پەندەکانی سلێمان 7
| ڕۆڵە، گوێڕایەڵی قسەکانم بە و ڕاسپاردەکانم لەلای خۆت هەڵبگرە، | 1 |
Min sønn, bevar mine ord og gjem mine bud hos dig!
| ڕاسپاردەکانم بەجێبگەیەنە، دەژیت، فێرکردنەکانیشم وەک گلێنەی چاوت بپارێزە. | 2 |
Bevar mine bud, så skal du leve, bevar min lære som din øiesten!
| بە پەنجەکانتەوە گرێیان بدە، لەسەر پەڕەی دڵت بیاننووسە. | 3 |
Bind dem på dine fingrer, skriv dem på ditt hjertes tavle!
| بە دانایی بڵێ: «تۆ خوشکی منی،» بە تێگەیشتنیش بڵێ: «تۆ خزمی منی.» | 4 |
Si til visdommen: Du er min søster, og kall forstanden din kjenning,
| بۆ ئەوەی لە ژنی بەدڕەوشت بتپارێزن، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس. | 5 |
forat den må bevare dig fra annen manns hustru, fra fremmede kvinner, som taler glatte ord.
| لە پەنجەرەی ماڵەکەمەوە لەو دیوی کڵاوڕۆژنەکەمەوە ڕوانیم، | 6 |
For jeg så engang ut av vinduet på mitt hus, gjennem mitt gitter,
| لەناو ساویلکەکاندا بینیم، لەناو کوڕاندا سەرنجم دا گەنجێکی تێنەگەیشتوو. | 7 |
og da så jeg blandt de uerfarne, jeg blev var blandt de unge en uforstandig gutt,
| لە شەقامەکە پەڕییەوە و لایدا لای ژنە بەدڕەوشتەکە، ڕێگای ماڵی ئەوی دەگرتەبەر، | 8 |
som gikk forbi på gaten ved hennes hjørne og gikk frem på veien til hennes hus,
| لە زەردەپەڕی ئێواران کاتی ئاوابوونی خۆر، لەژێر تاریکایی شەو. | 9 |
i skumringen, da dagen var til ende, i dyp natt og mørke.
| ئەوەتا ژنێک بەرەوپیری چوو، لە بەرگی لەشفرۆشێکی فێڵبازدا بوو. | 10 |
Da kom en kvinne ham i møte i en skjøges klær og med svikefullt hjerte.
| (ئەم ژنە بە دەنگەدەنگ و سەرکێشە، پێیەکانی لە ماڵی خۆی گیرنابێت. | 11 |
Vill er hun og kåt; hennes føtter er ikke i ro i hennes hus.
| پێیەکی لە شەقام و پێیەکی لە گۆڕەپانەکانە، لە هەموو پەنایەک بۆسە دەنێتەوە.) | 12 |
Snart er hun på gater, snart på torver, og ved hvert hjørne lurer hun.
| گەنجەکەی گرت و ماچی کرد، بێ ئابڕووانە پێی گوت: | 13 |
Og hun tok fatt på ham og kysset ham, og med frekt åsyn sa hun til ham:
| «قوربانی هاوبەشیم لەسەرە، ئەمڕۆ نەزرەکانی خۆمم بەجێهێنا، | 14 |
Takkoffer skulde jeg bære frem, og idag har jeg innfridd mine løfter;
| بۆیە بۆ دیدەنیت هاتمە دەرەوە، بۆ دیداری ڕووی تۆ و بۆ دۆزینەوەت. | 15 |
derfor gikk jeg ut for å møte dig, for å søke dig op, og jeg fant dig.
| نوێنم لەسەر قەرەوێڵەکەم ڕاخستووە، کەتانی ڕەنگاوڕەنگی میسری، | 16 |
Jeg har bredt tepper over min seng, brokete tepper av egyptisk garn.
| نوێنەکەم بۆنخۆش کردووە بە موڕ و ئەلوا و دارچین. | 17 |
Jeg har strødd mitt leie med myrra, aloë og kanel.
| وەرە هەتا بەیانی ئەوین بنۆشین، بە خۆشەویستی چێژ وەربگرین، | 18 |
Kom, la oss beruse oss i kjærlighet inntil morgenen, fryde oss i elskov!
| چونکە مێردەکەم لە ماڵەوە نییە، چووەتە ڕێگایەکی دوور. | 19 |
For min mann er ikke hjemme, han er reist langt bort;
| کیسە زیوی لەگەڵ خۆی بردووە، هەتا مانگ نەبێت بە چواردە ناگەڕێتەوە ماڵ.» | 20 |
pengepungen tok han med sig, først ved fullmåne kommer han hjem.
| بە زۆری مەکرەکانی لەخشتەی برد، بە قسە لووسەکانی زەوقی هەستاند. | 21 |
Hun fikk lokket ham ved sin sterke overtalelse, ved sine glatte leber forførte hun ham.
| لەناکاو بەدوایدا ڕۆیشت، وەک گایەک بۆ سەربڕین ببردرێت، وەک مامز دەکەوێتە ناو تەڵە، | 22 |
Han følger henne straks, lik en okse som går til slakterbenken, som i fotjern, hvormed dåren tuktes,
| هەتا تیرێک جەرگی ببڕێت، وەک پەلەکردنی باڵدار بۆ داو، کە نازانێ بۆ گیانی خۆیەتی. | 23 |
inntil pilen kløver hans lever - likesom fuglen haster til snaren og ikke vet at det gjelder dens liv.
| ئەی کوڕینە، ئێستاش گوێم لێ بگرن، سەرنج بدەنە قسەکانی دەمم. | 24 |
Så hør nu på mig, barn, og akt på min munns ord!
| با دڵت بەرەو ڕێگاکانی ئەو ژنە لانەدات، لە ڕێبازەکانی گومڕا مەبە، | 25 |
La ikke ditt hjerte vende sig til hennes veier, forvill dig ikke inn på hennes stier!
| چونکە زۆرن ئەوانەی بە برینداری بەریداونەتەوە، هەموو ئەوانەی بە دەستی کوژراون کۆمەڵی گەورەن. | 26 |
For mange som har fått ulivssår, har hun fellet, og mangfoldige er de hun har slått ihjel;
