زەبوورەکان 102

1 نوێژی هەژارێکی ورەڕووخاو، کە هاواری دەباتە بەردەم یەزدان. ئەی یەزدان، گوێ لە نوێژم بگرە، با هاوارم بگاتە لات.

A Prayer for the Poor; when he is deeply afflicted, and pours out his supplication before the Lord. Hear my prayer, O Lord, and let my cry come to you.

2 لە ڕۆژی تەنگانەدا ڕووی خۆتم لێ مەشارەوە، لەو ڕۆژەی کە هاوارت بۆ دەکەم گوێم بۆ شل بکە، زوو وەڵامم بدەوە.

Turn not away your face from me: in the day [when] I am afflicted, incline your ear to me: in the day [when] I shall call upon you, speedily hear me.

3 ڕۆژگارم وەک دووکەڵ ڕەوییەوە، ئێسکم وەک پشکۆ گڕی گرتووە.

For my days have vanished like smoke, and my bones have been parched like a stick.

4 هەڵپڕووکاوە، دڵم وشک بووەتەوە، نانخواردنم لەبیر نەماوە.

I am blighted like grass, and my heart is dried up; for I have forgotten to eat my bread.

5 لە دەنگی ناڵەم ئێسکم بە پێستمەوە نووساوە.

By reason of the voice of my groaning, my bone has cleaved to my flesh.

6 وەک کوندەپەپووی بیابانی چۆڵەوانیم لێهاتووە، وەک کوندەپەپووی کەلاوەم لێهاتووە.

I have become like a pelican of the wilderness;

7 ڕادەکشێم و وەک چۆلەکەیەکی تەنهای سەربانم لێهاتووە.

I have become like an owl in a ruined house. I have watched, and am become as a sparrow dwelling alone on a roof.

8 بە درێژایی ڕۆژ دوژمنەکانم سووکایەتیم پێ دەکەن، ئەوانەی لە دژی منن وەک شێتیان لێ هاتووە، نەفرەتم لێدەکەن.

All the day long mine enemies have reproached me; and they that praised me have sworn against me.

9 بۆیە خۆڵەمێش دەخۆم وەک نان، فرمێسکم تێکەڵ بە خواردنەوەم بووە،

For I have eaten ashes as it were bread, and mingled my drink with weeping;

10 لەبەر تووڕەیی زۆری تۆ، چونکە هەڵتگرتم و فڕێتدام.

because of your anger and your wrath: for you have lifted me up, and dashed me down.

11 ڕۆژگارم وەک سێبەری خوارە، خۆشم وەک گیا وشک دەبمەوە.

My days have declined like a shadow; and I am withered like grass.

12 تۆش ئەی یەزدان، هەتاهەتایە لەسەر تەختی، نەوە دوای نەوە یادت دەکەنەوە.

But you, Lord, endure for ever, and your memorial to generation and generation.

13 تۆ هەڵدەستیت و بەزەییت بە سییۆن دێتەوە، چونکە ماوەی میهرەبانییە، کاتی هاتووە.

You shall arise, and have mercy upon Sion: for [it is] time to have mercy upon her, for the set time is come.

14 خزمەتکارەکانت بە تاسەوەن بۆ بەردەکانی، دڵیان دەسووتێ بۆ خۆڵەکەی.

For your servants have taken pleasure in her stones, and they shall pity her dust.

15 هەموو نەتەوەکان لە ناوی یەزدان دەترسن، هەموو پاشاکانی زەویش لە شکۆمەندیت،

So the nations shall fear your name, O Lord, and all kings your glory.

16 چونکە کە یەزدان سییۆن بنیاد دەنێتەوە، بە شکۆمەندی خۆی دەبینرێت.

For the Lord shall build up Sion, and shall appear in his glory.

17 ئاوڕ لە نوێژی ڕووتوڕەجاڵەکان دەداتەوە، نوێژەکانیان بە کەم نازانێت.

He has had regard to the prayer of the lowly, and has not despised their petition.

18 ئەمە بۆ نەوەی داهاتوو دەنووسرێت، تاکو ئەو نەوەیە ستایشی یەزدان بکەن، کە هێشتا لەدایک نەبوونە:

Let this be written for another generation; and the people that shall be created shall praise the Lord.

19 «یەزدان لە بەرزایی پیرۆزگای خۆیەوە دەڕوانێتە خوارێ، لە ئاسمانەوە سەیری زەوی دەکات،

For he has looked out from the height of his sanctuary; the Lord looked upon the earth from heaven;

20 بۆ ئەوەی گوێی لە ناڵەی دیلەکان بێت، ئەوانە ئازاد بکات کە دراونەتە دەست مردن.»

to hear the groaning of the fettered ones, to loosen the sons of the slain;

21 جا لە سییۆن ناوی یەزدان ڕادەگەیەنرێت، لە ئۆرشەلیم ستایشی،

to proclaim the name of the Lord in Sion, and his praise in Jerusalem;

22 کاتێک گەلان و پاشایەتییەکان پێکەوە بۆ پەرستنی یەزدان کۆدەبنەوە.

when the people are gathered together, and the kings, to serve the Lord.

23 لە ناوەڕاستی تەمەنم هێزی کزکردم، ڕۆژگاری کورتکردم.

He answered him in the way of his strength: tell me the fewness of my days.

24 گوتی: «ئەی خودای من، لە ناوەڕاستی ڕۆژگارم لام مەدە، ساڵانی تۆ بۆ نەوە دوای نەوەیە.

Take me not away in the midst of my days: your years [are] through all generations.

25 لە سەرەتاوە بناغەی زەویت دانا، ئاسمانیش دەستکردی تۆیە.

In the beginning you, O Lord, did lay the foundation of the earth; and the heavens are the works of your hands.

26 ئەوان لەناودەچن، بەڵام تۆ دەمێنیت، هەموو وەک کراس کۆن دەبن، وەک جلوبەرگ دەیانگۆڕیت و فڕێدەدرێن.

They shall perish, but you remain: and [they all] shall wax old as a garment; and as a vesture shall you fold them, and they shall be changed.

27 بەڵام تۆ هەروەک خۆتی، ساڵانی تۆ کۆتایی نایەت.

But you are the same, and your years shall not fail.

28 کوڕی خزمەتکارەکانت نیشتەجێ دەبن و نەوەکانیان لەبەردەمت دەچەسپێن.»

The children of your servants shall dwell [securely], and their seed shall prosper for ever.