زەبوورەکان 114

1 کاتێک ئیسرائیل لە میسر هاتنە دەرەوە، بنەماڵەی یاقوب لەنێو گەلێکی نامۆ زمان دەرچوون،

¡Hallelú Yah! Cuando Israel salió de Egipto, —la casa de Jacob de entre un pueblo bárbaro—

2 یەهودا بووە پیرۆزگای خودا، ئیسرائیل بووە جێی فەرمانڕەوایەتی.

Judá vino a ser su santuario, Israel su imperio.

3 دەریا بینی و هەڵات، ڕووباری ئوردون بەرەو پاش کشایەوە.

El mar, al ver, huyó; el Jordán volvió atrás.

4 چیاکان وەک بەران بازیان دا، گردەکان وەک بەرخۆلە.

Los montes saltaron como carneros, los collados como corderillos.

5 چیتە ئەی دەریا، بۆ وا هەڵدێیت؟ ئەی ئوردون، بۆ بەرەو پاش دەکشێیتەوە؟

¿Qué tienes, mar, para huir y tú, Jordán, para volver atrás?

6 ئەی چیاکان، بۆ وەک بەران باز دەدەن و ئێوەش ئەی گردەکان، وەک بەرخۆلە؟

¿Montes, para saltar como carneros; collados, como corderillos?

7 ئەی زەوی لەبەردەم پەروەردگار بلەرزە، لەبەردەم خودای یاقوب،

Tiembla, oh tierra, ante la faz del Señor, ante la faz del Dios de Jacob,

8 ئەوەی بەردی کرد بە گۆمی ئاو، بەردەئەستێی کردە کانیاو.

que convierte la peña en estanque, la roca en fuente de aguas.