زەبوورەکان 116
| یەزدانم خۆشدەوێت، چونکە گوێ لە دەنگ و لە پاڕانەوەم دەگرێت، | 1 |
Halleluja! Jeg elsker HERREN, thi han hører min Røst, min tryglende Bøn,
| چونکە گوێی خۆی بۆم شل کرد، هەتا ماوم هەر لێی دەپاڕێمەوە. | 2 |
ja, han bøjed sit Øre til mig, jeg paakaldte HERRENS Navn.
| تۆڕی مەرگ دەوری دام، ناخۆشی جیهانی مردووان کەوتە سەرم، دەرد و تەنگانەم چێژت. (Sheol h7585) | 3 |
Dødens Baand omspændte mig, Dødsrigets Angster greb mig, i Trængsel og Nød var jeg stedt. (Sheol h7585)
| بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە: «ئەی یەزدان، تکات لێ دەکەم، گیانم دەرباز بکە!» | 4 |
Jeg paakaldte HERRENS Navn: »Ak, HERRE, frels min Sjæl!«
| یەزدان میهرەبان و ڕاستودروستە، خودامان بە بەزەییە. | 5 |
Naadig er HERREN og retfærdig, barmhjertig, det er vor Gud;
| یەزدان چاودێری خەڵکی ساکار دەکات، کاتێک زەلیل بووم، ئەو ڕزگاری کردم. | 6 |
HERREN vogter enfoldige, jeg var ringe, dog frelste han mig.
| ئەی گیانی من، بگەڕێوە بۆ ئارامی خۆت، چونکە یەزدان چاکەی بەسەرتدا باراند. | 7 |
Vend tilbage, min Sjæl, til din Ro, thi HERREN har gjort vel imod dig!
| تۆ گیانی منت لە مردن ڕزگار کرد، چاوەکانم لە فرمێسک، پێیەکانم لە خزان، | 8 |
Ja, han fried min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Graad, min Fod fra Fald.
| تاکو دۆستایەتی یەزدان بکەم لە خاکی زیندووان. | 9 |
Jeg vandrer for HERRENS Aasyn udi de levendes Land;
| باوەڕم هەبوو، بۆیە گوتم: «من زۆر دەردەدارم!» | 10 |
jeg troede, derfor talte jeg, saare elendig var jeg,
| من لە کاتی تۆقینەکەمدا گوتم: «مرۆڤ هەموو درۆزنن!» | 11 |
sagde saa i min Angst: »Alle Mennesker lyver!«
| چی بدەمەوە یەزدان، بەرامبەر هەموو چاکەکانی بۆ من. | 12 |
Hvorledes skal jeg gengælde HERREN alle hans Velgerninger mod mig?
| جامی ڕزگاری بەرز دەکەمەوە و بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە. | 13 |
Jeg vil løfte Frelsens Bæger og paakalde HERRENS Navn.
| نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم، بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی. | 14 |
Jeg vil indfri HERREN mine Løfter i Paasyn af alt hans Folk.
| یەزدان مردنی خۆشەویستانی لەلا سەنگینە. | 15 |
Kostbar i HERRENS Øjne er hans frommes Død.
| ئەی یەزدان، من بە ڕاستی خزمەتکاری تۆم، من خزمەتکاری تۆم، کوڕی کەنیزەکەت، تۆ کۆتەکانی منت کردەوە. | 16 |
Ak, HERRE, jeg er jo din Tjener, din Tjener, din Tjenerindes Søn, mine Lænker har du løst.
| قوربانی سوپاسگوزاری بۆ تۆ سەردەبڕم، بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە. | 17 |
Jeg vil ofre dig Lovprisningsoffer og paakalde HERRENS Navn;
| نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم، بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی، | 18 |
mine Løfter vil jeg indfri HERREN i Paasyn af alt hans Folk
| لە حەوشەی ماڵی یەزداندا، لە ناوەندی تۆدا، ئەی ئۆرشەلیم. هەلیلویا! | 19 |
i HERRENS Hus's Forgaarde og i din Midte, Jerusalem!
