زەبوورەکان 104

1 ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. ئەی یەزدانی پەروەردگارم، تۆ زۆر مەزنیت! شکۆمەندی و پایەبەرزیت لەبەرکردووە.

Give praise to the Lord, O my soul. O Lord my God, you are very great; you are robed with honour and power.

2 وەک بەرگ ڕووناکیت پۆشیوە، وەک خێوەت ئاسمانت هەڵداوە،

You are clothed with light as with a robe; stretching out the heavens like a curtain:

3 وەک کاریتە بەیتوونەکەت لەسەر ئاو داناوە. هەوری ئاسمانت کردووەتە گالیسکەت، بەسەر باڵی باوە دەڕۆیت.

The arch of your house is based on the waters; you make the clouds your carriage; you go on the wings of the wind:

4 بایەکانت کردووەتە فریشتەکانت، بڵێسەی ئاگر خزمەتکارانت.

He makes winds his angels, and flames of fire his servants.

5 زەویت لەسەر بناغەی خۆی دامەزراندووە، هەتاهەتایە نالەقێت.

He has made the earth strong on its bases, so that it may not be moved for ever and ever;

6 تۆ وەک کراس زەویت بە دەریای قووڵ داپۆشی، لەسەر چیاکان ئاوەکان ڕادەوەستن.

Covering it with the sea as with a robe: the waters were high over the mountains;

7 بەڵام لە سەرزەنشتی تۆ ئاوەکان هەڵاتن، لە گرمەی دەنگی تۆ بە ترسەوە ڕایانکرد،

At the voice of your word they went in flight; at the sound of your thunder they went away in fear;

8 بەسەر چیاکان کەوتن و شۆڕ بوونەوە ناو دۆڵەکان، بۆ ئەو شوێنەی تۆ بۆت دامەزراندبوون.

The mountains came up and the valleys went down into the place which you had made ready for them.

9 سنوورێکت دانا لێی تێنەپەڕن، نەگەڕێنەوە هەتا زەوی دابپۆشن.

You made a limit over which they might not go, so that the earth would never again be covered by them.

10 کانیاو لە شیوەکان دەتەقێنیتەوە، بۆ ئەوەی لەنێوان چیاکاندا بڕۆن.

You sent the springs into the valleys; they are flowing between the hills.

11 هەموو زیندەوەرێکی دەشتودەر ئاودەدەن، کەرەکێوییەکان تینووێتی خۆیانی پێ دەشکێنن.

They give drink to every beast of the field; the mountain asses come to them for water.

12 باڵندەی ئاسمان هێلانەی تێدا دەکات، لەناو چڵەکان دەخوێنێت.

The birds of the air have their resting-places by them, and make their song among the branches.

13 لە بەیتوونەکەی خۆتەوە چیاکان ئاو دەدەیت، زەوی لە بەروبوومی کردەوەکانت تێر دەبێت.

He sends down rain from his store-houses on the hills: the earth is full of the fruit of his works.

14 گیا بۆ ئاژەڵی ماڵی دەڕوێنیت، سەوزە بۆ خزمەتی مرۆڤ، بۆ دەرهێنانی نان لە زەوییەوە.

He makes the grass come up for the cattle, and plants for the use of man; so that bread may come out of the earth;

15 مەی پێ دەبەخشی بۆ ئەوەی دڵی مرۆڤ خۆش بکەی، ڕۆن بۆ درەوشانەوەی زیاتری ڕووی، نان بۆ پتەوکردنی دڵی مرۆڤ.

And wine to make glad the heart of man, and oil to make his face shining, and bread giving strength to his heart.

16 درەختەکانی یەزدان تێر دەبن، ئەو داری ئورزەی لوبنان کە چاندی،

The trees of the Lord are full of growth, the cedars of Lebanon of his planting;

17 ئەوەی چۆلەکە هێلانەی تێدا دەکات، لەقلەقیش داری سنەوبەر ماڵیەتی،

Where the birds have their resting-places; as for the stork, the tall trees are her house.

