< زەبوورەکان 113 >

هەلیلویا! ئەی بەندەکانی یەزدان، ستایشی بکەن، ستایشی ناوی یەزدان بکەن. 1
Lover, I Herrens Tjenere, lover Herrens Navn!
با ستایشی ناوی یەزدان بکرێت، لە ئێستاوە و هەتاهەتایە. 2
Lovet være Herrens Navn fra nu og indtil evig Tid!
لە ڕۆژهەڵاتەوە هەتا ڕۆژئاوا، با ستایشی ناوی یەزدان بکرێت. 3
Fra Solens Opgang indtil dens Nedgang er Herrens Navn højlovet.
یەزدان لەسەر هەموو نەتەوەکان بەرزە، شکۆمەندی بەسەر ئاسمانەوەیە. 4
Herren er høj over alle Hedninger, hans Herlighed er over Himlene.
کێ وەک یەزدانی پەروەردگارمانە، ئەوەی لە ئاسمان دانیشتووە، 5
Hvo er som Herren vor Gud? han, som har sat sit Sæde højt;
ئەوەی دەچەمێتەوە هەتا بڕوانێتە ئاسمان و زەوی؟ 6
han, som stiger dybt ned for at se, i Himlene og paa Jorden;
ئەو هەژار لەناو خۆڵ ڕاست دەکاتەوە، کڵۆڵ لەناو زبڵخانە بەرز دەکاتەوە، 7
han, som oprejser den ringe af Støvet, som ophøjer en fattig af Skarnet
بۆ ئەوەی لەگەڵ میران داینیشێنێت، لەگەڵ میرانی گەلی خۆی. 8
for at sætte ham hos Fyrster, hos sit Folks Fyrster;
ئافرەتی نەزۆک دەکاتە خاوەن ماڵ، دەیکاتە دایکێکی شادمان لەنێو منداڵانی. هەلیلویا! 9
han, som gør, at den ufrugtbare i Huset kommer til at bo som en glad Barnemoder. Halleluja.

< زەبوورەکان 113 >