پەندەکانی سلێمان 31
| قسەی لەموئێلی پاشا، ئەو سروشەی کە دایکی فێری کرد: | 1 |
Die Worte an den König Lemuel, ein Spruch, den seine Mutter lehrte:
| گوێ بگرە ڕۆڵە! گوێ بگرە، ڕۆڵەی هەناوم! گوێ بگرە ڕۆڵە، ڕۆڵەی نەزرەکانم! | 2 |
"Was soll ich dir, mein Sohn, was Lemuel, mein Erstgeborener, dir sagen? Nicht doch, du meines Leibes Sohn, nicht doch du Sohn, den durch Gelübde ich erworben!
| هێزت مەدە ژنان، ڕێگاکانیشت مەدە ژنانی لەناوبەری پاشایان. | 3 |
Nicht gib den Weibern deine Kraft, noch deine Liebe Königs Freundinnen!
| ئەی لەموئێل، بۆ پاشایان نییە، بۆ پاشایان نییە شەراب بنۆشن، بۆ میرانیش نییە ئارەزووی ئارەق بکەن، | 4 |
Nicht ziemt den Königen, o Lemuel, nicht ziemt den Königen der Weingenuß, so wenig, wie den Fürsten der des Bieres,
| نەوەک بخۆنەوە و یاسا لەبیر بکەن، مافی ستەملێکراوان زەوت بکەن. | 5 |
daß er nicht zeche und des Rechts vergäße und der Bedrückten Sache ändere.
| ئارەق بدە بەوەی لەناودەچێت، شەرابیش بەوانەی دەروونیان تاڵە. | 6 |
Dem Elenden gebt Bier und dem betrübten Herzen Wein!
| با بخواتەوە و هەژارییەکەی لەبیر بکات، ئیتر ماندووبوونەکەی نایەتەوە یاد. | 7 |
Er soll nur trinken und des Jammers so vergessen und seines Leids nicht mehr gedenken!
| بەرگری لە مافی ئەو کەسانە بکە کە ناتوانن داوای مافەکانیان بکەن، بۆ مافی هەموو دەربەدەران. | 8 |
Tu deinen Mund für Stumme auf und für die Sache derer, die Vertretung nötig haben!
| دەمت بکەرەوە و بە ڕاستودروستی دادوەری بکە، پارێزگاری لە مافی کڵۆڵان و نەداران بکە. | 9 |
Tu deinen Mund auf als gerechter Herrscher, als Anwalt des Bedrängten und des Armen!"
| کێ ژنی خانەدانی دەست دەکەوێت؟ نرخی لە یاقووت گرانترە. | 10 |
Ah, wem ein wackres Weib zuteil geworden, dem geht sie über Perlenwert.
| مێردەکەی بە تەواوی پشتی پێ دەبەستێت و لە هیچی کەم نابێت. | 11 |
Bei ihrem Mann genießt sie Zutrauen, und an Gewinn fehlt es ihm nicht.
| ژنەکە بە درێژایی ژیانی چاکە دێنێتە سەر ڕێی نەک خراپە. | 12 |
Charitin ist sie ihm; sie tut ihm nie ein Leid ihr ganzes Leben.
| خوری و کەتان هەڵدەبژێرێت، بە دوو دەستی پەرۆشەوە ئیش دەکات. | 13 |
Die Arbeit nur ist ihre Lust; sie sieht sich um nach Wolle und nach Flachs.
| وەک کەشتی بازرگان وایە، خۆراکی خۆی لە دوورەوە دەهێنێت. | 14 |
Einem Kauffahrerschiff gleicht sie, von ferne schafft sie sich die Nahrung her.
| هێشتا شەوە لە خەو هەڵدەستێت، خواردن بۆ ماڵەوە ئامادە دەکات و ئەرک بۆ کارەکەرەکان دیاری دەکات. | 15 |
Früh bricht sie in der Nacht den Schlaf, bereitet Speise ihrem Hausgesinde.
