< زەبوورەکان 113 >
هەلیلویا! ئەی بەندەکانی یەزدان، ستایشی بکەن، ستایشی ناوی یەزدان بکەن. | 1 |
Lover, I Herrens Tjenere, lover Herrens Navn!
با ستایشی ناوی یەزدان بکرێت، لە ئێستاوە و هەتاهەتایە. | 2 |
Lovet være Herrens Navn fra nu og indtil evig Tid!
لە ڕۆژهەڵاتەوە هەتا ڕۆژئاوا، با ستایشی ناوی یەزدان بکرێت. | 3 |
Fra Solens Opgang indtil dens Nedgang er Herrens Navn højlovet.
یەزدان لەسەر هەموو نەتەوەکان بەرزە، شکۆمەندی بەسەر ئاسمانەوەیە. | 4 |
Herren er høj over alle Hedninger, hans Herlighed er over Himlene.
کێ وەک یەزدانی پەروەردگارمانە، ئەوەی لە ئاسمان دانیشتووە، | 5 |
Hvo er som Herren vor Gud? han, som har sat sit Sæde højt;
ئەوەی دەچەمێتەوە هەتا بڕوانێتە ئاسمان و زەوی؟ | 6 |
han, som stiger dybt ned for at se, i Himlene og paa Jorden;
ئەو هەژار لەناو خۆڵ ڕاست دەکاتەوە، کڵۆڵ لەناو زبڵخانە بەرز دەکاتەوە، | 7 |
han, som oprejser den ringe af Støvet, som ophøjer en fattig af Skarnet
بۆ ئەوەی لەگەڵ میران داینیشێنێت، لەگەڵ میرانی گەلی خۆی. | 8 |
for at sætte ham hos Fyrster, hos sit Folks Fyrster;
ئافرەتی نەزۆک دەکاتە خاوەن ماڵ، دەیکاتە دایکێکی شادمان لەنێو منداڵانی. هەلیلویا! | 9 |
han, som gør, at den ufrugtbare i Huset kommer til at bo som en glad Barnemoder. Halleluja.