< زەبوورەکان 102 >
نوێژی هەژارێکی ورەڕووخاو، کە هاواری دەباتە بەردەم یەزدان. ئەی یەزدان، گوێ لە نوێژم بگرە، با هاوارم بگاتە لات. | 1 |
Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. [Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
لە ڕۆژی تەنگانەدا ڕووی خۆتم لێ مەشارەوە، لەو ڕۆژەی کە هاوارت بۆ دەکەم گوێم بۆ شل بکە، زوو وەڵامم بدەوە. | 2 |
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
ڕۆژگارم وەک دووکەڵ ڕەوییەوە، ئێسکم وەک پشکۆ گڕی گرتووە. | 3 |
Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
هەڵپڕووکاوە، دڵم وشک بووەتەوە، نانخواردنم لەبیر نەماوە. | 4 |
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
لە دەنگی ناڵەم ئێسکم بە پێستمەوە نووساوە. | 5 |
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
وەک کوندەپەپووی بیابانی چۆڵەوانیم لێهاتووە، وەک کوندەپەپووی کەلاوەم لێهاتووە. | 6 |
Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
ڕادەکشێم و وەک چۆلەکەیەکی تەنهای سەربانم لێهاتووە. | 7 |
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
بە درێژایی ڕۆژ دوژمنەکانم سووکایەتیم پێ دەکەن، ئەوانەی لە دژی منن وەک شێتیان لێ هاتووە، نەفرەتم لێدەکەن. | 8 |
Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
بۆیە خۆڵەمێش دەخۆم وەک نان، فرمێسکم تێکەڵ بە خواردنەوەم بووە، | 9 |
quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
لەبەر تووڕەیی زۆری تۆ، چونکە هەڵتگرتم و فڕێتدام. | 10 |
a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
ڕۆژگارم وەک سێبەری خوارە، خۆشم وەک گیا وشک دەبمەوە. | 11 |
Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
تۆش ئەی یەزدان، هەتاهەتایە لەسەر تەختی، نەوە دوای نەوە یادت دەکەنەوە. | 12 |
Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
تۆ هەڵدەستیت و بەزەییت بە سییۆن دێتەوە، چونکە ماوەی میهرەبانییە، کاتی هاتووە. | 13 |
Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
خزمەتکارەکانت بە تاسەوەن بۆ بەردەکانی، دڵیان دەسووتێ بۆ خۆڵەکەی. | 14 |
quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
هەموو نەتەوەکان لە ناوی یەزدان دەترسن، هەموو پاشاکانی زەویش لە شکۆمەندیت، | 15 |
Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
چونکە کە یەزدان سییۆن بنیاد دەنێتەوە، بە شکۆمەندی خۆی دەبینرێت. | 16 |
quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
ئاوڕ لە نوێژی ڕووتوڕەجاڵەکان دەداتەوە، نوێژەکانیان بە کەم نازانێت. | 17 |
Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
ئەمە بۆ نەوەی داهاتوو دەنووسرێت، تاکو ئەو نەوەیە ستایشی یەزدان بکەن، کە هێشتا لەدایک نەبوونە: | 18 |
Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
«یەزدان لە بەرزایی پیرۆزگای خۆیەوە دەڕوانێتە خوارێ، لە ئاسمانەوە سەیری زەوی دەکات، | 19 |
Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
بۆ ئەوەی گوێی لە ناڵەی دیلەکان بێت، ئەوانە ئازاد بکات کە دراونەتە دەست مردن.» | 20 |
ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
جا لە سییۆن ناوی یەزدان ڕادەگەیەنرێت، لە ئۆرشەلیم ستایشی، | 21 |
ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
کاتێک گەلان و پاشایەتییەکان پێکەوە بۆ پەرستنی یەزدان کۆدەبنەوە. | 22 |
in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
لە ناوەڕاستی تەمەنم هێزی کزکردم، ڕۆژگاری کورتکردم. | 23 |
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
گوتی: «ئەی خودای من، لە ناوەڕاستی ڕۆژگارم لام مەدە، ساڵانی تۆ بۆ نەوە دوای نەوەیە. | 24 |
ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
لە سەرەتاوە بناغەی زەویت دانا، ئاسمانیش دەستکردی تۆیە. | 25 |
Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
ئەوان لەناودەچن، بەڵام تۆ دەمێنیت، هەموو وەک کراس کۆن دەبن، وەک جلوبەرگ دەیانگۆڕیت و فڕێدەدرێن. | 26 |
Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
بەڵام تۆ هەروەک خۆتی، ساڵانی تۆ کۆتایی نایەت. | 27 |
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
کوڕی خزمەتکارەکانت نیشتەجێ دەبن و نەوەکانیان لەبەردەمت دەچەسپێن.» | 28 |
Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.]