< پەندەکانی سلێمان 7 >
ڕۆڵە، گوێڕایەڵی قسەکانم بە و ڕاسپاردەکانم لەلای خۆت هەڵبگرە، | 1 |
Filho meu, guarda as minhas palavras, e esconde dentro de ti os meus mandamentos.
ڕاسپاردەکانم بەجێبگەیەنە، دەژیت، فێرکردنەکانیشم وەک گلێنەی چاوت بپارێزە. | 2 |
Guarda os meus mandamentos, e vive; e a minha lei, como as meninas dos teus olhos.
بە پەنجەکانتەوە گرێیان بدە، لەسەر پەڕەی دڵت بیاننووسە. | 3 |
Ata-os aos teus dedos, escreve-os na táboa do teu coração.
بە دانایی بڵێ: «تۆ خوشکی منی،» بە تێگەیشتنیش بڵێ: «تۆ خزمی منی.» | 4 |
Dize à sabedoria, Tu és minha irmã; e à prudência chama parenta.
بۆ ئەوەی لە ژنی بەدڕەوشت بتپارێزن، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس. | 5 |
Para te guardarem da mulher alheia, da estrangeira, que lisongeia com as suas palavras.
لە پەنجەرەی ماڵەکەمەوە لەو دیوی کڵاوڕۆژنەکەمەوە ڕوانیم، | 6 |
Porque da janela da minha casa, por minhas grades olhando eu,
لەناو ساویلکەکاندا بینیم، لەناو کوڕاندا سەرنجم دا گەنجێکی تێنەگەیشتوو. | 7 |
Vi entre os símplices, descobri entre os moços, um mancebo falto de juízo,
لە شەقامەکە پەڕییەوە و لایدا لای ژنە بەدڕەوشتەکە، ڕێگای ماڵی ئەوی دەگرتەبەر، | 8 |
Que passava pela rua junto à sua esquina, e seguia o caminho da sua casa;
لە زەردەپەڕی ئێواران کاتی ئاوابوونی خۆر، لەژێر تاریکایی شەو. | 9 |
No crepúsculo, à tarde do dia, na tenebrosa noite e na escuridão;
ئەوەتا ژنێک بەرەوپیری چوو، لە بەرگی لەشفرۆشێکی فێڵبازدا بوو. | 10 |
E eis que uma mulher lhe saiu ao encontro, com enfeites de prostituta, e astuta de coração:
(ئەم ژنە بە دەنگەدەنگ و سەرکێشە، پێیەکانی لە ماڵی خۆی گیرنابێت. | 11 |
Esta era alvoroçadora, e contenciosa; não paravam em sua casa os seus pés;
پێیەکی لە شەقام و پێیەکی لە گۆڕەپانەکانە، لە هەموو پەنایەک بۆسە دەنێتەوە.) | 12 |
Agora por fora, depois pelas ruas, e espreitando por todos os cantos:
گەنجەکەی گرت و ماچی کرد، بێ ئابڕووانە پێی گوت: | 13 |
E pegou dele, e o beijou; esforçou o seu rosto, e disse-lhe:
«قوربانی هاوبەشیم لەسەرە، ئەمڕۆ نەزرەکانی خۆمم بەجێهێنا، | 14 |
Sacrifícios pacíficos tenho comigo; hoje paguei os meus votos.
بۆیە بۆ دیدەنیت هاتمە دەرەوە، بۆ دیداری ڕووی تۆ و بۆ دۆزینەوەت. | 15 |
Por isto saí ao encontro a buscar diligentemente a tua face, e te achei.
نوێنم لەسەر قەرەوێڵەکەم ڕاخستووە، کەتانی ڕەنگاوڕەنگی میسری، | 16 |
Já cobri a minha cama com cobertas de tapeçaria, com obras lavradas com linho fino do Egito.
نوێنەکەم بۆنخۆش کردووە بە موڕ و ئەلوا و دارچین. | 17 |
Já perfumei o meu leito com mirra, aloes, e canela.
وەرە هەتا بەیانی ئەوین بنۆشین، بە خۆشەویستی چێژ وەربگرین، | 18 |
Vem, saciemo-nos de amores até pela manhã: alegremo-nos com amores.
چونکە مێردەکەم لە ماڵەوە نییە، چووەتە ڕێگایەکی دوور. | 19 |
Porque já o marido não está em sua casa: foi fazer uma jornada ao longe:
کیسە زیوی لەگەڵ خۆی بردووە، هەتا مانگ نەبێت بە چواردە ناگەڕێتەوە ماڵ.» | 20 |
Um saquitel de dinheiro levou na sua mão: ao dia apontado virá a sua casa.
بە زۆری مەکرەکانی لەخشتەی برد، بە قسە لووسەکانی زەوقی هەستاند. | 21 |
Seduziu-o com a multidão das suas palavras, com as lisonjas dos seus lábios o persuadiu.
لەناکاو بەدوایدا ڕۆیشت، وەک گایەک بۆ سەربڕین ببردرێت، وەک مامز دەکەوێتە ناو تەڵە، | 22 |
Segue-a logo, como boi que vai ao matadouro, e como o louco ao castigo das prisões;
هەتا تیرێک جەرگی ببڕێت، وەک پەلەکردنی باڵدار بۆ داو، کە نازانێ بۆ گیانی خۆیەتی. | 23 |
Até que a flecha lhe atravesse o fígado, como a ave que se apressa para o laço, e não sabe que está armado contra a sua vida.
ئەی کوڕینە، ئێستاش گوێم لێ بگرن، سەرنج بدەنە قسەکانی دەمم. | 24 |
Agora pois, filhos, dai-me ouvidos, e estai atentos às palavras da minha boca.
با دڵت بەرەو ڕێگاکانی ئەو ژنە لانەدات، لە ڕێبازەکانی گومڕا مەبە، | 25 |
Não se desvie para os seus caminhos o teu coração, e não andes perdido nas suas veredas.
چونکە زۆرن ئەوانەی بە برینداری بەریداونەتەوە، هەموو ئەوانەی بە دەستی کوژراون کۆمەڵی گەورەن. | 26 |
Porque a muitos feridos derribou; e são muitíssimos os que por ela foram mortos.
ماڵەکەی ڕێگای جیهانی مردووانە، شۆڕبوونەوەیە بۆ ژوورەکانی مەرگ. (Sheol ) | 27 |
Caminhos da sepultura são a sua casa, que descem às câmaras da morte. (Sheol )