< زەبوورەکان 103 >

گۆرانییەکی داود. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە، هەموو ناخیشم ستایشی ناوی پیرۆزی بکە. 1
Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە، هیچ چاکەیەکی لەبیر مەکە: 2
Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
ئەوەی لە هەموو گوناهێکت خۆشدەبێت، لە هەموو نەخۆشییەک چاکت دەکاتەوە، 3
Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
ئەوەی ژیانت لە گۆڕ دەکڕێتەوە، خۆشەویستی نەگۆڕ و بەزەیی دەکاتە تاجی سەرت، 4
Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
ئەوەی تەمەنت تێر دەکات بە چاکە، تاکو گەنجییەتیت وەک هەڵۆ نوێ ببێتەوە. 5
Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
یەزدان ڕاستودروستی ئەنجام دەدات، دادپەروەری بۆ هەموو چەوساوەکان. 6
Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
ڕێگای خۆی بە موسا ناساند، کردارەکانی بە نەوەکانی ئیسرائیل: 7
Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
یەزدان میهرەبان و بە بەزەییە، پشوودرێژە و خۆشەویستی نەگۆڕی زۆرە. 8
Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
تاوانبارکردنی هەتاسەر نییە، تووڕەیی هەتاهەتایە نییە. 9
Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
بە گوناهی خۆمان لەگەڵ ناکات و بەگوێرەی تاوانەکانمان سزامان ناداتەوە. 10
Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
وەک بەرزی ئاسمان لەسەر زەوییەوە، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی زۆرکردووە بۆ ئەوانەی کە لێی دەترسن. 11
Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
وەک دووری ڕۆژهەڵات لە ڕۆژئاواوە، یاخیبوونەکانمانی لێ دوورخستووینەتەوە. 12
Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
وەک باوک چۆن بەزەیی بە منداڵەکانیدا دێتەوە، یەزدانیش ئاوا بەزەیی بەوانەدا دێتەوە کە لێی دەترسن، 13
Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
چونکە دەزانێت ئێمە چۆن پێکهێنراوین، لەبیریەتی کە ئێمە خۆڵین. 14
Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
مرۆڤ ڕۆژگاری ژیانی وەک گیا وایە، وەک گوڵی ناو کێڵگە گوڵ دەکات، 15
Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
بایەک بەسەریدا هەڵبکات، ئیتر نامێنێت، ئاسەواریشی دیار نابێت. 16
Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
بەڵام خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدان لە ئەزەلەوە و هەتاهەتایە بۆ ئەوانەیە کە لێی دەترسن، ڕاستودروستییەکەشی بۆ نەوەکانە، 17
Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
بۆ ئەوانەی پەیمانی بەجێدەگەیەنن، ئەوانەی ڕێنماییەکانی ئەویان لەبیرە بۆ ئەوەی پەیڕەوی بکەن. 18
Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
یەزدان تەختی خۆی لە ئاسمان چەسپاندووە و پاشایەتییەکەشی بەسەر هەمووانەوە فەرمانڕەوایەتی دەکات. 19
In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
ئەی فریشتەکانی یەزدان، ستایشی بکەن، ئەی ئەو بەهێزانەی وتەکانی بەجێدەهێنن، ئەی ئەوانەی گوێڕایەڵی وتەی ئەو دەبن. 20
Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
ئەی هەموو سوپاکانی، ستایشی یەزدان بکەن، ئەی خزمەتکارانی کە بە ڕەزامەندی ئەو کار دەکەن. 21
Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
ئەی هەموو کارەکانی، ستایشی یەزدان بکەن لە هەموو شوێنێکی ژێر دەسەڵاتی. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. 22
Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!

< زەبوورەکان 103 >