< زەبوورەکان 114 >
کاتێک ئیسرائیل لە میسر هاتنە دەرەوە، بنەماڵەی یاقوب لەنێو گەلێکی نامۆ زمان دەرچوون، | 1 |
Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
یەهودا بووە پیرۆزگای خودا، ئیسرائیل بووە جێی فەرمانڕەوایەتی. | 2 |
Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.
دەریا بینی و هەڵات، ڕووباری ئوردون بەرەو پاش کشایەوە. | 3 |
De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
چیاکان وەک بەران بازیان دا، گردەکان وەک بەرخۆلە. | 4 |
De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
چیتە ئەی دەریا، بۆ وا هەڵدێیت؟ ئەی ئوردون، بۆ بەرەو پاش دەکشێیتەوە؟ | 5 |
Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
ئەی چیاکان، بۆ وەک بەران باز دەدەن و ئێوەش ئەی گردەکان، وەک بەرخۆلە؟ | 6 |
Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
ئەی زەوی لەبەردەم پەروەردگار بلەرزە، لەبەردەم خودای یاقوب، | 7 |
Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
ئەوەی بەردی کرد بە گۆمی ئاو، بەردەئەستێی کردە کانیاو. | 8 |
Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.