< زەبوورەکان 105 >

ستایشی یەزدان بکەن و بە ناوی ئەوەوە نوێژ بکەن، کردارەکانی بە گەلان بناسێنن. 1
Dem Herrn sagt Dank! Verherrlicht seinen Namen! Macht seine Taten den Nationen kund!
گۆرانی بۆ بڵێن، ستایشی بکەن، هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانی ڕابگەیەنن، 2
Lobsingt von ihm! Lobt ihn! Erzählt von seinen Wundern all!
شانازی بە ناوی پیرۆزیەوە بکەن، با دڵی ئەوانە خۆش بێت کە ڕوو لە یەزدان دەکەن. 3
In seinem heiligen Namen rühmet euch! Von Herzen freue sich, wer nach dem Herrn sucht!
پشت بە یەزدان و هێزەکەی ببەستن، بەردەوام ڕووتان لەو بکەن. 4
Verlanget nach dem Herrn und seiner Herrlichkeit! Stets sucht sein Angesicht!
باسی ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانە بکەن کە کردوونی، پەرجوو و حوکمەکانی دەمی، 5
Gedenkt der Wunder, die er tat, der Zeichen, seiner Richtersprüche!
ئەی نەوەی ئیبراهیمی بەندەی ئەو، ئەی کوڕانی یاقوب، هەڵبژاردەکانی. 6
Geschlecht du, seines Knechtes Abraham, ihr Söhne Jakobs, seines Auserwählten! -
ئەو یەزدانی پەروەردگارمانە، حوکمەکانیشی لە سەراپای زەوییە. 7
Der Herr ist unser Gott, und auf der ganzen Erde gelten seine Urteilssprüche.
بۆ هەتاهەتایە پەیمانەکەی لە یادە، ئەو بەڵێنەی دەیدات بۆ هەزار پشتە، 8
In Ewigkeit gedenkt er seines Bundes und seines Wortes, das er sprach, ins tausendste Geschlecht,
ئەو پەیمانەی لەگەڵ ئیبراهیم بەستی، ئەو سوێندەی بۆ ئیسحاقی خوارد. 9
des Bunds, den er mit Abraham geschlossen für Israel als einen ewigen Bund,
وەک فەرز بۆ یاقوب چەسپاندی، وەک پەیمانێکی هەمیشەیی بۆ ئیسرائیل. 10
den er für Jakob als ein Recht bestätigt, und seines Eides, den er Isaak zugeschworen.
فەرموویەتی: «خاکی کەنعان دەدەمە تۆ، بەشە میراتی خۆتانە.» 11
"Dir", sprach er, "geb' ich Kanaan, als euer zugemessen Erbe." -
ئەو کاتەی ژمارەیان کەم بوو، کەم و نامۆ بوون لەو خاکە، 12
Noch klein war damals ihre Zahl, noch winzig klein und fremd darin.
لە نەتەوەیەکەوە دەچوونە نەتەوەیەکی دیکە، لە پاشایەتییەکەوە بۆ گەلێکی دیکە. 13
Sie wanderten von einem Heidenvolk zum andern, von einem Reich zu einer andern Nation.
لێ نەگەڕا کەس ستەمیان لێ بکات، بەڵکو لەبەر ئەوان پاشایانی سەرزەنشت کرد: 14
Er gab nicht zu, daß jemand sie bedrückte; er warnte ihretwegen Könige:
«دەست لە دەستنیشانکراوەکانم مەدەن، خراپە لەگەڵ پێغەمبەرەکانم مەکەن.» 15
"Vergreift euch nicht an den von mir Gesalbten! Fügt keinen Schaden meinen Sehern zu!" -
قاتوقڕی ناردە سەر زەوی، هەموو نانێکی لە زەوی بڕی. 16
Er rief alsdann ins Land den Hunger, jedwede Brotesstütze brechend.
کەسێکی لەپێشیانەوە نارد، یوسف بە کۆیلەیەتی فرۆشرا، 17
Er sandte einen Mann vor ihnen her; zum Sklaven ward Joseph verkauft.
بە کۆت ئازاری پێیان دا، زنجیری ئاسنیان لە ملی کرد، 18
in Fesseln zwang man seine Füße; in Eisen ward sein Hals gelegt,
هەتا کاتی هاتنەدی قسەکەی، پەیامی یەزدان ڕاستگۆیی ئەوی چەسپاند. 19
bis in Erfüllung ging, was er verheißen, und ihn der Spruch des Herrn bewährte.
پاشا ناردی کۆتەکەیان کردەوە، فەرمانڕەوای گەلان ئازادی کرد. 20
Da ließ der König ihn entfesseln; der Völkerherrscher ließ ihn frei.
کردی بە گەورەی ماڵی خۆی، کردی بە دەسەڵاتدار لەسەر هەموو موڵکی خۆی، 21
Er machte ihn zum Herrn in seinem Hause und zum Verwalter über all sein Gut,
بۆ ئەوەی بە دڵی خۆی میرەکانی ڕێنمایی بکات، پیرەکانی فێری دانایی بکات. 22
daß er nach seinem Sinne seine Fürsten lenkte und seine Ältesten belehrte. -
جا ئیسرائیل هاتە میسر، یاقوب لە خاکی حام بوو بە لانەواز. 23
Alsdann kam nach Ägypten Israel, und Jakob ward ein Gast im Lande Chams.
