زەبوورەکان 102

1 نوێژی هەژارێکی ورەڕووخاو، کە هاواری دەباتە بەردەم یەزدان. ئەی یەزدان، گوێ لە نوێژم بگرە، با هاوارم بگاتە لات.

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

2 لە ڕۆژی تەنگانەدا ڕووی خۆتم لێ مەشارەوە، لەو ڕۆژەی کە هاوارت بۆ دەکەم گوێم بۆ شل بکە، زوو وەڵامم بدەوە.

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

3 ڕۆژگارم وەک دووکەڵ ڕەوییەوە، ئێسکم وەک پشکۆ گڕی گرتووە.

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

4 هەڵپڕووکاوە، دڵم وشک بووەتەوە، نانخواردنم لەبیر نەماوە.

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

5 لە دەنگی ناڵەم ئێسکم بە پێستمەوە نووساوە.

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

6 وەک کوندەپەپووی بیابانی چۆڵەوانیم لێهاتووە، وەک کوندەپەپووی کەلاوەم لێهاتووە.

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

7 ڕادەکشێم و وەک چۆلەکەیەکی تەنهای سەربانم لێهاتووە.

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

8 بە درێژایی ڕۆژ دوژمنەکانم سووکایەتیم پێ دەکەن، ئەوانەی لە دژی منن وەک شێتیان لێ هاتووە، نەفرەتم لێدەکەن.

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

9 بۆیە خۆڵەمێش دەخۆم وەک نان، فرمێسکم تێکەڵ بە خواردنەوەم بووە،

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

10 لەبەر تووڕەیی زۆری تۆ، چونکە هەڵتگرتم و فڕێتدام.

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

11 ڕۆژگارم وەک سێبەری خوارە، خۆشم وەک گیا وشک دەبمەوە.

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

12 تۆش ئەی یەزدان، هەتاهەتایە لەسەر تەختی، نەوە دوای نەوە یادت دەکەنەوە.

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

13 تۆ هەڵدەستیت و بەزەییت بە سییۆن دێتەوە، چونکە ماوەی میهرەبانییە، کاتی هاتووە.

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

14 خزمەتکارەکانت بە تاسەوەن بۆ بەردەکانی، دڵیان دەسووتێ بۆ خۆڵەکەی.

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

15 هەموو نەتەوەکان لە ناوی یەزدان دەترسن، هەموو پاشاکانی زەویش لە شکۆمەندیت،

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

16 چونکە کە یەزدان سییۆن بنیاد دەنێتەوە، بە شکۆمەندی خۆی دەبینرێت.

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

17 ئاوڕ لە نوێژی ڕووتوڕەجاڵەکان دەداتەوە، نوێژەکانیان بە کەم نازانێت.

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

18 ئەمە بۆ نەوەی داهاتوو دەنووسرێت، تاکو ئەو نەوەیە ستایشی یەزدان بکەن، کە هێشتا لەدایک نەبوونە:

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

19 «یەزدان لە بەرزایی پیرۆزگای خۆیەوە دەڕوانێتە خوارێ، لە ئاسمانەوە سەیری زەوی دەکات،

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

20 بۆ ئەوەی گوێی لە ناڵەی دیلەکان بێت، ئەوانە ئازاد بکات کە دراونەتە دەست مردن.»

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

21 جا لە سییۆن ناوی یەزدان ڕادەگەیەنرێت، لە ئۆرشەلیم ستایشی،

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

22 کاتێک گەلان و پاشایەتییەکان پێکەوە بۆ پەرستنی یەزدان کۆدەبنەوە.

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

23 لە ناوەڕاستی تەمەنم هێزی کزکردم، ڕۆژگاری کورتکردم.

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

24 گوتی: «ئەی خودای من، لە ناوەڕاستی ڕۆژگارم لام مەدە، ساڵانی تۆ بۆ نەوە دوای نەوەیە.

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

25 لە سەرەتاوە بناغەی زەویت دانا، ئاسمانیش دەستکردی تۆیە.

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

26 ئەوان لەناودەچن، بەڵام تۆ دەمێنیت، هەموو وەک کراس کۆن دەبن، وەک جلوبەرگ دەیانگۆڕیت و فڕێدەدرێن.

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

27 بەڵام تۆ هەروەک خۆتی، ساڵانی تۆ کۆتایی نایەت.

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.

28 کوڕی خزمەتکارەکانت نیشتەجێ دەبن و نەوەکانیان لەبەردەمت دەچەسپێن.»

Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.