18 چیای بەرزیش بۆ بزنە کێوی، تاشەبەردەکانیش پەناگای گۆڕهەڵکەنە.

The high hills are a safe place for the mountain goats, and the rocks for the small beasts.

19 مانگت دروستکرد بۆ دیاریکردنی وەرزەکان، خۆریش ئاوابوونی خۆی دەزانێت.

He made the moon for a sign of the divisions of the year; teaching the sun the time of its going down.

20 تاریکی دادێنێت دەبێت بە شەو، هەموو زیندەوەری دارستان تێیدا دەکەونە جموجۆڵ.

When you make it dark, it is night, when all the beasts of the woods come quietly out of their secret places.

21 بەچکە شێر بۆ نێچیر دەنەڕێنن، بۆ داواکردنی خواردنیان لە خودا.

The young lions go thundering after their food; searching for their meat from God.

22 کە ڕۆژ هەڵدێت دەکشێنەوە، لەناو لانەکانیان خۆیان مات دەکەن.

The sun comes up, and they come together, and go back to their secret places to take their rest.

23 مرۆڤ دەچێت بۆ ئیشوکاری، بۆ ڕەنجکێشییەکەی هەتا ئێوارە.

Man goes out to his work, and to his business, till the evening.

24 ئەی یەزدان، کردەوەکانت چەندە زۆرن! هەموویت بە دانایی دروستکردووە، زەوی پڕە لە دەستکردی تۆ.

O Lord, how great is the number of your works! in wisdom you have made them all; the earth is full of the things you have made.

25 ئەم دەریا گەورە و فراوانە، کە بێشومار گیانداری گەورە و بچووکی تێدا جمەی دێت.

There is the great, wide sea, where there are living things, great and small, more than may be numbered.

26 لەوێ کەشتییەکان دەڕۆن، لیڤیاتان، ئەمەی خۆت بەدیت هێناوە بۆ ئەوەی یاری تێدا بکات.

There go the ships; there is that great beast, which you have made as a plaything.

27 ئەمانە هەمووی چاویان لە تۆیە، بۆ ئەوەی لە کاتی خۆی خواردنیان بدەیتێ،

All of them are waiting for you, to give them their food in its time.

28 پێیان دەدەیت و وەریدەگرن، دەستت دەکەیتەوە تێر چاکە دەبن.

They take what you give them; they are full of the good things which come from your open hand.

29 ڕوو وەردەگێڕیت، دەتۆقن، هەناسەیان لێ دەبڕیت، دەمرن، دەگەڕێنەوە بۆ خۆڵی خۆیان.

If your face is veiled, they are troubled; when you take away their breath, they come to an end, and go back to the dust.

30 کاتێک ڕۆحی خۆت دەنێریت، ئەوان بەدیدەهێنرێن، ڕووی زەوی نوێ دەکەیتەوە.

If you send out your spirit, they are given life; you make new the face of the earth.

31 با شکۆی یەزدان هەتاهەتایە بەردەوام بێت، با یەزدان بە کارەکانی خۆی دڵخۆش بێت.

Let the glory of the Lord be for ever; let the Lord have joy in his works:

32 ئەوەی سەیری زەوی دەکات، لەرز دەیگرێت، دەست دەداتە چیاکان، دووکەڵ دەکەن.

At whose look the earth is shaking; at whose touch the mountains send out smoke.

33 بە درێژایی ژیانم گۆرانی بۆ یەزدان دەڵێم، تاکو ماوم سروود بۆ خودای خۆم دەڵێم.

I will make songs to the Lord all my life; I will make melody to my God while I have my being.

34 با بیرکردنەوەم شیرین بێت لەلای، منیش بە یەزدان دڵخۆش دەبم.

Let my thoughts be sweet to him: I will be glad in the Lord.

35 بەڵام با گوناهباران لەسەر زەوی دواییان ببڕێتەوە، با بەدکاران ئیتر نەمێنن. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. هەلیلویا!

Let sinners be cut off from the earth, and let all evil-doers come to an end. Give praise to the Lord, O my soul. Give praise to the Lord.