پەندەکانی سلێمان 31

1 قسەی لەموئێلی پاشا، ئەو سروشەی کە دایکی فێری کرد:

Parole del re Lemuel. Sentenze con le quali sua madre lo ammaestrò.

2 گوێ بگرە ڕۆڵە! گوێ بگرە، ڕۆڵەی هەناوم! گوێ بگرە ڕۆڵە، ڕۆڵەی نەزرەکانم!

Che ti dirò, figlio mio? che ti dirò, figlio delle mie viscere? che ti dirò, o figlio dei miei voti?

3 هێزت مەدە ژنان، ڕێگاکانیشت مەدە ژنانی لەناوبەری پاشایان.

Non dare il tuo vigore alle donne, né i tuoi costumi a quelle che perdono i re.

4 ئەی لەموئێل، بۆ پاشایان نییە، بۆ پاشایان نییە شەراب بنۆشن، بۆ میرانیش نییە ئارەزووی ئارەق بکەن،

Non s’addice ai re, o Lemuel, non s’addice ai re bere del vino, né ai principi, bramar la cervogia:

5 نەوەک بخۆنەوە و یاسا لەبیر بکەن، مافی ستەملێکراوان زەوت بکەن.

che a volte, avendo bevuto, non dimentichino la legge, e non disconoscano i diritti d’ogni povero afflitto.

6 ئارەق بدە بەوەی لەناودەچێت، شەرابیش بەوانەی دەروونیان تاڵە.

Date della cervogia a chi sta per perire, e del vino a chi ha l’anima amareggiata;

7 با بخواتەوە و هەژارییەکەی لەبیر بکات، ئیتر ماندووبوونەکەی نایەتەوە یاد.

affinché bevano, dimentichino la loro miseria, e non si ricordin più dei loro travagli.

8 بەرگری لە مافی ئەو کەسانە بکە کە ناتوانن داوای مافەکانیان بکەن، بۆ مافی هەموو دەربەدەران.

Apri la tua bocca in favore del mutolo, per sostener la causa di tutti i derelitti;

9 دەمت بکەرەوە و بە ڕاستودروستی دادوەری بکە، پارێزگاری لە مافی کڵۆڵان و نەداران بکە.

apri la tua bocca, giudica con giustizia, fa’ ragione al misero ed al bisognoso.

10 کێ ژنی خانەدانی دەست دەکەوێت؟ نرخی لە یاقووت گرانترە.

Elogio della donna forte e virtuosa. Una donna forte e virtuosa chi la troverà? il suo pregio sorpassa di molto quello delle perle.

11 مێردەکەی بە تەواوی پشتی پێ دەبەستێت و لە هیچی کەم نابێت.

Il cuore del suo marito confida in lei, ed egli non mancherà mai di provviste.

12 ژنەکە بە درێژایی ژیانی چاکە دێنێتە سەر ڕێی نەک خراپە.

Ella gli fa del bene, e non del male, tutti i giorni della sua vita.

13 خوری و کەتان هەڵدەبژێرێت، بە دوو دەستی پەرۆشەوە ئیش دەکات.

Ella si procura della lana e del lino, e lavora con diletto con le proprie mani.

14 وەک کەشتی بازرگان وایە، خۆراکی خۆی لە دوورەوە دەهێنێت.

Ella è simile alle navi dei mercanti: fa venire il suo cibo da lontano.

15 هێشتا شەوە لە خەو هەڵدەستێت، خواردن بۆ ماڵەوە ئامادە دەکات و ئەرک بۆ کارەکەرەکان دیاری دەکات.

Ella si alza quando ancora è notte, distribuisce il cibo alla famiglia e il compito alle sue donne di servizio.

16 لە کێڵگەیەک ورد دەبێتەوە و دەیکڕێت، بە قازانجی دەستی ڕەزەمێوێک دەچێنێت.

Ella posa gli occhi sopra un campo, e l’acquista; col guadagno delle sue mani pianta una vigna.

17 ناوقەدی توند دەبەستێت و بازووی لێ هەڵدەکات.

Ella si ricinge di forza i fianchi, e fa robuste le sue braccia.

18 دەبینێت بازرگانییەکەی چاکە، بە شەو چرای ناکوژێتەوە.

Ella s’accorge che il suo lavoro rende bene; la sua lucerna non si spegne la notte.

19 خوری بە بازوویەوە دەئاڵێنێت و تەشی لەناو لەپیدایە.

Ella mette la mano alla ròcca, e le sue dita maneggiano il fuso.

20 دەستەکانی بۆ کڵۆڵ دەکاتەوە و دەست درێژ دەکات بۆ نەداران.

Ella stende le palme al misero, e porge le mani al bisognoso.

21 ترسی ماڵەکەی نییە لە بەفر، چونکە هەموو ماڵەکەی بەرگی ئاڵیان لەبەردایە.

Ella non teme la neve per la sua famiglia, perché tutta la sua famiglia è vestita di lana scarlatta.

22 چەرچەف بۆ نوێنەکەی دروستدەکات، کەتانی ناسک و ڕیسی ئەرخەوانی لەبەر دەکات.

Ella si fa dei tappeti, ha delle vesti di lino finissimo e di porpora.

23 مێردی لە دەروازەکانی شاردا ناسراوە، لەوێ لەگەڵ پیرانی شارەکە دادەنیشێت.

Il suo marito è rispettato alle porte, quando si siede fra gli Anziani del paese.

24 ژنەکە کراسی کەتان دروستدەکات و دەیفرۆشێت، پشتێن بۆ بازرگانان دابین دەکات.

Ella fa delle tuniche e le vende, e delle cinture che dà al mercante.

25 هێز و ڕێز بەرگی ئەون، پێدەکەنێت بۆ ڕۆژانی ئایندە.

Forza e dignità sono il suo manto, ed ella si ride dell’avvenire.

26 دەمی بە دانایی دەکاتەوە و فێرکردنەکانی میهرەبانی لەسەر زمانییەتی.

Ella apre la bocca con sapienza, ed ha sulla lingua insegnamenti di bontà.

27 چاودێری هاتوچۆی ماڵومنداڵەکەی دەکات، نانی تەمبەڵی ناخوات.

Ella sorveglia l’andamento della sua casa, e non mangia il pane di pigrizia.

28 منداڵەکانی هەڵدەستن و خۆزگەی پێ دەخوازن، مێردەکەشی ستایشی دەکات:

I suoi figliuoli sorgono e la proclaman beata, e il suo marito la loda, dicendo:

29 «زۆر ژن خانەدان بوونە، بەڵام تۆ لە سەرووی هەموویانی.»

“Molte donne si son portate valorosamente, ma tu le superi tutte”!

30 شۆخ و شەنگی فریودەرە و جوانی پووچە، بەڵام ئەو ئافرەتەی لە یەزدان بترسێت، ستایش دەکرێت.

La grazia è fallace e la bellezza è cosa vana; ma la donna che teme l’Eterno è quella che sarà lodata.

31 ڕەنجی شانی خۆی پێ بدەن و با کردەوەکانی لەبەر دەروازەکانی شاردا ستایشی بکەن.

Datele del frutto delle sue mani, e le opere sue la lodino alle porte!