پەندەکانی سلێمان 6

1 ڕۆڵە، ئەگەر بووی بە کەفیلی دراوسێکەت، ئەگەر لەگەڵ بێگانەیەک تەوقەت کرد،

Min Søn! dersom du er gaaet i Borgen hos din Næste, har givet Haandslag til den fremmede;

2 ئەگەر بە داوی قسەکانی دەمتەوە بوویت، بە قسەی دەمی خۆت پێوە بوویت،

har du bundet dig ved din Munds Ord, ladet dig fange ved din Mands Ord:

3 ڕۆڵە، ئەمە بکە و فریای خۆت بکەوە، چونکە ژێردەستەی دراوسێکەت بوویت، بڕۆ، خۆت نزم بکەرەوە و لە هاوڕێکەت بپاڕێوە.

Saa gør dog dette, min Søn! og red dig, fordi du er kommen i din Næstes Haand: Gak, nedkast dig for hans Fødder, og træng ind paa din Næste!

4 خەو مەدە چاوەکانت و پێڵووەکانت خەواڵوو نەبن.

Tilsted ikke dine Øjne at sove eller dine Øjenlaage at slumre.

5 وەک مامز خۆت لە دەست ڕاوچی دەرباز بکە، وەک چۆلەکە لە تەڵەی ڕاوچی.

Fri dig som en Raa af Jægerens Haand og som en Fugl af Fuglefængerens Haand.

6 ئەی تەمبەڵ، بڕۆ لای مێروولە، بڕوانە ڕێگاکانی و ببە بە دانا.

Du lade! gak til Myren, se dens Veje, og bliv viis.

7 بێ ئەوەی پێشەوا و کوێخا و فەرمانڕەوای هەبێت،

Skønt den ikke har nogen Fyrste, Foged eller Hersker,

8 بەڵام لە هاویندا نانی خۆی ئەمبار دەکات و لە کاتی دروێنەدا خۆراکی خۆی کۆدەکاتەوە.

bereder den om Sommeren sin Mad, den samler om Høsten sin Spise.

9 ئەی تەمبەڵ، هەتا کەی پاڵدەدەیتەوە؟ کەی لە خەوەکەت هەڵدەستی؟

Du lade! hvor længe vil du ligge? naar vil du staa op af din Søvn?

10 کەمێک خەوتن، کەمێک خەواڵووبوون، کەمێکیش دەست تێکنان بۆ ڕاکشان،

Sov lidt endnu, blund lidt, fold Hænderne lidt for at hvile:

11 ئینجا هەژاریت وەک چەتە دێت، نەبوونیشت وەک چەکدار.

Saa skal din Armod komme som en Landstryger og din Trang som skjoldvæbnet Mand.

12 کەسی هیچوپووچ، پیاوی چەواشەکار، بە زمان خواری ڕەفتار دەکات،

Et nedrigt Menneske, en uretfærdig Mand er den, som gaar med en vanartig Mund;

13 چاوی دەقوچێنێت و بەپێی ئاماژە دەکات و بە پەنجە دەریدەبڕێت،

den, som giver Vink med sine Øjne, gør Tegn med sine Fødder, peger med sine Fingre;

14 فێڵ لە دڵیدایە، خراپە دادەهێنێت، هەموو کاتێک ناکۆکی دەوروژێنێت.

den, som har forvendte Ting i sit Hjerte og optænker ondt til hver Tid og kommer Trætter af Sted.

15 لەبەر ئەوە لەپڕ لێی دەقەومێت، لەناکاو دەشکێت و چارەسەری نییە.

Derfor skal hans Ulykke komme hastelig, han skal snart sønderknuses, og der skal ingen Lægedom være.

16 شەش شت هەن یەزدان ڕقی لێیانە، حەوتیش قێزەونە لەلای:

Disse seks Stykker hader Herren, og de syv ere en Vederstyggelighed for hans Sjæl:

17 چاوی بەفیز، زمانی درۆزن، دەستێک کە خوێنی بێتاوانی ڕشتبێت،

Stolte Øjne, en løgnagtig Tunge og Hænder, som udgyde den uskyldiges Blod;

18 دڵێک پیلانی خراپ دابهێنێت، پێیەک بە پەلە بەرەو خراپەکاری ڕابکات،

et Hjerte, som optænker uretfærdige Tanker; Fødder, som haste med at løbe til det onde;

19 شایەتی درۆزن درۆ بڵاو بکاتەوە و وروژێنەری ناکۆکی نێوان برایان.

den, der som falsk Vidne taler Løgn; og den, som kommer Trætter af Sted imellem Brødre.

