پەندەکانی سلێمان 7
| ڕۆڵە، گوێڕایەڵی قسەکانم بە و ڕاسپاردەکانم لەلای خۆت هەڵبگرە، | 1 |
Son min, tak vare på ordi mine, og gøym mine bodord hjå deg!
| ڕاسپاردەکانم بەجێبگەیەنە، دەژیت، فێرکردنەکانیشم وەک گلێنەی چاوت بپارێزە. | 2 |
Tak vare på bodordi mine, so skal du liva, og på læra mi som din augnestein!
| بە پەنجەکانتەوە گرێیان بدە، لەسەر پەڕەی دڵت بیاننووسە. | 3 |
Bitt deim på fingrarne dine, skriv deim på hjartetavla!
| بە دانایی بڵێ: «تۆ خوشکی منی،» بە تێگەیشتنیش بڵێ: «تۆ خزمی منی.» | 4 |
Seg til visdomen: «Du er mi syster», og kalla vitet din ven,
| بۆ ئەوەی لە ژنی بەدڕەوشت بتپارێزن، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس. | 5 |
so dei kann deg vara frå annanmanns kona, frå ei framand kvinna med sleipe ord.
| لە پەنجەرەی ماڵەکەمەوە لەو دیوی کڵاوڕۆژنەکەمەوە ڕوانیم، | 6 |
For gjenom vindauga mitt, gjenom rimarne glytte eg ut.
| لەناو ساویلکەکاندا بینیم، لەناو کوڕاندا سەرنجم دا گەنجێکی تێنەگەیشتوو. | 7 |
Då såg eg millom dei fåkunnige, eg gådde ein uviting millom dei unge,
| لە شەقامەکە پەڕییەوە و لایدا لای ژنە بەدڕەوشتەکە، ڕێگای ماڵی ئەوی دەگرتەبەر، | 8 |
som smaug um hyrna på gata, tok vegen til hennar hus,
| لە زەردەپەڕی ئێواران کاتی ئاوابوونی خۆر، لەژێر تاریکایی شەو. | 9 |
i skumings-stundi, mot kvelden, i kolmyrke svarte natti.
| ئەوەتا ژنێک بەرەوپیری چوو، لە بەرگی لەشفرۆشێکی فێڵبازدا بوو. | 10 |
Då kom kvinna imot han i skjøkjebunad og innful i hjarta -
| (ئەم ژنە بە دەنگەدەنگ و سەرکێشە، پێیەکانی لە ماڵی خۆی گیرنابێت. | 11 |
bråkande er ho og vill, heime hev ho’kje ro.
| پێیەکی لە شەقام و پێیەکی لە گۆڕەپانەکانە، لە هەموو پەنایەک بۆسە دەنێتەوە.) | 12 |
Snart på gata, snart på torgi, med kvart hyrna stend ho på lur -
| گەنجەکەی گرت و ماچی کرد، بێ ئابڕووانە پێی گوت: | 13 |
Ho tok fat på han og kysste han, og med ubljug uppsyn sagde ho til han:
| «قوربانی هاوبەشیم لەسەرە، ئەمڕۆ نەزرەکانی خۆمم بەجێهێنا، | 14 |
«Eg hev på meg eit gilde-offer, og eg held min lovnad i dag.
| بۆیە بۆ دیدەنیت هاتمە دەرەوە، بۆ دیداری ڕووی تۆ و بۆ دۆزینەوەت. | 15 |
Difor gjekk eg ut imot deg, vilde leita deg upp, og eg fann deg.
| نوێنم لەسەر قەرەوێڵەکەم ڕاخستووە، کەتانی ڕەنگاوڕەنگی میسری، | 16 |
Mi seng hev eg reidt med tæpe, med egyptiske roselakan.
| نوێنەکەم بۆنخۆش کردووە بە موڕ و ئەلوا و دارچین. | 17 |
Eg hev skvett utyver mi lega myrra, aloe og kanel.
| وەرە هەتا بەیانی ئەوین بنۆشین، بە خۆشەویستی چێژ وەربگرین، | 18 |
Kom til ein kjærleiks rus alt til morgons, lat oss hyggja oss saman i elskhug!
| چونکە مێردەکەم لە ماڵەوە نییە، چووەتە ڕێگایەکی دوور. | 19 |
For mannen er ikkje heime, han er på ferd langt burte,
| کیسە زیوی لەگەڵ خۆی بردووە، هەتا مانگ نەبێت بە چواردە ناگەڕێتەوە ماڵ.» | 20 |
pengepungen tok han med seg, ved fullmånetid kjem han heim.»
| بە زۆری مەکرەکانی لەخشتەی برد، بە قسە لووسەکانی زەوقی هەستاند. | 21 |
Ho fekk lokka han med all si sterke fyreteljing, forførde han med sine sleipe lippor.
| لەناکاو بەدوایدا ڕۆیشت، وەک گایەک بۆ سەربڕین ببردرێت، وەک مامز دەکەوێتە ناو تەڵە، | 22 |
Han fylgjer henne straks, som ein ukse gjeng til slagt, som i fotjarn til tukt for dåren,
| هەتا تیرێک جەرگی ببڕێت، وەک پەلەکردنی باڵدار بۆ داو، کە نازانێ بۆ گیانی خۆیەتی. | 23 |
til dess pili kløyver hans livr, som fuglen skundar til snara og veit ikkje at det gjeld livet.
| ئەی کوڕینە، ئێستاش گوێم لێ بگرن، سەرنج بدەنە قسەکانی دەمم. | 24 |
Og no, søner, høyr på meg, og lyd på det munnen min talar!
| با دڵت بەرەو ڕێگاکانی ئەو ژنە لانەدات، لە ڕێبازەکانی گومڕا مەبە، | 25 |
Ei vende du hjarta til hennar vegar, vimra ikkje på hennar stigar!
| چونکە زۆرن ئەوانەی بە برینداری بەریداونەتەوە، هەموو ئەوانەی بە دەستی کوژراون کۆمەڵی گەورەن. | 26 |
For mange med ulivssår hev ho felt, og stort er talet på deim ho hev drepe.
