< زەبوورەکان 105 >

ستایشی یەزدان بکەن و بە ناوی ئەوەوە نوێژ بکەن، کردارەکانی بە گەلان بناسێنن. 1
O give thanks unto the Lord; call on his name: make known among the people his deeds.
گۆرانی بۆ بڵێن، ستایشی بکەن، هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانی ڕابگەیەنن، 2
Sing unto, him, sing praises unto him: speak of all his wonderful works.
شانازی بە ناوی پیرۆزیەوە بکەن، با دڵی ئەوانە خۆش بێت کە ڕوو لە یەزدان دەکەن. 3
Glorify yourselves in his holy name: let the heart of those rejoice that seek the Lord.
پشت بە یەزدان و هێزەکەی ببەستن، بەردەوام ڕووتان لەو بکەن. 4
Inquire after the Lord and his strength: seek his presence evermore.
باسی ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانە بکەن کە کردوونی، پەرجوو و حوکمەکانی دەمی، 5
Remember his wonderful works which he hath done; his tokens, and the decrees of his mouth;
ئەی نەوەی ئیبراهیمی بەندەی ئەو، ئەی کوڕانی یاقوب، هەڵبژاردەکانی. 6
O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob, his elect.
ئەو یەزدانی پەروەردگارمانە، حوکمەکانیشی لە سەراپای زەوییە. 7
He is the Lord our God: over all the earth are his decrees.
بۆ هەتاهەتایە پەیمانەکەی لە یادە، ئەو بەڵێنەی دەیدات بۆ هەزار پشتە، 8
He remembereth his covenant for ever, the word which he hath commanded, to the thousandth generation.
ئەو پەیمانەی لەگەڵ ئیبراهیم بەستی، ئەو سوێندەی بۆ ئیسحاقی خوارد. 9
Which he covenanted with Abraham; and his oath unto Isaac;
وەک فەرز بۆ یاقوب چەسپاندی، وەک پەیمانێکی هەمیشەیی بۆ ئیسرائیل. 10
And which he established unto Jacob as a statute, unto Israel as an everlasting covenant:
فەرموویەتی: «خاکی کەنعان دەدەمە تۆ، بەشە میراتی خۆتانە.» 11
Saying, “Unto thee will I give the land of Canaan, as the portion of your inheritance.”
ئەو کاتەی ژمارەیان کەم بوو، کەم و نامۆ بوون لەو خاکە، 12
When they were but a few men in number; yea, very few, and strangers in it;
لە نەتەوەیەکەوە دەچوونە نەتەوەیەکی دیکە، لە پاشایەتییەکەوە بۆ گەلێکی دیکە. 13
And when they wandered from one nation to another, from one kingdom to another people:
لێ نەگەڕا کەس ستەمیان لێ بکات، بەڵکو لەبەر ئەوان پاشایانی سەرزەنشت کرد: 14
He suffered no man to oppress them; yea, he reproved kings for their sake;
«دەست لە دەستنیشانکراوەکانم مەدەن، خراپە لەگەڵ پێغەمبەرەکانم مەکەن.» 15
[Saying, ] “Touch not my anointed, and do my prophets no harm,”—
قاتوقڕی ناردە سەر زەوی، هەموو نانێکی لە زەوی بڕی. 16
And he called for a famine over the land; every staff of bread he broke.
کەسێکی لەپێشیانەوە نارد، یوسف بە کۆیلەیەتی فرۆشرا، 17
He sent a man before them; for a servant was Joseph sold;
بە کۆت ئازاری پێیان دا، زنجیری ئاسنیان لە ملی کرد، 18
They forced into fetters his feet; in iron was his body put:
هەتا کاتی هاتنەدی قسەکەی، پەیامی یەزدان ڕاستگۆیی ئەوی چەسپاند. 19
Until the time that his word came to pass, [when] the saying of the Lord had purified him.
پاشا ناردی کۆتەکەیان کردەوە، فەرمانڕەوای گەلان ئازادی کرد. 20
The king sent and unfettered him; the ruler of people, and let him go free.
کردی بە گەورەی ماڵی خۆی، کردی بە دەسەڵاتدار لەسەر هەموو موڵکی خۆی، 21
He appointed him lord of his house, and ruler of all his possession:
بۆ ئەوەی بە دڵی خۆی میرەکانی ڕێنمایی بکات، پیرەکانی فێری دانایی بکات. 22
That he might bind his princes at his pleasure; and teach his ancients wisdom.
