< زەبوورەکان 105 >

ستایشی یەزدان بکەن و بە ناوی ئەوەوە نوێژ بکەن، کردارەکانی بە گەلان بناسێنن. 1
Bekennet Jehovah, rufet Seinen Namen an! Macht Seine Taten kund unter den Völkern.
گۆرانی بۆ بڵێن، ستایشی بکەن، هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانی ڕابگەیەنن، 2
Singet Ihm, singt Psalmen, sinnet nach über alle Seine Wunder.
شانازی بە ناوی پیرۆزیەوە بکەن، با دڵی ئەوانە خۆش بێت کە ڕوو لە یەزدان دەکەن. 3
Rühmet euch des Namens Seiner Heiligkeit; es sei fröhlich das Herz derer, die Jehovah suchen.
پشت بە یەزدان و هێزەکەی ببەستن، بەردەوام ڕووتان لەو بکەن. 4
Nach Jehovah fragt und nach Seiner Stärke; sucht beständig Sein Angesicht.
باسی ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانە بکەن کە کردوونی، پەرجوو و حوکمەکانی دەمی، 5
Gedenket Seiner Wunder, die Er getan, Seiner Wahrzeichen und der Gerichte Seines Mundes.
ئەی نەوەی ئیبراهیمی بەندەی ئەو، ئەی کوڕانی یاقوب، هەڵبژاردەکانی. 6
Ihr Samen Abrahams, Seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, Seine Auserwählten.
ئەو یەزدانی پەروەردگارمانە، حوکمەکانیشی لە سەراپای زەوییە. 7
Er, Jehovah, ist unser Gott; auf der ganzen Erde sind Seine Gerichte.
بۆ هەتاهەتایە پەیمانەکەی لە یادە، ئەو بەڵێنەی دەیدات بۆ هەزار پشتە، 8
In Ewigkeit gedenkt Er Seines Bundes, des Wortes, das Er geboten, für tausend Geschlechter.
ئەو پەیمانەی لەگەڵ ئیبراهیم بەستی، ئەو سوێندەی بۆ ئیسحاقی خوارد. 9
Den Er mit Abraham geschlossen, und Seines Schwures an Isaak.
وەک فەرز بۆ یاقوب چەسپاندی، وەک پەیمانێکی هەمیشەیی بۆ ئیسرائیل. 10
Und Er ließ ihn erstehen für Jakob zur Satzung, für Israel zu ewigem Bunde.
فەرموویەتی: «خاکی کەنعان دەدەمە تۆ، بەشە میراتی خۆتانە.» 11
Und sprach: Dir will Ich geben das Land Kanaan zur Schnur deines Erbes.
ئەو کاتەی ژمارەیان کەم بوو، کەم و نامۆ بوون لەو خاکە، 12
Als sie noch Leute gering an Zahl waren, nur wenige, und Fremdlinge darinnen,
لە نەتەوەیەکەوە دەچوونە نەتەوەیەکی دیکە، لە پاشایەتییەکەوە بۆ گەلێکی دیکە. 13
Von Völkerschaft zu Völkerschaft zogen sie, von einem Königreich zu einem anderen Volk.
لێ نەگەڕا کەس ستەمیان لێ بکات، بەڵکو لەبەر ئەوان پاشایانی سەرزەنشت کرد: 14
Er ließ keinen Menschen sie niederdrücken, und rügte Könige um sie.
«دەست لە دەستنیشانکراوەکانم مەدەن، خراپە لەگەڵ پێغەمبەرەکانم مەکەن.» 15
Rührt nicht an Meine Gesalbten und tut Meinen Propheten nichts Böses.
قاتوقڕی ناردە سەر زەوی، هەموو نانێکی لە زەوی بڕی. 16
Er rief den Hunger über das Land, Er brach jeglichen Stab des Brotes.
کەسێکی لەپێشیانەوە نارد، یوسف بە کۆیلەیەتی فرۆشرا، 17
Er sandte ihnen einen Mann voraus; zum Knechte ward Joseph verkauft.
بە کۆت ئازاری پێیان دا، زنجیری ئاسنیان لە ملی کرد، 18
In Fußschellen zwangen sie seinen Fuß; in Eisen kam seine Seele,
هەتا کاتی هاتنەدی قسەکەی، پەیامی یەزدان ڕاستگۆیی ئەوی چەسپاند. 19
Bis zur Zeit, daß Sein Wort kam, Jehovahs Rede ihn läuterte.
پاشا ناردی کۆتەکەیان کردەوە، فەرمانڕەوای گەلان ئازادی کرد. 20
Der König sandte und ließ ihn los, der Herrscher der Völker, und tat ihm auf,
کردی بە گەورەی ماڵی خۆی، کردی بە دەسەڵاتدار لەسەر هەموو موڵکی خۆی، 21
Er setzte ihn zum Herrn für sein Haus und zum Herrscher über all sein Besitztum.
بۆ ئەوەی بە دڵی خۆی میرەکانی ڕێنمایی بکات، پیرەکانی فێری دانایی بکات. 22
Damit er nach seinem Willen binde seine Obersten, und weise mache seine Ältesten.
