< زەبوورەکان 107 >

ستایشی یەزدان بکەن، لەبەر ئەوەی چاکە، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەتاهەتاییە. 1
“Danket Jahwe, denn er ist gütig, denn ewig währt seine Gnade!”
با ئەوانەی یەزدان کڕینیەوە بەسەرهاتی خۆیان بگێڕنەوە، ئەوانەی لە دەستی دوژمن کڕینیەوە، 2
sollen die von Jahwe Erlösten sprechen, die er aus der Drangsal erlöst
لە وڵاتانەوە کۆی کردنەوە، لە ڕۆژهەڵات و ڕۆژئاوا، لە باکوور و باشوورەوە: 3
und die er aus den Ländern gesammelt hat, vom Aufgang und vom Niedergang, von Norden und von Westen her.
هەندێک گومڕابوون لە چۆڵەوانی، لە بیابان، ڕێگایان بۆ شاری نیشتەجێبوونیان نەدۆزییەوە. 4
Sie irrten in der Wüste, in wegloser Einöde; sie fanden keine Stadt, in der sie wohnen konnten,
برسی و تینوو بوون، گیانیان داهێزرا. 5
waren hungrig und durstig; ihre Seele in ihnen verzagte.
ئینجا لە تەنگانەیاندا هاواریان بۆ یەزدان کرد، ئەویش لە ناخۆشییەکانیان دەربازی کردن. 6
Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der errettete sie aus ihren Ängsten
ڕابەرایەتی کردن بۆ ڕێگای ڕاست، بۆ ئەوەی بچن بۆ شاری نیشتەجێبوون. 7
und führte sie auf ebenem Wege, daß sie nach einer Stadt wanderten, in der sie wohnen konnten.
با ئەوان ستایشی یەزدان بکەن بۆ خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی، بۆ کارە سەرسوڕهێنەرەکانی بۆ ئادەمیزاد، 8
Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern,
چونکە گیانێکی تینووی تێرکرد، گیانێکی برسی پڕکرد لە چاکە. 9
daß er die lechzende Seele gesättigt und die hungernde Seele mit Gutem erfüllt hat.
هەندێک دانیشتن لە تاریکی و سێبەری مەرگ، لە دیلیێتی ئازار و ئاسن، 10
Die in Finsternis und Umnachtung saßen, in Elend und Eisen gefangen, -
چونکە لە قسەکانی خودا یاخی بوون، سووکایەتییان بە ڕاوێژی هەرەبەرز کرد. 11
denn sie hatten den Worten Gottes widerstrebt und den Ratschluß des Höchsten verachtet;
لەبەر ئەوە پشتیان لەژێر باردا چەمایەوە، کەوتن و کەس نەبوو یارمەتییان بدات. 12
und er beugte ihren Übermut durch Trübsal: sie sanken hin und niemand half.
ئینجا لە تەنگانەیاندا هاواریان بۆ یەزدان کرد، ئەویش لە ناخۆشییەکانیان ڕزگاری کردن. 13
Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der half ihnen aus ihren Ängsten.
لە تاریکی و سێبەری مەرگ دەریهێنان، کۆت و زنجیرەکانی پچڕاندن. 14
Er führte sie heraus aus der Finsternis und Umnachtung und zerriß ihre Bande.
با ئەوان ستایشی یەزدان بکەن بۆ خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی، بۆ کارە سەرسوڕهێنەرەکانی بۆ ئادەمیزاد، 15
Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern.
چونکە دەروازەی بڕۆنزی تێکشکاند، شیشە ئاسنەکانی شکاند. 16
Denn er zerbrach die ehernen Thüren und zerhieb die eisernen Riegel.
هەندێک بوونە گێل لە ڕێگای یاخیبوونیان و لە گوناهەکانیان تووشی ناخۆشی دەبن. 17
Die da hinsiechten infolge ihres sündigen Wandels und um ihrer Verschuldungen willen geplagt wurden;
قێزیان لە هەموو خواردنێک بووەوە، لە دەروازەکانی مەرگ نزیک بوونەوە. 18
jegliche Speise verabscheute ihre Seele, und sie waren schon nahe an den Thoren des Todes:
ئینجا لە تەنگانەیاندا هاواریان بۆ یەزدان کرد، ئەویش لە ناخۆشییەکانیان ڕزگاری کردن. 19
Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der half ihnen aus ihren Ängsten.
فەرمایشتی خۆی نارد و چاکی کردنەوە، لە فەوتان دەربازی کردن. 20
Er sandte sein Wort und heilte sie und ließ sie aus ihren Gruben entrinnen.
با ئەوان ستایشی یەزدان بکەن بۆ خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی، بۆ کارە سەرسوڕهێنەرەکانی بۆ ئادەمیزاد، 21
Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern
با قوربانی سوپاسگوزاری بکەن، بە هەلهەلەوە باسی کردارەکانی بکەن. 22
und mögen Dankopfer bringen und seine Werke mit Jubel erzählen.
