پەندەکانی سلێمان 5
| ڕۆڵە، سەرنج بدە داناییم، گوێ بۆ تێگەیشتنم شل بکە، | 1 |
Mærk dig, min Søn, min Visdom, bøj til min Indsigt dit Øre,
| تاکو سەلیقەت بپارێزیت و لێوەکانت ئاگایان لە زانیاری بێت، | 2 |
at Kløgt maa vaage øver dig, Læbernes Kundskab vare paa dig.
| چونکە لێوەکانی ژنی داوێنپیس هەنگوینیان لێ دەتکێت، قسەی لە ڕۆن لووسترە. | 3 |
Thi af Honning drypper den fremmedes Læber, glattere end Olie er hendes Gane;
| بەڵام کۆتاییەکەی وەک زەقنەبووت تاڵە، وەک شمشێری دوو دەم تیژە. | 4 |
men til sidst er hun besk som Malurt, hvas som tveægget Sværd;
| پێیەکانی بەرەو خوار دەبنەوە بۆ مردن، هەنگاوەکانی پەیوەستن بە جیهانی مردووانەوە. (Sheol h7585) | 5 |
hendes Fødder styrer nedad mod Døden, til Dødsriget stunder hendes Fjed; (Sheol h7585)
| سەرنج ناداتە ڕێچکەی ژیان، هەنگاوەکانی خوارە بەڵام ئەو نازانێت. | 6 |
hun følger ej Livets Vej, hendes Spor er bugtet, hun ved det ikke.
| ئەی کوڕینە، ئێستاش گوێم لێ بگرن، لە قسەی دەمم خۆتان لامەدەن. | 7 |
Hør mig da nu, min Søn, vig ikke fra min Munds Ord!
| ڕێگای خۆتی لێ دووربخەوە، لە دەرگای ماڵەکەی نزیک مەبەوە، | 8 |
Lad din Vej være langt fra hende, kom ej hendes Husdør nær,
| نەوەک شکۆمەندیت بە خەڵکی دیکە بدەیت و ساڵانی تەمەنت بە کەسی دڵڕەق، | 9 |
at du ikke maa give andre din Ære, en grusom Mand dine Aar.
| نەوەک بێگانەکان لە توانات تێر بن و بەری ماندووبوونت بۆ ماڵی نامۆیەک بڕوات. | 10 |
at ikke dit Gods skal mætte fremmede, din Vinding ende i Andenmands Hus,
| لە کۆتایی ژیانتدا دەناڵێنیت، کاتێک گۆشت و جەستەت لەناودەچێت. | 11 |
saa du gribes af Anger til sidst, naar dit Kød og Huld svinder hen,
| دەڵێیت: «چۆن ڕقم لە تەمبێکردن دەبووەوە، دڵم گاڵتەی بە سەرزەنشت دەهات. | 12 |
og du siger: »Ak, at jeg hadede Tugt, at mit Hjerte lod haant om Revselse,
| گوێڕایەڵی ئەوانە نەبووم کە ڕێنماییان دەکردم و گوێم بۆ مامۆستاکانم شل نەکرد. | 13 |
saa jeg ikke lød mine Læreres Røst, ej bøjed mit Øre til dem, som lærte mig!
| کەمێکی مابوو بکەومە ناو هەموو خراپەیەکەوە، لەناو کۆڕ و کۆمەڵدا.» | 14 |
Nær var jeg kommet i alskens Ulykke midt i Forsamling og Menighed!«
| لە ئەمباراوی خۆت ئاو بخۆوە، لە ئاوی هەڵقوڵاوی بیرەکەت. | 15 |
Drik Vand af din egen Cisterne og rindende Vand af din Brønd;
| ئایا کانییەکانت بڕژێتە سەر شەقامەکان، جۆگەی ئاو بێت لە گۆڕەپانەکان؟ | 16 |
lad ej dine Kilder flyde paa Gaden, ej dine Bække paa Torvene!
| با تەنها بۆ تۆ بێت، بێگانەت لەگەڵدا نەبێت. | 17 |
Dig skal de tilhøre, dig alene, ingen fremmed ved Siden af dig!
| با کانیاوەکەت بەرەکەتدار بێت، بە هاوسەری گەنجییەتیت دڵخۆش بە. | 18 |
Velsignet være dit Væld, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
| ئاسکێکی خۆشەویست و مامزێکی شۆخ و شەنگ، با هەموو کاتێک مەمکەکانی تێرت بکەن، بە خۆشەویستی ئەو هەمیشە وێڵ بیت. | 19 |
den elskelige Hind, den yndige Gazel; hendes Elskov fryde dig stedse, berus dig altid i hendes Kærlighed!
| کوڕی خۆم، ئیتر بۆچی وێڵی ژنی بەدڕەوشت دەبیت؟ بۆچی ژنی داوێنپیس لە باوەش دەگریت؟ | 20 |
Hvi beruser du dig, min Søn, i en fremmed og tager en andens Hustru i Favn?
| ڕێگاکانی مرۆڤ لەبەرچاوی یەزدانە، هەموو ڕێڕەوەکانی هەڵدەسەنگێنێت. | 21 |
Thi for HERRENS Øjne er Menneskets Veje, grant følger han alle dets Spor;
| بەدکار بە تاوانەکانی خۆیەوە پێوەبوو، بە داوی گوناهەکانی خۆیەوە دەبێت. | 22 |
den gudløse fanges af egen Brøde og holdes fast i Syndens Reb;
| لەبەر نەبوونی تەمبێکردن دەمرێت، لەبەر زۆری دەبەنگییەکەی سەرگەردان دەبێت. | 23 |
han dør af Mangel paa Tugt, gaar til ved sin store Daarskab.