جا ئیسرائیل هاتە میسر، یاقوب لە خاکی حام بوو بە لانەواز. 23
Und Israel kam nach Ägypten, und Jakob hielt sich auf als Fremdling im Lande Chams.
بەم جۆرەی کرد گەلەکەی زۆر بە بەروبووم بن، لە هەموو دوژمنەکانی بەهێزتری کردن، 24
Und Er machte Sein Volk sehr fruchtbar und zahlreicher, denn seine Dränger waren.
ئەو دڵی گۆڕین بۆ ئەوەی ڕقیان لە گەلەکەی بێتەوە، هەتا فێڵ لە خزمەتکارەکانی بکەن. 25
Und Er verwandelte ihr Herz, Sein Volk zu hassen und wider Seine Knechte trüglich zu handeln.
موسای بەندەی خۆی نارد و هارون ئەوەی هەڵیبژارد. 26
Er sandte Mose, Seinen Knecht, und Aharon, den Er auserwählt hatte.
لەنێو خۆیان ئەو پەرجوو و نیشانانەی فەرمانی پێکرابوو، لە خاکی حام هێنایانە دی. 27
Sie taten unter ihnen Seiner Zeichen Worte und Wahrzeichen im Lande Cham.
تاریکی نارد و تاریک داهات، میسرییەکان لە دژی فەرمانەکانی یاخی بوون. 28
Er sandte Finsternis und es ward finster; und sie widersetzten sich Seinen Worten nicht.
ئاوەکانی گۆڕین بۆ خوێن، ماسییەکانیانی کوشت. 29
Er verwandelte in Blut ihre Wasser und ließ ihre Fische sterben.
زەوی پڕبوو لە بۆق، کە چوونە نێو نوێنی پاشاکانیشیان. 30
Von Fröschen wimmelte ihr Land, in den Kammern ihrer Könige.
بە فەرمانی ئەو مێشومەگەز هات، مێشوولە بۆ هەموو سنوورەکانیان. 31
Er sprach es und es kam der Arob, die Läuse in all ihrer Grenze.
بارانی کردن بە تەرزە، ئاگری بە گڕ لە زەوییەکانیان. 32
Ihre Platzregen machte Er zu Hagel, des Feuers Flammen in ihrem Land.
لە هەنجیر و دار مێوەکانی دان، درەختی سنوورەکانیانی شکاند. 33
Und ihren Weinstock schlug Er und ihren Feigenbaum, und brach den Baum an ihrer Grenze.
بە فەرمانی ئەو کوللە هات، کوللەحاجی بێشومار، 34
Er sprach es und es kam die Heuschrecke und Grille sonder Zahl.
هەموو سەوزایی زەوییەکەیانی خوارد، بەروبوومی خاکەکەیانی خوارد. 35
Und alles Kraut in ihrem Lande fraß sie, und fraß die Frucht ihres Bodens.
لە هەموو نۆبەرەیەکی دا لە خاکەکەیان، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتییان. 36
Und Er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, die Erstlinge all ihrer Vollkraft.
بە زێڕ و زیوەوە دەریهێنان، لەنێو هۆزەکانیان کەس پەکی نەکەوت. 37
Und mit Silber und Gold brachte Er sie aus. Und keiner strauchelte in seinen Stämmen.
میسر بە چوونەدەرەوەیان دڵخۆش بوو، چونکە ترسی ئەوان چووبووە دڵیانەوە. 38
Ägypten ward fröhlich über ihren Auszug; denn Schauer vor ihnen war auf sie gefallen.
هەورێکی هێنا بۆ داپۆشین، ئاگرێک بۆ ڕووناککردنەوەی شەو. 39
Er breitete als Decke aus die Wolke, und Feuer, ihnen zu leuchten des Nachts.
داوایان کرد، سوێسکەی هێنا، نانی ئاسمانی تێری کردن. 40
Er erbat sich es und Er ließ Wachteln kommen, und Er sättigte sie mit dem Brote der Himmel.
بەردی شەقکرد و ئاوی لێ هەڵقوڵا، وەک ڕووبار بەناو بیاباندا ڕۆیی. 41
Er tat den Felsen auf und es flossen Wasser, ein Fluß lief durch die Dürre.
لەبەر ئەوەی بەڵێنی پیرۆزی خۆی یادکردەوە، بۆ ئیبراهیمی بەندەی. 42
Denn Er gedachte des Wortes Seiner Heiligkeit an Abraham, Seinen Knecht.
گەلەکەی بە شادییەوە هێنایە دەرەوە، هەڵبژاردەکانی بە هەلهەلەوە. 43
Und in Freuden führte Er Sein Volk aus, mit Lobpreisungen Seine Auserwählten.
خاکی نەتەوەکانی پێ بەخشین، بەری ماندووبوونی گەلانیان بە میرات بۆ مایەوە، 44
Und Er gab ihnen der Völkerschaften Lande, und die Mühsal der Volksstämme nahmen sie ein.
بۆ ئەوەی فەرزەکانی بەجێبهێنن، فێرکردنی جێبەجێ بکەن. هەلیلویا. 45
Auf daß sie hielten Seine Satzungen und bewahrten Seine Gesetze. Hallelujah!

< زەبوورەکان 105 >