هەندێک بە کەشتی دابەزینە ناو دەریا، ئەوانەی لە دەریای گەورە بازرگانییان دەکرد. 23
Die auf Schiffen das Meer befuhren, auf großen Wassern Handel trieben,
ئەوان کارەکانی یەزدانیان بینی، کارە سەرسوڕهێنەرەکانی لە قووڵایی. 24
die haben die Werke Jahwes geschaut und seine Wunder in der Tiefe!
بە قسەی ئەو ڕەشەبا هەستا، شەپۆلەکانی بەرزکردەوە. 25
Denn er gebot, da entstand ein Sturmwind; der hob seine Wellen hoch empor.
بەرز دەبنەوە بۆ ئاسمان، دادەبەزنە ناو قووڵاییەکان، گیانیان لە مەترسی دەتوێتەوە. 26
Sie stiegen zum Himmel auf, fuhren in die Tiefen hinab; ihre Seele verzagte in solcher Not.
وەک سەرخۆش سەرسم دەدەن و بە ئەملا و ئەولادا دەکەون، نازانن چی دەکەن. 27
Sie tanzten und schwankten wie ein Trunkener, und alle ihre Weisheit wurde zu nichte gemacht:
ئینجا لە تەنگانەیاندا هاواریان بۆ یەزدان کرد، ئەویش لە ناخۆشییەکانیان دەربازی کردن. 28
Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der befreite sie aus ihren Ängsten.
ڕەشەبای هێدی کردەوە بۆ ئارامی، شەپۆلەکانی بێدەنگ کرد. 29
Er stillte den Sturm zum Säuseln, und es schwiegen ihre Wellen.
دڵخۆش بوون، چونکە شەپۆلەکان هێمن بوونەوە، گەیاندیانی بەو بەندەرەی دەیانویست. 30
Da wurden sie froh, daß sie sich legten, und er führte sie zum ersehnten Hafen.
با ئەوان ستایشی یەزدان بکەن بۆ خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی، بۆ کارە سەرسوڕهێنەرەکانی بۆ ئادەمیزاد، 31
Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern
با لەناو کۆڕی خەڵک بەرزی بکەنەوە، لە ئەنجومەنی پیرەکان ستایشی بکەن. 32
und mögen ihn in der Volksgemeinde erheben und im Rate der Vornehmen rühmen.
ڕووباری کردە بیابان و سەرچاوەی ئاوەکانی کردە زەوی تینوو، 33
Er machte Ströme zur Wüste und Quellorte von Gewässern zu dürrem Lande,
خاکی بە پیتی کردە زەوی بێ کەڵک، لەبەر خراپەی ئەوانەی تێیدا دانیشتبوون. 34
fruchtbares Land zur salzigen Steppe wegen der Bosheit derer, die es bewohnten.
بیابانی کردە گۆمە ئاو و زەوی وشکی کردە سەرچاوەی ئاوەکان. 35
Er machte die Wüste zum Wasserteich und dürres Land zu Quellorten von Gewässern.
برسییەکانی لەوێ نیشتەجێ کرد، شاری نیشتەجێبوونیان دامەزراند. 36
Er ließ daselbst Hungernde wohnen, und sie gründeten eine Stadt, in der sie wohnen konnten.
کێڵگەیان چاند و ڕەزەمێویان ڕواند، دەغڵیان بە بەروبووم بوو. 37
Sie besäeten Felder und pflanzten Weinberge, die gaben alljährlich Früchte.
بەرەکەتداری کردن و زۆر زیاد بوون، ئاژەڵی ئەوانی کەم نەکردەوە. 38
Und er segnete sie, daß sie sich überaus vermehrten, und gab ihnen nicht wenig Vieh.
ئینجا کەم بوونەوە و چەمانەوە، لەژێر باری خراپەکاری و ناخۆشی. 39
Aber sie nahmen ab und wurden gebeugt durch den Druck des Unglücks und Jammers.
ئەوەی ڕیسوایی بەسەر میرەکاندا دەڕێژێت، لە چۆڵەوانییەکی بێ ڕێگا گومڕای کردن. 40
“Er gießt Verachtung über Edle ausund läßt sie irren in unwegsamer Öde.”
بەڵام هەژاری لە زەلیلی بەرز کردەوە، وەک ڕانە مەڕ بنەماڵەی ئەوانی زیاد کرد. 41
Er hob den Armen aus dem Elend empor und machte die Geschlechter einer Herde gleich.
سەرڕاستەکان ئەمە دەبینن و دڵخۆش دەبن، بەڵام هەموو خراپەکاران دەمیان دەگیرێت. 42
“Die Frommen sehen's und freuen sich, und die Bosheit schließt ihr Maul”.
کێ دانایە، با سەرنج بداتە ئەمانە و لە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی یەزدان تێبگات. 43
Wer ist weise? Der beachte dies, und sie mögen merken auf die Gnadenerweisungen Jahwes!

< زەبوورەکان 107 >