پەندەکانی سلێمان 9
| دانایی خانووی خۆی بنیاد ناوە، حەوت کۆڵەکەکەی داتاشیوە. | 1 |
Wisdom hath builded her house; She hath hewn out her seven pillars.
| سەربڕدراوەکەی سەربڕیوە و شەرابەکەی تێکەڵ کردووە، هەروەها خوانەکەی ئامادە کردووە. | 2 |
She hath killed her fatlings; She hath mingled her wine; Yea, she hath furnished her table.
| کەنیزەکانی خۆی ناردووە و بانگ دەکات، لەسەر بەرزاییەکانی شار: | 3 |
She hath sent forth her maidens; She crieth aloud upon the highest places of the city:
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: | 4 |
“Whoever is simple, let him turn in hither!” To him that is void of understanding she saith,
| «وەرن، لە نانی من بخۆن و لەو شەرابەی تێکەڵم کردووە بخۆنەوە. | 5 |
“Come, eat of my bread, And drink of the wine which I have mingled!
| واز لە ساویلکەیی بهێنن و بژین، بە ڕێگای تێگەیشتندا بڕۆن.» | 6 |
Forsake folly, and live! And go forward in the way of understanding!
| ئەوەی گاڵتەجاڕ تەمبێ بکات شەرمەزاری دەست دەکەوێت، ئەوەی بەدکار سەرزەنشت بکات خۆی لەکەدار دەکات. | 7 |
“He who correcteth a scoffer Bringeth shame upon himself; And he who rebuketh the wicked Bringeth upon himself a stain.
| سەرزەنشتی گاڵتەجاڕ مەکە، نەوەک ڕقی لێت بێتەوە؛ سەرزەنشتی دانا بکە، تۆی خۆشدەوێت. | 8 |
Rebuke not a scoffer, lest he hate thee; Rebuke a wise man, and he will love thee.
| ڕێنمایی دانا بکە، داناتر دەبێت، کەسێکی ڕاستودروست فێر بکە، زاناتر دەبێت. | 9 |
Give instruction to a wise man, and he will be yet wiser; Teach a righteous man, and he will increase his learning.
| لەخواترسی سەرەتای داناییە، ناسینی خودای پیرۆزیش تێگەیشتنە، | 10 |
The fear of the LORD is the beginning of wisdom, And the knowledge of the Most Holy is understanding.
| چونکە بە دانایی ڕۆژگارت زیاد دەکات، ساڵانی ژیانت پتر دەبێت. | 11 |
Yea, through me thy days shall be multiplied, And the years of thy life shall be increased.
| ئەگەر دانا بیت، داناییەکەت پاداشتت دەداتەوە؛ ئەگەر گاڵتەجاڕ بیت، تەنها لەسەر خۆت دەکەوێت. | 12 |
If thou art wise, thou art wise for thyself; And if thou art a scoffer, thou alone must bear it.”
| گێلایەتی وەک خاتوونێکی بە بۆڵەبۆڵە، ساویلکەیە و هیچ شتێک نازانێت. | 13 |
The foolish woman is clamorous; She is very simple, and careth for nothing.
| لە بەردەرگای ماڵەکەی دادەنیشێت، لەسەر کورسییەک لە بەرزترین شوێنی شار، | 14 |
She sitteth at the door of her house, Upon a seat in the high places of the city,
| بۆ بانگکردنی ڕێبوارەکان، ئەوانەی لە ڕێچکەی خۆیان دەڕۆن: | 15 |
To call aloud to those that pass by, Who go straight forward in their ways,
| «کێ ساویلکەیە، با ڕوو لێرە بکات!» بە تێنەگەیشتووش دەڵێت: | 16 |
“Whoever is simple, let him turn in hither!” And to him that is void of understanding she saith,
| «ئاوی دزراو شیرینە، نانی بە دزی بەتامە.» | 17 |
“Stolen water is sweet, And bread eaten in secret is pleasant.”
