< پەندەکانی سلێمان 9 >

دانایی خانووی خۆی بنیاد ناوە، حەوت کۆڵەکەکەی داتاشیوە. 1
[Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
سەربڕدراوەکەی سەربڕیوە و شەرابەکەی تێکەڵ کردووە، هەروەها خوانەکەی ئامادە کردووە. 2
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
کەنیزەکانی خۆی ناردووە و بانگ دەکات، لەسەر بەرزاییەکانی شار: 3
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
«کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: 4
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
«وەرن، لە نانی من بخۆن و لەو شەرابەی تێکەڵم کردووە بخۆنەوە. 5
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
واز لە ساویلکەیی بهێنن و بژین، بە ڕێگای تێگەیشتندا بڕۆن.» 6
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
ئەوەی گاڵتەجاڕ تەمبێ بکات شەرمەزاری دەست دەکەوێت، ئەوەی بەدکار سەرزەنشت بکات خۆی لەکەدار دەکات. 7
[Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
سەرزەنشتی گاڵتەجاڕ مەکە، نەوەک ڕقی لێت بێتەوە؛ سەرزەنشتی دانا بکە، تۆی خۆشدەوێت. 8
Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
ڕێنمایی دانا بکە، داناتر دەبێت، کەسێکی ڕاستودروست فێر بکە، زاناتر دەبێت. 9
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
لەخواترسی سەرەتای داناییە، ناسینی خودای پیرۆزیش تێگەیشتنە، 10
Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
چونکە بە دانایی ڕۆژگارت زیاد دەکات، ساڵانی ژیانت پتر دەبێت. 11
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
ئەگەر دانا بیت، داناییەکەت پاداشتت دەداتەوە؛ ئەگەر گاڵتەجاڕ بیت، تەنها لەسەر خۆت دەکەوێت. 12
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.]
گێلایەتی وەک خاتوونێکی بە بۆڵەبۆڵە، ساویلکەیە و هیچ شتێک نازانێت. 13
[Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
لە بەردەرگای ماڵەکەی دادەنیشێت، لەسەر کورسییەک لە بەرزترین شوێنی شار، 14
sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
بۆ بانگکردنی ڕێبوارەکان، ئەوانەی لە ڕێچکەی خۆیان دەڕۆن: 15
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
«کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: 16
Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
«ئاوی دزراو شیرینە، نانی بە دزی بەتامە.» 17
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
بەڵام ئەوان نازانن، خێوەکان لەوێن، میوانەکانی نەزانیش لەناو جەرگەی جیهانی مردوواندان. (Sheol h7585) 18
Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ ejus.] (Sheol h7585)

< پەندەکانی سلێمان 9 >