جا ئیسرائیل هاتە میسر، یاقوب لە خاکی حام بوو بە لانەواز. 23
Then came Israel into Egypt, and Jacob sojourned in the land of Ham.
بەم جۆرەی کرد گەلەکەی زۆر بە بەروبووم بن، لە هەموو دوژمنەکانی بەهێزتری کردن، 24
And he increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries.
ئەو دڵی گۆڕین بۆ ئەوەی ڕقیان لە گەلەکەی بێتەوە، هەتا فێڵ لە خزمەتکارەکانی بکەن. 25
He turned their heart to hate his people, to deal subtilely with his servants.
موسای بەندەی خۆی نارد و هارون ئەوەی هەڵیبژارد. 26
He sent Moses his servant, Aaron also whom he had made choice of.
لەنێو خۆیان ئەو پەرجوو و نیشانانەی فەرمانی پێکرابوو، لە خاکی حام هێنایانە دی. 27
They displayed among them his effective signs, and wonders in the land of Ham.
تاریکی نارد و تاریک داهات، میسرییەکان لە دژی فەرمانەکانی یاخی بوون. 28
He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word.
ئاوەکانی گۆڕین بۆ خوێن، ماسییەکانیانی کوشت. 29
He changed their waters into blood, and slew their fish.
زەوی پڕبوو لە بۆق، کە چوونە نێو نوێنی پاشاکانیشیان. 30
Their land brought forth frogs in abundance, in the very chambers of their kings.
بە فەرمانی ئەو مێشومەگەز هات، مێشوولە بۆ هەموو سنوورەکانیان. 31
He spoke, and there came various wild beasts, lice also within all their boundary.
بارانی کردن بە تەرزە، ئاگری بە گڕ لە زەوییەکانیان. 32
He gave them as their rain hail, and flames of fire in their land.
لە هەنجیر و دار مێوەکانی دان، درەختی سنوورەکانیانی شکاند. 33
And he smote their vines and their fig-trees, and broke the trees within their boundary.
بە فەرمانی ئەو کوللە هات، کوللەحاجی بێشومار، 34
He spoke, and the locusts came, and crickets, and that without number;
هەموو سەوزایی زەوییەکەیانی خوارد، بەروبوومی خاکەکەیانی خوارد. 35
And they ate up all the herbs in their land, and ate up the fruit of their ground.
لە هەموو نۆبەرەیەکی دا لە خاکەکەیان، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتییان. 36
And he smote all the first-born in their land, the first of all their strength.
بە زێڕ و زیوەوە دەریهێنان، لەنێو هۆزەکانیان کەس پەکی نەکەوت. 37
And he brought them forth with silver and gold: and there was not one that stumbled among his tribes.
میسر بە چوونەدەرەوەیان دڵخۆش بوو، چونکە ترسی ئەوان چووبووە دڵیانەوە. 38
Egypt rejoiced when they departed; for the dread of them was fallen upon them.
هەورێکی هێنا بۆ داپۆشین، ئاگرێک بۆ ڕووناککردنەوەی شەو. 39
He spread out a cloud for a covering, and fire to give light in the night.
داوایان کرد، سوێسکەی هێنا، نانی ئاسمانی تێری کردن. 40
The people asked, and he brought quails, and with heavenly bread he satisfied them.
بەردی شەقکرد و ئاوی لێ هەڵقوڵا، وەک ڕووبار بەناو بیاباندا ڕۆیی. 41
He opened the rock, and the waters gushed out: they ran in the dry places like a river.
لەبەر ئەوەی بەڵێنی پیرۆزی خۆی یادکردەوە، بۆ ئیبراهیمی بەندەی. 42
For he remembered his holy word given to Abraham his servant.
گەلەکەی بە شادییەوە هێنایە دەرەوە، هەڵبژاردەکانی بە هەلهەلەوە. 43
And he brought forth his people with gladness, with joyful song his elect.
خاکی نەتەوەکانی پێ بەخشین، بەری ماندووبوونی گەلانیان بە میرات بۆ مایەوە، 44
And he gave them the lands of nations; and the labor of people they obtained as an inheritance:
بۆ ئەوەی فەرزەکانی بەجێبهێنن، فێرکردنی جێبەجێ بکەن. هەلیلویا. 45
So that they might observe his statutes, and keep his laws. Hallelujah.

< زەبوورەکان 105 >