پەندەکانی سلێمان 8

1 ئایا دانایی بانگەواز ناکات؟ ئەی تێگەیشتن دەنگی خۆی هەڵنابڕێت؟

LA Sapienza non grida ella? E la Prudenza non dà ella fuori la sua voce?

2 لەسەر لووتکەی بەرزاییەکان، لەسەر ڕێگاکان، لە چواڕیانەکان ڕادەوەستێت.

Ella sta in piè in capo de' luoghi elevati, in su la via, Ne' crocicchi.

3 لەلای دەروازەی شارەکان، لەبەردەم دەرگاکان، هاوار دەکات:

Ella grida presso alle porte, alla bocca della città, All'entrata degli usci [delle case],

4 «ئەی خەڵکینە، بۆ ئێوە بانگ دەکەم، دەنگم بۆ ئادەمیزادە.

[Dicendo]: Io grido a voi, o uomini principali; E la mia voce [s'indirizza] ancora al volgo.

5 ساویلکەکان، فێری ژیری بن، گێلەکان، فێری تێگەیشتن بن.

Semplici, intendete [che cosa sia] avvedimento; E [voi] stolti, intendete [che cosa sia] buon senno.

6 گوێ بگرن، چونکە باسی شتی بەرزتان بۆ دەکەم، کردنەوەی لێوەکانم بۆ ڕاستەڕێییە.

Ascoltate; perciocchè io proporrò cose eccellenti; L'aprir delle mie labbra [sarà] di cose diritte.

7 ڕاستگۆیی وێردی دەممە، خراپەش قێزەونە بۆ لێوەکانم.

Conciossiachè il mio palato ragionerà di verità; Ma l'empietà [è] ciò che le mie labbra abbominano.

8 قسەکانی دەمم هەموو ڕاستودروستن، هیچ فێڵ یان خواروخێچی تێدا نییە.

Tutti i detti della mia bocca [son] con giustizia; In essi non [vi è] nulla di torto o di perverso.

9 هەموو ڕێکن لای کەسی تێگەیشتوو، ڕاستەڕێیە لای ئەوانەی زانیاری دەدۆزنەوە.

Essi tutti [son] diritti agl'intendenti, E bene addirizzati a coloro che hanno trovata la scienza.

10 تەمبێکردن لە من وەربگرن نەک زیو، زانیاریش زیاتر لە زێڕی پوختەکراو،

Ricevete il mio ammaestramento, e non dell'argento; E scienza, anzi che oro eletto.

11 چونکە دانایی لە یاقووت باشترە، هەرچی ئارەزووی دەکەیت نابێتە هاوتای.

Perciocchè la sapienza [è] migliore che le perle; E tutte le cose le più care non l'agguagliano.

12 «من داناییم، لەگەڵ ژیریدا نیشتەجێم، زانیاری و سەلیقەم هەیە.

Io, la Sapienza, abito nell'avvedimento, E trovo la conoscenza de' buoni avvisi.

13 ئەوەی لەخواترس بێت، ڕقی لە خراپە دەبێت، من ڕقم لە لووتبەرزی و خۆبەزلزانییە، لە ڕێگای خراپ و لە قسەی بە فێڵە.

Il timor del Signore [è] odiare il male; Io odio la superbia, e l'alterezza, e la via della malvagità, E la bocca perversa.

14 ڕاوێژ و دانایی تەواو هی منن، تێگەیشتن هی منە، هێز هی منە.

A me [appartiene] il consiglio e la buona ragione; Io [son] la prudenza; a me [appartiene] la forza.

15 بە منەوە پاشاکان پاشایەتی دەکەن و فەرمانڕەوایان بە ڕاستودروستی یاسا دەردەکەن.

Per me regnano i re, Ed i rettori fanno statuti di giustizia.

16 بە منەوە میرەکان میرایەتی دەکەن، بەگەکان و هەموو ئەوانەی بە ڕاستودروستی دادوەری دەکەن.

Per me signoreggiano i signori, Ed i principi, [e] tutti i giudici della terra.

17 من ئەوانەم خۆشدەوێت کە منیان خۆشدەوێ، ئەوانەش کە بە پەرۆشەوە بەدوامدا دەگەڕێن، دەمدۆزنەوە.

Io amo quelli che mi amano; E quelli che mi cercano mi troveranno.

18 دەوڵەمەندی و ڕێزداری لەلای منە، ڕاستودروستی و ئەو سامانەی کە دەمێنێتەوە.

Ricchezze e gloria [son] meco; Beni permanenti e giustizia.

19 بەرهەمی من لە زێڕ باشترە، لە زێڕی بێگەردیش، دەغڵیشم لە زیوی پوختەکراو باشترە.

