زەبوورەکان 116
| یەزدانم خۆشدەوێت، چونکە گوێ لە دەنگ و لە پاڕانەوەم دەگرێت، | 1 |
Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.
| چونکە گوێی خۆی بۆم شل کرد، هەتا ماوم هەر لێی دەپاڕێمەوە. | 2 |
For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.
| تۆڕی مەرگ دەوری دام، ناخۆشی جیهانی مردووان کەوتە سەرم، دەرد و تەنگانەم چێژت. (Sheol h7585) | 3 |
Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg. (Sheol h7585)
| بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە: «ئەی یەزدان، تکات لێ دەکەم، گیانم دەرباز بکە!» | 4 |
Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!
| یەزدان میهرەبان و ڕاستودروستە، خودامان بە بەزەییە. | 5 |
Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.
| یەزدان چاودێری خەڵکی ساکار دەکات، کاتێک زەلیل بووم، ئەو ڕزگاری کردم. | 6 |
Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.
| ئەی گیانی من، بگەڕێوە بۆ ئارامی خۆت، چونکە یەزدان چاکەی بەسەرتدا باراند. | 7 |
Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.
| تۆ گیانی منت لە مردن ڕزگار کرد، چاوەکانم لە فرمێسک، پێیەکانم لە خزان، | 8 |
For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.
| تاکو دۆستایەتی یەزدان بکەم لە خاکی زیندووان. | 9 |
Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.
| باوەڕم هەبوو، بۆیە گوتم: «من زۆر دەردەدارم!» | 10 |
Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.
| من لە کاتی تۆقینەکەمدا گوتم: «مرۆڤ هەموو درۆزنن!» | 11 |
Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.
| چی بدەمەوە یەزدان، بەرامبەر هەموو چاکەکانی بۆ من. | 12 |
Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?
| جامی ڕزگاری بەرز دەکەمەوە و بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە. | 13 |
Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.
| نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم، بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی. | 14 |
Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.
| یەزدان مردنی خۆشەویستانی لەلا سەنگینە. | 15 |
Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.
| ئەی یەزدان، من بە ڕاستی خزمەتکاری تۆم، من خزمەتکاری تۆم، کوڕی کەنیزەکەت، تۆ کۆتەکانی منت کردەوە. | 16 |
Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.
| قوربانی سوپاسگوزاری بۆ تۆ سەردەبڕم، بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە. | 17 |
Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.
| نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم، بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی، | 18 |
Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,
| لە حەوشەی ماڵی یەزداندا، لە ناوەندی تۆدا، ئەی ئۆرشەلیم. هەلیلویا! | 19 |
i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!
