< پەندەکانی سلێمان 4 >

ئەی کوڕینە، گوێ لە تەمبێکردنی باوک بگرن، سەرنج بدەن بۆ زانینی تێگەیشتن. 1
Hörer, min barn, edars faders tuktan, och akter uppå, att I mågen lära och kloke varda;
من شتی چاکتان فێر دەکەم، بۆیە فێرکردنەکانی من پشتگوێ مەخەن. 2
Ty jag gifver eder en god lärdom; öfvergifver icke min lag.
کاتێک کوڕی باوکم بووم، ناسک و تاقانە لەلای دایکم، 3
Ty jag var mins faders son, späd, och den endaste for mine moder.
فێری دەکردم و پێی دەگوتم: «با دڵت لەسەر قسەی من بێت، ئەگەر فەرمانەکانم بپارێزیت، دەژیت. 4
Och han lärde mig, och sade: Låt ditt hjerta anamma min ord; håll min bud, så får du lefva.
دانایی بەدەستبهێنە، تێگەیشتن بەدەستبهێنە، قسەکانی دەمم لەبیر مەکە و لێیان لامەدە. 5
Anamma vishet, anamma förstånd; förgät icke, och vik icke ifrå mins muns tal.
واز لە دانایی مەهێنە، دەتپارێزێت، خۆشتبوێت، چاودێریت دەکات. 6
Öfvergif henne icke, så skall hon behålla dig; älska henne, så skall hon bevara dig;
ئەمە دەستپێکی داناییە: دانایی بەدەستبهێنە، بە هەموو دەستکەوتەکانت، تێگەیشتن بەدەستبهێنە. 7
Ty vishetenes begynnelse är, när man gerna hörer henne, och hafver klokhetena kärare, än alla ägodelar.
ڕێزی بگرە، بەرزت دەکاتەوە، لە ئامێزی بگرە، شکۆدارت دەکات. 8
Akta henne högt, så skall hon upphöja dig, och skall komma dig till äro, om du hafver henne kär.
تاجەگوڵینەی نیعمەت دەخاتە سەرت، تاجی شکۆمەندیت پێ دەبەخشێت.» 9
Hon skall ditt hufvud härliga pryda, och hedra dig med en dägelig krono.
ڕۆڵە، گوێ بگرە و قسەکانم وەربگرە، جا تەمەنت درێژ دەبێت. 10
Så hör, min son, och tag vid mitt tal, så skola din år mång varda.
ڕێگای داناییم پیشاندایت، بۆ ڕێڕەوە ڕاستەکان ڕێنماییم کردیت. 11
Jag vill föra dig på vishetenes väg; jag vill leda dig på rätta stigen;
لە ڕۆیشتندا هەنگاوت کورت نابێت، لە ڕاکردنیشدا پێت هەڵناکەوێت. 12
Så att, när du går, skall din gång icke varda dig tung, och när du löper, skall du icke stöta dig.
دەست بە تەمبێکردنەوە بگرە و دەست شل مەکە، بیپارێزە، چونکە ژیانتە. 13
Anamma tuktan, öfvergif henne icke; bevara henne, ty hon är ditt lif.
مەچووە سەر ڕێگەی بەدکاران، بە ڕێگای خراپەکاراندا مەڕۆ. 14
Kom icke uppå de ogudaktigas stig, och träd icke uppå de ondas väg.
خۆتی لێ لابدە و پێیدا مەڕۆ، لێی دووربکەوە و تێپەڕە، 15
Låt fara honom, och gack icke på honom; vik ifrå honom, och gack framom.
چونکە خەویان لێ ناکەوێت ئەگەر خراپە نەکەن، خەویان دەزڕێت ئەگەر یەکێک نەخەن. 16
Ty de sofva icke, utan de hafva gjort illa, och gifva sig icke ro, utan de hafva gjort skada.
نانی خراپە دەخۆن و شەرابی ستەمکاری دەخۆنەوە. 17
Ty de föda sig af ogudaktigt bröd; och dricka af vrånghetenes vin.
ڕێچکەی ڕاستودروستان وەک ڕووناکی بەرەبەیانە، ڕووناکتر و ڕووناکتر دەبێت هەتا دەبێتە ڕۆژی تەواو. 18
Men de rättfärdigas stig skin såsom ett ljus, hvilket framgår, och lyser allt intill fullan dag.
بەڵام ڕێگای بەدکاران وەک تاریکستانە، نازانن پێیان لە چی هەڵدەکەوێت. 19
Men de ogudaktigas väg är såsom mörker, och de veta icke, hvar de fallande varda.
ڕۆڵە، سەرنج بدە وشەکانم، گوێ بۆ قسەکانم شل بکە. 20
Min son, akta uppå min ord, och böj din öron till mitt tal.
لەبەرچاوت دوورنەکەونەوە، لە ناخی دڵت بیانپارێزە، 21
Låt dem icke komma ifrå din ögon; behåll dem i ditt hjerta.
چونکە ژیانن بۆ ئەو کەسەی دەیاندۆزێتەوە، دەرمانە بۆ هەموو لەشی. 22
Ty de äro lif dem som finna dem, och helsosam deras hela kroppe.
لە سەرووی هەموو چاودێرییەکەوە دڵت بپارێزە، چونکە دڵ سەرچاوەی ژیانە. 23
Bevara ditt hjerta med all flit; ty derutaf går lifvet.
خواری لە دەمت داماڵە و چەوتی لە لێوانت دووربخەوە. 24
Låt bort ifrå dig en ond mun, och vrånga läppar låt långt vara ifrå dig.
با چاوەکانت تەماشای پێشت بکەن و پێڵووەکانت ڕێک بۆ بەردەمت بێت. 25
Låt din ögon se rätt fram för sig, och din ögnalock se rätt fram för dig.
ڕێڕەوی بەرپێت خۆش بکە، هەموو ڕێگاکانت دەچەسپێن. 26
Låt din fot gå lika, så går du visst.
بەلای ڕاست یان چەپدا لامەدە، پێت لە خراپە دووربخەوە. 27
Vik hvarken på högra eller på venstra sidona; vänd din fot ifrå det ondt är.

< پەندەکانی سلێمان 4 >