< زەبوورەکان 105 >

ستایشی یەزدان بکەن و بە ناوی ئەوەوە نوێژ بکەن، کردارەکانی بە گەلان بناسێنن. 1
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
گۆرانی بۆ بڵێن، ستایشی بکەن، هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانی ڕابگەیەنن، 2
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
شانازی بە ناوی پیرۆزیەوە بکەن، با دڵی ئەوانە خۆش بێت کە ڕوو لە یەزدان دەکەن. 3
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
پشت بە یەزدان و هێزەکەی ببەستن، بەردەوام ڕووتان لەو بکەن. 4
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
باسی ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانە بکەن کە کردوونی، پەرجوو و حوکمەکانی دەمی، 5
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
ئەی نەوەی ئیبراهیمی بەندەی ئەو، ئەی کوڕانی یاقوب، هەڵبژاردەکانی. 6
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
ئەو یەزدانی پەروەردگارمانە، حوکمەکانیشی لە سەراپای زەوییە. 7
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
بۆ هەتاهەتایە پەیمانەکەی لە یادە، ئەو بەڵێنەی دەیدات بۆ هەزار پشتە، 8
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
ئەو پەیمانەی لەگەڵ ئیبراهیم بەستی، ئەو سوێندەی بۆ ئیسحاقی خوارد. 9
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
وەک فەرز بۆ یاقوب چەسپاندی، وەک پەیمانێکی هەمیشەیی بۆ ئیسرائیل. 10
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
فەرموویەتی: «خاکی کەنعان دەدەمە تۆ، بەشە میراتی خۆتانە.» 11
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
ئەو کاتەی ژمارەیان کەم بوو، کەم و نامۆ بوون لەو خاکە، 12
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
لە نەتەوەیەکەوە دەچوونە نەتەوەیەکی دیکە، لە پاشایەتییەکەوە بۆ گەلێکی دیکە. 13
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
لێ نەگەڕا کەس ستەمیان لێ بکات، بەڵکو لەبەر ئەوان پاشایانی سەرزەنشت کرد: 14
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
«دەست لە دەستنیشانکراوەکانم مەدەن، خراپە لەگەڵ پێغەمبەرەکانم مەکەن.» 15
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
قاتوقڕی ناردە سەر زەوی، هەموو نانێکی لە زەوی بڕی. 16
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
کەسێکی لەپێشیانەوە نارد، یوسف بە کۆیلەیەتی فرۆشرا، 17
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
بە کۆت ئازاری پێیان دا، زنجیری ئاسنیان لە ملی کرد، 18
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
هەتا کاتی هاتنەدی قسەکەی، پەیامی یەزدان ڕاستگۆیی ئەوی چەسپاند. 19
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
پاشا ناردی کۆتەکەیان کردەوە، فەرمانڕەوای گەلان ئازادی کرد. 20
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
کردی بە گەورەی ماڵی خۆی، کردی بە دەسەڵاتدار لەسەر هەموو موڵکی خۆی، 21
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
بۆ ئەوەی بە دڵی خۆی میرەکانی ڕێنمایی بکات، پیرەکانی فێری دانایی بکات. 22
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
جا ئیسرائیل هاتە میسر، یاقوب لە خاکی حام بوو بە لانەواز. 23
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
بەم جۆرەی کرد گەلەکەی زۆر بە بەروبووم بن، لە هەموو دوژمنەکانی بەهێزتری کردن، 24
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
ئەو دڵی گۆڕین بۆ ئەوەی ڕقیان لە گەلەکەی بێتەوە، هەتا فێڵ لە خزمەتکارەکانی بکەن. 25
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
موسای بەندەی خۆی نارد و هارون ئەوەی هەڵیبژارد. 26
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
لەنێو خۆیان ئەو پەرجوو و نیشانانەی فەرمانی پێکرابوو، لە خاکی حام هێنایانە دی. 27
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
تاریکی نارد و تاریک داهات، میسرییەکان لە دژی فەرمانەکانی یاخی بوون. 28
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
ئاوەکانی گۆڕین بۆ خوێن، ماسییەکانیانی کوشت. 29
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
زەوی پڕبوو لە بۆق، کە چوونە نێو نوێنی پاشاکانیشیان. 30
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
بە فەرمانی ئەو مێشومەگەز هات، مێشوولە بۆ هەموو سنوورەکانیان. 31
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
بارانی کردن بە تەرزە، ئاگری بە گڕ لە زەوییەکانیان. 32
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
لە هەنجیر و دار مێوەکانی دان، درەختی سنوورەکانیانی شکاند. 33
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
بە فەرمانی ئەو کوللە هات، کوللەحاجی بێشومار، 34
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
هەموو سەوزایی زەوییەکەیانی خوارد، بەروبوومی خاکەکەیانی خوارد. 35
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
لە هەموو نۆبەرەیەکی دا لە خاکەکەیان، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتییان. 36
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
بە زێڕ و زیوەوە دەریهێنان، لەنێو هۆزەکانیان کەس پەکی نەکەوت. 37
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
میسر بە چوونەدەرەوەیان دڵخۆش بوو، چونکە ترسی ئەوان چووبووە دڵیانەوە. 38
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
هەورێکی هێنا بۆ داپۆشین، ئاگرێک بۆ ڕووناککردنەوەی شەو. 39
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
داوایان کرد، سوێسکەی هێنا، نانی ئاسمانی تێری کردن. 40
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
بەردی شەقکرد و ئاوی لێ هەڵقوڵا، وەک ڕووبار بەناو بیاباندا ڕۆیی. 41
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
لەبەر ئەوەی بەڵێنی پیرۆزی خۆی یادکردەوە، بۆ ئیبراهیمی بەندەی. 42
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
گەلەکەی بە شادییەوە هێنایە دەرەوە، هەڵبژاردەکانی بە هەلهەلەوە. 43
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
خاکی نەتەوەکانی پێ بەخشین، بەری ماندووبوونی گەلانیان بە میرات بۆ مایەوە، 44
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
بۆ ئەوەی فەرزەکانی بەجێبهێنن، فێرکردنی جێبەجێ بکەن. هەلیلویا. 45
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!

< زەبوورەکان 105 >