20 ڕۆڵە، ڕاسپاردەکانی باوکت بەجێبگەیەنە و فێرکردنەکانی دایکت پشتگوێ مەخە.

Min Søn! bevar din Faders Bud, og forlad ikke din Moders Lov.

21 هەمیشە بە دڵتەوە گرێیان بدە و بە گەردنی خۆتەوە هەڵیانواسە.

Knyt dem til dit Hjerte for stedse, bind dem om din Hals!

22 لە هاتوچۆکردنتدا ڕێنماییت دەکەن، لە ڕاکشانت چاودێریت دەکەن و کە خەبەریشت بووەوە دەتدوێنن،

Naar du vandrer, skal den lede dig, naar du lægger dig, skal den bevare dig, og naar du opvaagner, skal den tale til dig.

23 چونکە ئەم ڕاسپاردانە چران و ئەم فێرکردنەش ڕووناکییە، سەرزەنشتی تەمبێکردنیش ڕێگای ژیانە،

Thi Budet er en Lampe og Loven et Lys, og Undervisningens Revselse er Vej til Livet;

24 بۆ ئەوەی لە ژنی بەدڕەوشت بتپارێزێت، لە زمانلووسی داوێنپیس.

at den maa bevare dig fra en ond Kvinde, fra en fremmed Tunges Sledskhed.

25 لە دڵەوە ئارەزووی جوانییەکەی مەکە، با بە برژانگەکانی نەتبات،

Begær ikke hendes Dejlighed i dit Hjerte, og lad hende ikke indtage dig med sine Øjenlaage!

26 چونکە ژنی لەشفرۆش وا دەکات پێویستیت بە نانێک بێت، بەڵام ژنی بەمێرد گیانی گرانبەهات ڕاودەکات.

Thi for en Skøges Skyld gælder det kun om et Stykke Brød, men en anden Mands Hustru fanger den dyrebare Sjæl.

27 ئایا کەس دەتوانێت ئاگر لە باوەش بگرێت و جلەکانی نەسووتێت؟

Mon nogen kan tage Ild i sin Barm, uden at hans Klæder brændes op?

28 یان بەسەر پشکۆدا بڕوات و پێیەکانی داغ نەبێت؟

Eller mon nogen kan gaa paa Gløder, uden at hans Fødder brændes?

29 ئاوایە ئەوەی بچێتە لای ژنی کەسێکی دیکە، هەرکەسێک دەستی لێ بدات بێ سزا نابێت.

Saa sker det ham, som gaar ind til sin Næstes Hustru; ingen, som rører hende, slipper fri for Straf.

30 سووکایەتی بە دز ناکرێت کە دزی دەکات بۆ خۆتێرکردن کاتێک کە برسییە.

Man ringeagter ikke, at en Tyv stjæler for at mætte sig, naar han er hungrig;

31 هەرچەندە کە لێی ئاشکرا بوو دەبێت حەوت قات بداتەوە، ئەگەر هەموو ماڵی خۆشی لەسەر دانابێت.

men naar han bliver greben, maa han betale syv Fold, han maa give alt sit Hus's Gods.

32 بەڵام ئەوەی داوێنپیسی لەگەڵ ژنێک بکات تێنەگەیشتووە، هەرکەسێک وا بکات خۆی دەفەوتێنێت.

Den, som bedriver Hor med en Kvinde, fattes Forstand; den, som vil fordærve sin Sjæl, han, ja han gør sligt.

33 تووشی لێدان و سەرشۆڕی دەبێت و شەرمەزارییەکەی ناسڕێتەوە،

Plage og Skam skal ramme ham, og hans Skændsel skal ikke udslettes.

34 چونکە ئیرەیی پیاو دەوروژێنێت، لە ڕۆژی تۆڵەدا دەست ناگێڕێتەوە،

Thi nidkær er Mandens Vrede, og han skal ikke skaane paa Hævnens Dag;

35 چاوی لە هیچ قەرەبووێک نییە، بە دیاری ڕازی نابێت، ئەگەر بۆشی زیاد بکەیت.

han skal ikke tage nogen Bod for gyldig og ikke samtykke, om du end vilde give megen Skænk.