پەندەکانی سلێمان 7
| ڕۆڵە، گوێڕایەڵی قسەکانم بە و ڕاسپاردەکانم لەلای خۆت هەڵبگرە، | 1 |
Mein Kind, behalte meine Rede und verbirg meine Gebote bei dir.
| ڕاسپاردەکانم بەجێبگەیەنە، دەژیت، فێرکردنەکانیشم وەک گلێنەی چاوت بپارێزە. | 2 |
Behalte meine Gebote, so wirst du leben, und mein Gesetz wie deinen Augapfel.
| بە پەنجەکانتەوە گرێیان بدە، لەسەر پەڕەی دڵت بیاننووسە. | 3 |
Binde sie an deine Finger; schreibe sie auf die Tafel deines Herzens.
| بە دانایی بڵێ: «تۆ خوشکی منی،» بە تێگەیشتنیش بڵێ: «تۆ خزمی منی.» | 4 |
Sprich zur Weisheit: “Du bist meine Schwester”, und nenne die Klugheit deine Freundin,
| بۆ ئەوەی لە ژنی بەدڕەوشت بتپارێزن، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس. | 5 |
daß du behütet werdest vor dem fremden Weibe, vor einer andern, die glatte Worte gibt.
| لە پەنجەرەی ماڵەکەمەوە لەو دیوی کڵاوڕۆژنەکەمەوە ڕوانیم، | 6 |
Denn am Fenster meines Hauses guckte ich durchs Gitter
| لەناو ساویلکەکاندا بینیم، لەناو کوڕاندا سەرنجم دا گەنجێکی تێنەگەیشتوو. | 7 |
und sah unter den Unverständigen und ward gewahr unter den Kindern eines törichten Jünglings,
| لە شەقامەکە پەڕییەوە و لایدا لای ژنە بەدڕەوشتەکە، ڕێگای ماڵی ئەوی دەگرتەبەر، | 8 |
der ging auf der Gasse an einer Ecke und trat daher auf dem Wege bei ihrem Hause,
| لە زەردەپەڕی ئێواران کاتی ئاوابوونی خۆر، لەژێر تاریکایی شەو. | 9 |
in der Dämmerung, am Abend des Tages, da es Nacht ward und dunkel war.
| ئەوەتا ژنێک بەرەوپیری چوو، لە بەرگی لەشفرۆشێکی فێڵبازدا بوو. | 10 |
Und siehe, da begegnete ihm ein Weib im Hurenschmuck, listig,
| (ئەم ژنە بە دەنگەدەنگ و سەرکێشە، پێیەکانی لە ماڵی خۆی گیرنابێت. | 11 |
wild und unbändig, daß ihr Füße in ihrem Hause nicht bleiben können.
| پێیەکی لە شەقام و پێیەکی لە گۆڕەپانەکانە، لە هەموو پەنایەک بۆسە دەنێتەوە.) | 12 |
Jetzt ist sie draußen, jetzt auf der Gasse, und lauert an allen Ecken.
| گەنجەکەی گرت و ماچی کرد، بێ ئابڕووانە پێی گوت: | 13 |
Und erwischte ihn und küßte ihn unverschämt und sprach zu ihm:
| «قوربانی هاوبەشیم لەسەرە، ئەمڕۆ نەزرەکانی خۆمم بەجێهێنا، | 14 |
Ich habe Dankopfer für mich heute bezahlt für meine Gelübde.
| بۆیە بۆ دیدەنیت هاتمە دەرەوە، بۆ دیداری ڕووی تۆ و بۆ دۆزینەوەت. | 15 |
Darum bin herausgegangen, dir zu begegnen, dein Angesicht zu suchen, und habe dich gefunden.
| نوێنم لەسەر قەرەوێڵەکەم ڕاخستووە، کەتانی ڕەنگاوڕەنگی میسری، | 16 |
Ich habe mein Bett schön geschmückt mit bunten Teppichen aus Ägypten.
| نوێنەکەم بۆنخۆش کردووە بە موڕ و ئەلوا و دارچین. | 17 |
Ich habe mein Lager mit Myrrhe, Aloe und Zimt besprengt.
| وەرە هەتا بەیانی ئەوین بنۆشین، بە خۆشەویستی چێژ وەربگرین، | 18 |
Komm, laß und buhlen bis an den Morgen und laß und der Liebe pflegen.
| چونکە مێردەکەم لە ماڵەوە نییە، چووەتە ڕێگایەکی دوور. | 19 |
Denn der Mann ist nicht daheim; er ist einen fernen Weg gezogen.
| کیسە زیوی لەگەڵ خۆی بردووە، هەتا مانگ نەبێت بە چواردە ناگەڕێتەوە ماڵ.» | 20 |
Er hat den Geldsack mit sich genommen; er wird erst aufs Fest wieder heimkommen.
| بە زۆری مەکرەکانی لەخشتەی برد، بە قسە لووسەکانی زەوقی هەستاند. | 21 |
Sie überredete ihn mit vielen Worten und gewann ihn mit ihrem glatten Munde.
| لەناکاو بەدوایدا ڕۆیشت، وەک گایەک بۆ سەربڕین ببردرێت، وەک مامز دەکەوێتە ناو تەڵە، | 22 |
Er folgt ihr alsbald nach, wie ein Ochse zur Fleischbank geführt wird, und wie zur Fessel, womit man die Narren züchtigt,
| هەتا تیرێک جەرگی ببڕێت، وەک پەلەکردنی باڵدار بۆ داو، کە نازانێ بۆ گیانی خۆیەتی. | 23 |
bis sie ihm mit dem Pfeil die Leber spaltet; wie ein Vogel zum Strick eilt und weiß nicht, daß es ihm sein Leben gilt.
| ئەی کوڕینە، ئێستاش گوێم لێ بگرن، سەرنج بدەنە قسەکانی دەمم. | 24 |
So gehorchet mir nun, meine Kinder, und merket auf die Rede meines Mundes.
| با دڵت بەرەو ڕێگاکانی ئەو ژنە لانەدات، لە ڕێبازەکانی گومڕا مەبە، | 25 |
Laß dein Herz nicht weichen auf ihren Weg und laß dich nicht verführen auf ihrer Bahn.
| چونکە زۆرن ئەوانەی بە برینداری بەریداونەتەوە، هەموو ئەوانەی بە دەستی کوژراون کۆمەڵی گەورەن. | 26 |
Denn sie hat viele verwundet und gefällt, und sind allerlei Mächtige von ihr erwürgt.
