< زەبوورەکان 102 >

نوێژی هەژارێکی ورەڕووخاو، کە هاواری دەباتە بەردەم یەزدان. ئەی یەزدان، گوێ لە نوێژم بگرە، با هاوارم بگاتە لات. 1
A prayer of one who is afflicted, when he grows faint and pours out his lament before the LORD. Hear my prayer, O LORD; let my cry for help come before You.
لە ڕۆژی تەنگانەدا ڕووی خۆتم لێ مەشارەوە، لەو ڕۆژەی کە هاوارت بۆ دەکەم گوێم بۆ شل بکە، زوو وەڵامم بدەوە. 2
Do not hide Your face from me in my day of distress. Incline Your ear to me; answer me quickly when I call.
ڕۆژگارم وەک دووکەڵ ڕەوییەوە، ئێسکم وەک پشکۆ گڕی گرتووە. 3
For my days vanish like smoke, and my bones burn like glowing embers.
هەڵپڕووکاوە، دڵم وشک بووەتەوە، نانخواردنم لەبیر نەماوە. 4
My heart is afflicted, and withered like grass; I even forget to eat my bread.
لە دەنگی ناڵەم ئێسکم بە پێستمەوە نووساوە. 5
Through my loud groaning my flesh clings to my bones.
وەک کوندەپەپووی بیابانی چۆڵەوانیم لێهاتووە، وەک کوندەپەپووی کەلاوەم لێهاتووە. 6
I am like a desert owl, like an owl among the ruins.
ڕادەکشێم و وەک چۆلەکەیەکی تەنهای سەربانم لێهاتووە. 7
I lie awake; I am like a lone bird on a housetop.
بە درێژایی ڕۆژ دوژمنەکانم سووکایەتیم پێ دەکەن، ئەوانەی لە دژی منن وەک شێتیان لێ هاتووە، نەفرەتم لێدەکەن. 8
All day long my enemies taunt me; they ridicule me and curse me.
بۆیە خۆڵەمێش دەخۆم وەک نان، فرمێسکم تێکەڵ بە خواردنەوەم بووە، 9
For I have eaten ashes like bread and mixed my drink with tears
لەبەر تووڕەیی زۆری تۆ، چونکە هەڵتگرتم و فڕێتدام. 10
because of Your indignation and wrath, for You have picked me up and cast me aside.
ڕۆژگارم وەک سێبەری خوارە، خۆشم وەک گیا وشک دەبمەوە. 11
My days are like lengthening shadows, and I wither away like grass.
تۆش ئەی یەزدان، هەتاهەتایە لەسەر تەختی، نەوە دوای نەوە یادت دەکەنەوە. 12
But You, O LORD, sit enthroned forever; Your renown endures to all generations.
تۆ هەڵدەستیت و بەزەییت بە سییۆن دێتەوە، چونکە ماوەی میهرەبانییە، کاتی هاتووە. 13
You will rise up and have compassion on Zion, for it is time to show her favor— the appointed time has come.
خزمەتکارەکانت بە تاسەوەن بۆ بەردەکانی، دڵیان دەسووتێ بۆ خۆڵەکەی. 14
For Your servants delight in her stones and take pity on her dust.
هەموو نەتەوەکان لە ناوی یەزدان دەترسن، هەموو پاشاکانی زەویش لە شکۆمەندیت، 15
So the nations will fear the name of the LORD, and all the kings of the earth will fear Your glory.
چونکە کە یەزدان سییۆن بنیاد دەنێتەوە، بە شکۆمەندی خۆی دەبینرێت. 16
For the LORD will rebuild Zion; He has appeared in His glory.
ئاوڕ لە نوێژی ڕووتوڕەجاڵەکان دەداتەوە، نوێژەکانیان بە کەم نازانێت. 17
He will turn toward the prayer of the destitute; He will not despise their prayer.
ئەمە بۆ نەوەی داهاتوو دەنووسرێت، تاکو ئەو نەوەیە ستایشی یەزدان بکەن، کە هێشتا لەدایک نەبوونە: 18
Let this be written for the generation to come, so that a people not yet created may praise the LORD.
«یەزدان لە بەرزایی پیرۆزگای خۆیەوە دەڕوانێتە خوارێ، لە ئاسمانەوە سەیری زەوی دەکات، 19
For He looked down from the heights of His sanctuary; the LORD gazed out from heaven to earth
بۆ ئەوەی گوێی لە ناڵەی دیلەکان بێت، ئەوانە ئازاد بکات کە دراونەتە دەست مردن.» 20
to hear a prisoner’s groaning, to release those condemned to death,
جا لە سییۆن ناوی یەزدان ڕادەگەیەنرێت، لە ئۆرشەلیم ستایشی، 21
that they may proclaim the name of the LORD in Zion and praise Him in Jerusalem,
کاتێک گەلان و پاشایەتییەکان پێکەوە بۆ پەرستنی یەزدان کۆدەبنەوە. 22
when peoples and kingdoms assemble to serve the LORD.
لە ناوەڕاستی تەمەنم هێزی کزکردم، ڕۆژگاری کورتکردم. 23
He has broken my strength on the way; He has cut short my days.
گوتی: «ئەی خودای من، لە ناوەڕاستی ڕۆژگارم لام مەدە، ساڵانی تۆ بۆ نەوە دوای نەوەیە. 24
I say: “O my God, do not take me in the midst of my days! Your years go on through all generations.
لە سەرەتاوە بناغەی زەویت دانا، ئاسمانیش دەستکردی تۆیە. 25
In the beginning You laid the foundations of the earth, and the heavens are the work of Your hands.
ئەوان لەناودەچن، بەڵام تۆ دەمێنیت، هەموو وەک کراس کۆن دەبن، وەک جلوبەرگ دەیانگۆڕیت و فڕێدەدرێن. 26
They will perish, but You remain; they will all wear out like a garment. Like clothing You will change them, and they will be passed on.
بەڵام تۆ هەروەک خۆتی، ساڵانی تۆ کۆتایی نایەت. 27
But You remain the same, and Your years will never end.
کوڕی خزمەتکارەکانت نیشتەجێ دەبن و نەوەکانیان لەبەردەمت دەچەسپێن.» 28
The children of Your servants will dwell securely, and their descendants will be established before You.”

< زەبوورەکان 102 >