| لە کێڵگەیەک ورد دەبێتەوە و دەیکڕێت، بە قازانجی دەستی ڕەزەمێوێک دەچێنێت. | 16 |
Gern hätte sie ein Feld; sie kauft es vom Ersparten sich und eines Weinbergs Pflanzung.
| ناوقەدی توند دەبەستێت و بازووی لێ هەڵدەکات. | 17 |
Hat ihre Lenden fest gegürtet, und rüstig reget sie die Arme.
| دەبینێت بازرگانییەکەی چاکە، بە شەو چرای ناکوژێتەوە. | 18 |
Jetzt sieht sie, wie voran geht alles, und ihre Lampe bleibt des Nachts nicht ausgelöscht.
| خوری بە بازوویەوە دەئاڵێنێت و تەشی لەناو لەپیدایە. | 19 |
Kommt sie alsdann zum Stoff für's Spinnen, so fassen ihre Hände fest die Spindel.
| دەستەکانی بۆ کڵۆڵ دەکاتەوە و دەست درێژ دەکات بۆ نەداران. | 20 |
Lädt Arme ein; dem Elenden gibt sie die Hand.
| ترسی ماڵەکەی نییە لە بەفر، چونکە هەموو ماڵەکەی بەرگی ئاڵیان لەبەردایە. | 21 |
Mit Winterschnee nimmt für ihr Hausgesinde sie es auf; in doppelte Gewandung hüllet sie die Ihren.
| چەرچەف بۆ نوێنەکەی دروستدەکات، کەتانی ناسک و ڕیسی ئەرخەوانی لەبەر دەکات. | 22 |
Näht Teppiche für sich aus Linnen und aus dem Purpur Kleider.
| مێردی لە دەروازەکانی شاردا ناسراوە، لەوێ لەگەڵ پیرانی شارەکە دادەنیشێت. | 23 |
Obenan steht in den Schulen ihr Gemahl, wenn mit den Ältesten des Landes er zusaminensitzt.
| ژنەکە کراسی کەتان دروستدەکات و دەیفرۆشێت، پشتێن بۆ بازرگانان دابین دەکات. | 24 |
Phöniziens Händlern gibt sie Gürtel; ein feines Unterkleid hat sie gefertigt und verkauft es.
| هێز و ڕێز بەرگی ئەون، پێدەکەنێت بۆ ڕۆژانی ئایندە. | 25 |
Reich, prächtig ist ihr Kleid, und so lacht sie des künftigen Tages.
| دەمی بە دانایی دەکاتەوە و فێرکردنەکانی میهرەبانی لەسەر زمانییەتی. | 26 |
Sie spricht, und lautere Wahrheit ist's, und was sie redet, ist nur liebevolle Lehre.
| چاودێری هاتوچۆی ماڵومنداڵەکەی دەکات، نانی تەمبەڵی ناخوات. | 27 |
Tatkräftig überwacht sie ihres Hauses Ordnung, und Brot der Faulheit läßt sie nicht genießen.
| منداڵەکانی هەڵدەستن و خۆزگەی پێ دەخوازن، مێردەکەشی ستایشی دەکات: | 28 |
Und wo sich ihre Kinder zeigen, preist man sie und rühmt sie, wo ihr Gatte:
| «زۆر ژن خانەدان بوونە، بەڵام تۆ لە سەرووی هەموویانی.» | 29 |
"Viel Frauen haben wacker sich gezeigt; du aber übertriffst sie alle.
| شۆخ و شەنگی فریودەرە و جوانی پووچە، بەڵام ئەو ئافرەتەی لە یەزدان بترسێت، ستایش دەکرێت. | 30 |
Wie schwinden Anmut hin und Schönheit! Ein Weib, das Furcht hat vor dem Herrn, das soll man rühmen!
| ڕەنجی شانی خۆی پێ بدەن و با کردەوەکانی لەبەر دەروازەکانی شاردا ستایشی بکەن. | 31 |
Zollt ihr, was ihr gebührt! Selbst in den Toren künden ihre Werke ihren Ruhm."
