< پەندەکانی سلێمان 6 >
ڕۆڵە، ئەگەر بووی بە کەفیلی دراوسێکەت، ئەگەر لەگەڵ بێگانەیەک تەوقەت کرد، | 1 |
Min Søn: har du borget for din næste og givet en anden Håndslag,
ئەگەر بە داوی قسەکانی دەمتەوە بوویت، بە قسەی دەمی خۆت پێوە بوویت، | 2 |
er du fanget ved dine Læber og bundet ved Mundens Ord,
ڕۆڵە، ئەمە بکە و فریای خۆت بکەوە، چونکە ژێردەستەی دراوسێکەت بوویت، بڕۆ، خۆت نزم بکەرەوە و لە هاوڕێکەت بپاڕێوە. | 3 |
gør så dette, min Søn, og red dig, nu du er kommet i Næstens Hånd: Gå hen uden Tøven, træng ind på din Næste;
خەو مەدە چاوەکانت و پێڵووەکانت خەواڵوو نەبن. | 4 |
und ikke dine Øjne Søvn, ej heller dine Øjenlåg Hvile,
وەک مامز خۆت لە دەست ڕاوچی دەرباز بکە، وەک چۆلەکە لە تەڵەی ڕاوچی. | 5 |
red dig som en Gazel af Snaren, som en Fugl af Fuglefængerens Hånd.
ئەی تەمبەڵ، بڕۆ لای مێروولە، بڕوانە ڕێگاکانی و ببە بە دانا. | 6 |
Gå hen til Myren, du lade, se dens Færd og bliv viis.
بێ ئەوەی پێشەوا و کوێخا و فەرمانڕەوای هەبێت، | 7 |
Skønt uden Fyrste, Foged og Styrer,
بەڵام لە هاویندا نانی خۆی ئەمبار دەکات و لە کاتی دروێنەدا خۆراکی خۆی کۆدەکاتەوە. | 8 |
sørger den dog om Somren for Æde og sanker sin Føde i Høst.
ئەی تەمبەڵ، هەتا کەی پاڵدەدەیتەوە؟ کەی لە خەوەکەت هەڵدەستی؟ | 9 |
Hvor længe vil du ligge, du lade, når står du op af din Søvn?
کەمێک خەوتن، کەمێک خەواڵووبوون، کەمێکیش دەست تێکنان بۆ ڕاکشان، | 10 |
Lidt Søvn endnu, lidt Blund, lidt Hvile med samlagte Hænder:
ئینجا هەژاریت وەک چەتە دێت، نەبوونیشت وەک چەکدار. | 11 |
som en Stimand kommer da Fattigdom over dig, Trang som en skjoldvæbnet Mand.
کەسی هیچوپووچ، پیاوی چەواشەکار، بە زمان خواری ڕەفتار دەکات، | 12 |
En Nidding, en ussel Mand er den, som vandrer med Falskhed i Munden,
چاوی دەقوچێنێت و بەپێی ئاماژە دەکات و بە پەنجە دەریدەبڕێت، | 13 |
som blinker med Øjet, skraber med Foden og giver Tegn med Fingrene,
فێڵ لە دڵیدایە، خراپە دادەهێنێت، هەموو کاتێک ناکۆکی دەوروژێنێت. | 14 |
som smeder Rænker i Hjertet og altid kun ypper Kiv;
لەبەر ئەوە لەپڕ لێی دەقەومێت، لەناکاو دەشکێت و چارەسەری نییە. | 15 |
derfor kommer hans Undergang brat, han knuses på Stedet, kan ikke læges.
شەش شت هەن یەزدان ڕقی لێیانە، حەوتیش قێزەونە لەلای: | 16 |
Seks Ting hader HERREN, syv er hans Sjæl en Gru:
چاوی بەفیز، زمانی درۆزن، دەستێک کە خوێنی بێتاوانی ڕشتبێت، | 17 |
Stolte Øjne, Løgnetunge, Hænder, der udgyder uskyldigt Blod,
دڵێک پیلانی خراپ دابهێنێت، پێیەک بە پەلە بەرەو خراپەکاری ڕابکات، | 18 |
et Hjerte, der udtænker onde Råd, Fødder, der haster og iler til ondt,
شایەتی درۆزن درۆ بڵاو بکاتەوە و وروژێنەری ناکۆکی نێوان برایان. | 19 |
falsk Vidne, der farer med Løgn, og den, som sætter Splid mellem Brødre.
