< زەبوورەکان 114 >
کاتێک ئیسرائیل لە میسر هاتنە دەرەوە، بنەماڵەی یاقوب لەنێو گەلێکی نامۆ زمان دەرچوون، | 1 |
Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,
یەهودا بووە پیرۆزگای خودا، ئیسرائیل بووە جێی فەرمانڕەوایەتی. | 2 |
Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.
دەریا بینی و هەڵات، ڕووباری ئوردون بەرەو پاش کشایەوە. | 3 |
De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;
چیاکان وەک بەران بازیان دا، گردەکان وەک بەرخۆلە. | 4 |
Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.
چیتە ئەی دەریا، بۆ وا هەڵدێیت؟ ئەی ئوردون، بۆ بەرەو پاش دەکشێیتەوە؟ | 5 |
Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;
ئەی چیاکان، بۆ وەک بەران باز دەدەن و ئێوەش ئەی گردەکان، وەک بەرخۆلە؟ | 6 |
Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?
ئەی زەوی لەبەردەم پەروەردگار بلەرزە، لەبەردەم خودای یاقوب، | 7 |
Voor den Heer kromp de aarde ineen, Voor het aangezicht van Jakobs God;
ئەوەی بەردی کرد بە گۆمی ئاو، بەردەئەستێی کردە کانیاو. | 8 |
Die de rots in een vijver herschiep, De klip in een borrelende bron!