< زەبوورەکان 105 >
ستایشی یەزدان بکەن و بە ناوی ئەوەوە نوێژ بکەن، کردارەکانی بە گەلان بناسێنن. | 1 |
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
گۆرانی بۆ بڵێن، ستایشی بکەن، هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانی ڕابگەیەنن، | 2 |
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
شانازی بە ناوی پیرۆزیەوە بکەن، با دڵی ئەوانە خۆش بێت کە ڕوو لە یەزدان دەکەن. | 3 |
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
پشت بە یەزدان و هێزەکەی ببەستن، بەردەوام ڕووتان لەو بکەن. | 4 |
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
باسی ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانە بکەن کە کردوونی، پەرجوو و حوکمەکانی دەمی، | 5 |
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
ئەی نەوەی ئیبراهیمی بەندەی ئەو، ئەی کوڕانی یاقوب، هەڵبژاردەکانی. | 6 |
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
ئەو یەزدانی پەروەردگارمانە، حوکمەکانیشی لە سەراپای زەوییە. | 7 |
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
بۆ هەتاهەتایە پەیمانەکەی لە یادە، ئەو بەڵێنەی دەیدات بۆ هەزار پشتە، | 8 |
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
ئەو پەیمانەی لەگەڵ ئیبراهیم بەستی، ئەو سوێندەی بۆ ئیسحاقی خوارد. | 9 |
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
وەک فەرز بۆ یاقوب چەسپاندی، وەک پەیمانێکی هەمیشەیی بۆ ئیسرائیل. | 10 |
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
فەرموویەتی: «خاکی کەنعان دەدەمە تۆ، بەشە میراتی خۆتانە.» | 11 |
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
ئەو کاتەی ژمارەیان کەم بوو، کەم و نامۆ بوون لەو خاکە، | 12 |
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
لە نەتەوەیەکەوە دەچوونە نەتەوەیەکی دیکە، لە پاشایەتییەکەوە بۆ گەلێکی دیکە. | 13 |
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
لێ نەگەڕا کەس ستەمیان لێ بکات، بەڵکو لەبەر ئەوان پاشایانی سەرزەنشت کرد: | 14 |
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
«دەست لە دەستنیشانکراوەکانم مەدەن، خراپە لەگەڵ پێغەمبەرەکانم مەکەن.» | 15 |
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
قاتوقڕی ناردە سەر زەوی، هەموو نانێکی لە زەوی بڕی. | 16 |
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
کەسێکی لەپێشیانەوە نارد، یوسف بە کۆیلەیەتی فرۆشرا، | 17 |
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
بە کۆت ئازاری پێیان دا، زنجیری ئاسنیان لە ملی کرد، | 18 |
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
هەتا کاتی هاتنەدی قسەکەی، پەیامی یەزدان ڕاستگۆیی ئەوی چەسپاند. | 19 |
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
پاشا ناردی کۆتەکەیان کردەوە، فەرمانڕەوای گەلان ئازادی کرد. | 20 |
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
کردی بە گەورەی ماڵی خۆی، کردی بە دەسەڵاتدار لەسەر هەموو موڵکی خۆی، | 21 |
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
بۆ ئەوەی بە دڵی خۆی میرەکانی ڕێنمایی بکات، پیرەکانی فێری دانایی بکات. | 22 |
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
جا ئیسرائیل هاتە میسر، یاقوب لە خاکی حام بوو بە لانەواز. | 23 |
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
بەم جۆرەی کرد گەلەکەی زۆر بە بەروبووم بن، لە هەموو دوژمنەکانی بەهێزتری کردن، | 24 |
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
ئەو دڵی گۆڕین بۆ ئەوەی ڕقیان لە گەلەکەی بێتەوە، هەتا فێڵ لە خزمەتکارەکانی بکەن. | 25 |
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
موسای بەندەی خۆی نارد و هارون ئەوەی هەڵیبژارد. | 26 |
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
لەنێو خۆیان ئەو پەرجوو و نیشانانەی فەرمانی پێکرابوو، لە خاکی حام هێنایانە دی. | 27 |
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
تاریکی نارد و تاریک داهات، میسرییەکان لە دژی فەرمانەکانی یاخی بوون. | 28 |
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
ئاوەکانی گۆڕین بۆ خوێن، ماسییەکانیانی کوشت. | 29 |
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
زەوی پڕبوو لە بۆق، کە چوونە نێو نوێنی پاشاکانیشیان. | 30 |
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
بە فەرمانی ئەو مێشومەگەز هات، مێشوولە بۆ هەموو سنوورەکانیان. | 31 |
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
بارانی کردن بە تەرزە، ئاگری بە گڕ لە زەوییەکانیان. | 32 |
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
لە هەنجیر و دار مێوەکانی دان، درەختی سنوورەکانیانی شکاند. | 33 |
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
بە فەرمانی ئەو کوللە هات، کوللەحاجی بێشومار، | 34 |
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
هەموو سەوزایی زەوییەکەیانی خوارد، بەروبوومی خاکەکەیانی خوارد. | 35 |
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
لە هەموو نۆبەرەیەکی دا لە خاکەکەیان، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتییان. | 36 |
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
بە زێڕ و زیوەوە دەریهێنان، لەنێو هۆزەکانیان کەس پەکی نەکەوت. | 37 |
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
میسر بە چوونەدەرەوەیان دڵخۆش بوو، چونکە ترسی ئەوان چووبووە دڵیانەوە. | 38 |
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
هەورێکی هێنا بۆ داپۆشین، ئاگرێک بۆ ڕووناککردنەوەی شەو. | 39 |
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
داوایان کرد، سوێسکەی هێنا، نانی ئاسمانی تێری کردن. | 40 |
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
بەردی شەقکرد و ئاوی لێ هەڵقوڵا، وەک ڕووبار بەناو بیاباندا ڕۆیی. | 41 |
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
لەبەر ئەوەی بەڵێنی پیرۆزی خۆی یادکردەوە، بۆ ئیبراهیمی بەندەی. | 42 |
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
گەلەکەی بە شادییەوە هێنایە دەرەوە، هەڵبژاردەکانی بە هەلهەلەوە. | 43 |
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
خاکی نەتەوەکانی پێ بەخشین، بەری ماندووبوونی گەلانیان بە میرات بۆ مایەوە، | 44 |
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
بۆ ئەوەی فەرزەکانی بەجێبهێنن، فێرکردنی جێبەجێ بکەن. هەلیلویا. | 45 |
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!