ڕۆڵە، ڕاسپاردەکانی باوکت بەجێبگەیەنە و فێرکردنەکانی دایکت پشتگوێ مەخە. | 20 |
Min Søn, tag Vare på din Faders Bud, opgiv ikke din Moders Belæring,
هەمیشە بە دڵتەوە گرێیان بدە و بە گەردنی خۆتەوە هەڵیانواسە. | 21 |
bind dem altid på dit Hjerte, knyt dem fast om din Hals;
لە هاتوچۆکردنتدا ڕێنماییت دەکەن، لە ڕاکشانت چاودێریت دەکەن و کە خەبەریشت بووەوە دەتدوێنن، | 22 |
på din Vandring lede den dig, på dit Leje vogte den dig, den tale dig til, når du vågner;
چونکە ئەم ڕاسپاردانە چران و ئەم فێرکردنەش ڕووناکییە، سەرزەنشتی تەمبێکردنیش ڕێگای ژیانە، | 23 |
thi Budet er en Lygte, Læren Lys, og Tugtens Revselse Livets Vej
بۆ ئەوەی لە ژنی بەدڕەوشت بتپارێزێت، لە زمانلووسی داوێنپیس. | 24 |
for at vogte dig for Andenmands Hustru, for fremmed Kvindes sleske Tunge!
لە دڵەوە ئارەزووی جوانییەکەی مەکە، با بە برژانگەکانی نەتبات، | 25 |
Attrå ej i dit Hjerte hendes Skønhed, hendes Blik besnære dig ej!
چونکە ژنی لەشفرۆش وا دەکات پێویستیت بە نانێک بێت، بەڵام ژنی بەمێرد گیانی گرانبەهات ڕاودەکات. | 26 |
Thi en Skøge får man blot for et Brød, men Andenmands Hustru fanger dyrebar Sjæl.
ئایا کەس دەتوانێت ئاگر لە باوەش بگرێت و جلەکانی نەسووتێت؟ | 27 |
Kan nogen bære Ild i sin Brystfold, uden at Klæderne brænder?
یان بەسەر پشکۆدا بڕوات و پێیەکانی داغ نەبێت؟ | 28 |
Kan man vandre på glødende Kul, uden at Fødderne svides?
ئاوایە ئەوەی بچێتە لای ژنی کەسێکی دیکە، هەرکەسێک دەستی لێ بدات بێ سزا نابێت. | 29 |
Så er det at gå ind til sin Næstes Hustru; ingen, der rører hende, slipper for Straf.
سووکایەتی بە دز ناکرێت کە دزی دەکات بۆ خۆتێرکردن کاتێک کە برسییە. | 30 |
Ringeagter man ikke Tyven, når han stjæler fot at stille sin Sult?
هەرچەندە کە لێی ئاشکرا بوو دەبێت حەوت قات بداتەوە، ئەگەر هەموو ماڵی خۆشی لەسەر دانابێت. | 31 |
Om han gribes, må han syvfold bøde og afgive alt sit Huses Gods.
بەڵام ئەوەی داوێنپیسی لەگەڵ ژنێک بکات تێنەگەیشتووە، هەرکەسێک وا بکات خۆی دەفەوتێنێت. | 32 |
Afsindig er den, der boler med hende, kun en Selvmorder handler så;
تووشی لێدان و سەرشۆڕی دەبێت و شەرمەزارییەکەی ناسڕێتەوە، | 33 |
han opnår Hug og Skændsel, og aldrig udslettes hans Skam.
چونکە ئیرەیی پیاو دەوروژێنێت، لە ڕۆژی تۆڵەدا دەست ناگێڕێتەوە، | 34 |
Thi Skinsyge vækker Mandens Vrede, han skåner ikke på Hævnens Dag;
چاوی لە هیچ قەرەبووێک نییە، بە دیاری ڕازی نابێت، ئەگەر بۆشی زیاد بکەیت. | 35 |
ingen Bøde tager han god; store Tilbud rører ham ikke.