بەم جۆرەی کرد گەلەکەی زۆر بە بەروبووم بن، لە هەموو دوژمنەکانی بەهێزتری کردن، 24
Er machte fruchtbar dort sein Volk, für seine Feinde allzu zahlreich.
ئەو دڵی گۆڕین بۆ ئەوەی ڕقیان لە گەلەکەی بێتەوە، هەتا فێڵ لە خزمەتکارەکانی بکەن. 25
Nun wandte er ihr Herz zum Hasse wider Gottes Volk, zur Arglist gegen seine Diener.
موسای بەندەی خۆی نارد و هارون ئەوەی هەڵیبژارد. 26
Er sandte Moses, seinen Diener, und Aaron, den er sich erkoren.
لەنێو خۆیان ئەو پەرجوو و نیشانانەی فەرمانی پێکرابوو، لە خاکی حام هێنایانە دی. 27
Sie zeigten ihnen seine Wunder und taten Zeichen in dem Lande Chams.
تاریکی نارد و تاریک داهات، میسرییەکان لە دژی فەرمانەکانی یاخی بوون. 28
Er sandte Finsternis, und dunkel ward's; doch achteten sie nicht auf seinen Wink.
ئاوەکانی گۆڕین بۆ خوێن، ماسییەکانیانی کوشت. 29
Er wandelte in Blut ihr Wasser, und ihre Fische ließ er sterben.
زەوی پڕبوو لە بۆق، کە چوونە نێو نوێنی پاشاکانیشیان. 30
Er ließ ihr Land von Fröschen wimmeln bis in die Kammern ihrer Könige.
بە فەرمانی ئەو مێشومەگەز هات، مێشوولە بۆ هەموو سنوورەکانیان. 31
Er sprach; da kam ein Fliegenschwarm und Mücken in ihr ganz Gebiet.
بارانی کردن بە تەرزە، ئاگری بە گڕ لە زەوییەکانیان. 32
Für Regen gab er ihnen Hagel und Feuerflammen auf ihr Land,
لە هەنجیر و دار مێوەکانی دان، درەختی سنوورەکانیانی شکاند. 33
schlug ihren Weinstock, ihren Feigenbaum darnieder. zersplitterte die Bäume all in ihren Grenzen.
بە فەرمانی ئەو کوللە هات، کوللەحاجی بێشومار، 34
Er sprach; da kamen Heuschrecken und Ungeziefer ohne Zahl.
هەموو سەوزایی زەوییەکەیانی خوارد، بەروبوومی خاکەکەیانی خوارد. 35
Sie fraßen alles Gras in ihrem Land und fraßen ihre Feldfrucht ab.
لە هەموو نۆبەرەیەکی دا لە خاکەکەیان، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتییان. 36
In ihrem Lande schlug er alle Erstgeburt, die Erstlinge all ihrer Kraft. -
بە زێڕ و زیوەوە دەریهێنان، لەنێو هۆزەکانیان کەس پەکی نەکەوت. 37
Er führte sie mit Gold und Silber aus dem Lande, und unter seinen Stämmen war kein Müder.
میسر بە چوونەدەرەوەیان دڵخۆش بوو، چونکە ترسی ئەوان چووبووە دڵیانەوە. 38
Ägypten ward ob ihres Wegzugs froh; denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
هەورێکی هێنا بۆ داپۆشین، ئاگرێک بۆ ڕووناککردنەوەی شەو. 39
Er breitete zum Schirme eine Wolke aus und Feuer, um bei Nacht zu leuchten.
داوایان کرد، سوێسکەی هێنا، نانی ئاسمانی تێری کردن. 40
Auf ihre Bitte ließ er Wachteln kommen und schenkte ihnen Himmelsspeise zur Genüge.
بەردی شەقکرد و ئاوی لێ هەڵقوڵا، وەک ڕووبار بەناو بیاباندا ڕۆیی. 41
Er öffnete den Fels, daß Wasser flossen, in dürrem Lande Ströme rieselten.
لەبەر ئەوەی بەڵێنی پیرۆزی خۆی یادکردەوە، بۆ ئیبراهیمی بەندەی. 42
Denn er gedachte seines heiligen Wortes und seines Dieners Abraham.
گەلەکەی بە شادییەوە هێنایە دەرەوە، هەڵبژاردەکانی بە هەلهەلەوە. 43
So führte er sein Volk mit Jubel fort, mit Jauchzen seine Auserwählten.
خاکی نەتەوەکانی پێ بەخشین، بەری ماندووبوونی گەلانیان بە میرات بۆ مایەوە، 44
Der Heiden Länder gab er ihnen, ließ sie die Frucht des Völkerfleißes erben,
بۆ ئەوەی فەرزەکانی بەجێبهێنن، فێرکردنی جێبەجێ بکەن. هەلیلویا. 45
auf daß sie seine Rechte hielten, und seine Lehren treu bewahrten. Alleluja!

< زەبوورەکان 105 >