زەبوورەکان 108
| گۆرانییەک. زەبوورێکی داود. ئەی خودایە، دڵم چەسپاوە، بە هەموو گیانم سروود دەڵێم و مۆسیقا دەژەنم. | 1 |
En sång, en psalm av David.
| ئەی ساز و قیسارە، هەستن! من بەرەبەیانان هەڵدەستم. | 2 |
Mitt hjärta är frimodigt, o Gud, jag vill sjunga och lova; ja, så vill min ära.
| ئەی یەزدان، لەنێو گەلان ستایشت دەکەم، لەنێو نەتەوەکان گۆرانیت بۆ دەڵێم، | 3 |
Vakna upp, psaltare och harpa; jag vill väcka morgonrodnaden.
| چونکە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت مەزنە، لە ئاسمان بەرزترە، دڵسۆزیشت دەگاتە هەورەکان. | 4 |
Jag vill tacka dig bland folken, HERREN, och lovsjunga dig bland folkslagen.
| ئەی خودایە، بەسەر ئاسماندا بەرزببەوە، با شکۆی تۆ بەسەر هەموو زەوییەوە بێت. | 5 |
Ty din nåd är stor ända uppöver himmelen, och din trofasthet allt upp till skyarna.
| بە دەستی ڕاستت دەربازمان بکە و یارمەتیمان بدە، بۆ ئەوەی خۆشەویستانت ڕزگاریان بێت. | 6 |
Upphöjd vare du, Gud, över himmelen, och över hela jorden sträcke sig din ära.
| خودا لە پیرۆزگاکەی خۆیەوە فەرموویەتی: «بە هاواری خۆشییەوە شەخەم دابەش دەکەم و دۆڵی سوکۆت دەپێوم. | 7 |
På det att dina vänner må varda räddade, må du giva seger med din högra hand och bönhöra mig.
| گلعاد هی منە، مەنەشەش هی منە، ئەفرایم کڵاوی منە، یەهودا داری دەسەڵاتی منە. | 8 |
Gud har talat i sin helgedom: »Jag skall triumfera, jag skall utskifta Sikem och skall avmäta Suckots dal.
| مۆئاب دەستشۆرمە، پێڵاوەکەم فڕێدەدەمە سەر ئەدۆم، لەسەر فەلەستیە هاواری سەرکەوتن دەکەم.» | 9 |
Mitt är Gilead, mitt är Manasse, Efraim är mitt huvuds värn,
| کێیە دەمباتە شاری قەڵابەند؟ کێیە پێشڕەویم دەکات بۆ ئەدۆم؟ | 10 |
Juda min härskarstav; Moab är mitt tvagningskärl, på Edom kastar jag min sko; över filistéernas land höjer jag jubelrop.»
| ئەی خودایە، مەگەر تۆ نیت کە ئێمەت ڕەت کردووەتەوە و ئیتر لەگەڵ لەشکرەکانمان دەرناچیت؟ | 11 |
Vem skall föra mig till den fasta staden, vem leder mig till Edom?
| یارمەتیمان بدە بەرامبەر بە دوژمنەکە، چونکە ڕزگاری لە مرۆڤەوە پووچە. | 12 |
Har icke du, o Gud, förkastat oss, så att du ej drager ut med våra härar, o Gud?
| لەگەڵ خودا سەرکەوتن بەدەستدەهێنین، هەروەها ئەوە دوژمنەکانمان دەخاتە ژێر پێ. | 13 |
Giv oss hjälp mot ovännen; ty människors hjälp är fåfänglighet. Med Gud kunna vi göra mäktiga ting; han skall förtrampa våra ovänner. Se Ära i Ordförkl.