Il mio frutto [è] migliore che oro, anzi che oro finissimo; E la mia rendita [migliore] che argento eletto.

20 بە ڕێچکەی ڕاستودروستیدا دەڕۆم، لەسەر ڕێبازی دادپەروەری،

Io cammino per la via della giustizia, In mezzo de' sentieri della dirittura;

21 تاکو سامان بکەمە میرات بۆ ئەوانەی منیان خۆشدەوێت و ئەمبارەکانیان پڕ بکەم.

Per fare eredare il [vero] essere a quelli che mi amano, Ed empiere i lor tesori.

22 «یەزدان لە سەرەتای بەدیهێنانەکەی منی دروستکرد، هەر لە کۆنەوە لەپێش کارەکانی.

IL Signore mi possedeva al principio della sua via, Avanti le sue opere, ab eterno.

23 لە ئەزەلەوە من دامەزراوم، لە سەرەتاوە، لەپێش زەوی.

Io sono stata costituita in principato ab eterno, Dal principio, avanti che la terra fosse.

24 هێشتا زەریاکان نەببوون من بەدیهێنراوم، هێشتا کانییە پڕ ئاوەکان نەبوون.

Avanti che [fossero] abissi, Nè fonti, nè gorghi d'acque, io fui prodotta.

25 پێش ئەوەی چیاکان بچەسپێن، پێش گردەکان، من بەدیهێنراوم،

Io fui prodotta innanzi che i monti fossero profondati, Avanti i colli;

26 هێشتا نە زەوی و نە پانتاییەکانی دروستکردبوو، نە سەرەتای خۆڵی زەوی.

Mentre egli non avea [ancora] fatta la terra, nè le campagne, Nè la sommità del terreno del mondo.

27 کاتێک کە ئاسمانی جێگیر کرد من لەوێ بووم، کاتێک کە هێڵی ئاسۆی بەسەر قووڵاییدا کێشا،

Quando egli ordinava i cieli, io v'[era]; Quando egli disegnava il giro sopra la superficie dell'abisso;

28 کاتێک کە هەوری لە ئاسمان ڕاگرت و سەرچاوەی قووڵاییەکانی چەسپاند،

Quando egli fermava il cielo disopra; Quando egli fortificava le fonti dell'abisso;

29 کاتێک کە سنووری بۆ دەریا کێشا بۆ ئەوەی ئاوەکان فەرمانی ئەو نەشکێنن، کاتێک کە بناغەی زەوی داڕشت.

Quando egli poneva il suo termine al mare, Talchè le acque non possono trapassare il suo comandamento; Quando egli poneva i fondamenti della terra;

30 لەگەڵ ئەو وەستایەکی لێزان بووم، ڕۆژبەڕۆژ شادمانی ئەو بووم، هەمیشە لەبەردەمیدا دڵخۆش بووم،

Ed era appo lui[come] un allievo, Ed era le [sue] delizie tuttodì; Io mi sollazzava in ogni tempo nel suo cospetto.

31 لە زەوییە ئاوەدانەکەی دڵخۆش دەبووم، لەگەڵ ئادەمیزاد شادمان بووم.

Io mi sollazzo nella parte abitata della sua terra; Ed i miei diletti [sono] co' figliuoli degli uomini.

32 «ئەی کوڕینە، ئێستاش گوێم لێ بگرن، خۆزگە دەخوازرێ بەوانەی ڕێگای من دەپارێزن.

Ora dunque, figliuoli, ascoltatemi: Beati [coloro che] osservano le mie vie.

33 گوێ لە تەمبێکردن بگرن و دانا بن، پشت گوێی مەخەن.

Ascoltate l'ammaestramento, e diventate savi, E non [lo] schifate.

34 خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی گوێم لێ دەگرێت، ڕۆژبەڕۆژ لەلای دەرگاکەم ئاگادارە، لەلای دەروازەی دەرگاکەم ئێشک دەگرێت،

Beato l'uomo che mi ascolta, Per vegliar tuttodì presso a' miei usci; Per istare a guardia agli stipiti delle mie porte.

35 چونکە ئەوەی من بدۆزێتەوە، ژیان دەدۆزێتەوە، ڕەزامەندی یەزدانیش بەدەستدەهێنێت.

Perciocchè chi mi trova trova la vita, Ed ottiene benevolenza dal Signore.

36 بەڵام ئەوەی من نەدۆزێتەوە زیان بە خۆی دەگەیەنێت، هەموو ئەوانەی ڕقیان لە منە، مردنیان خۆشدەوێت.»

Ma chi pecca contro a me fa ingiuria all'anima sua; Tutti quelli che mi odiano amano la morte.