< پەندەکانی سلێمان 31 >
قسەی لەموئێلی پاشا، ئەو سروشەی کە دایکی فێری کرد: | 1 |
Paroles du roi Lemouel. Leçon solennelle que lui inculqua sa mère.
گوێ بگرە ڕۆڵە! گوێ بگرە، ڕۆڵەی هەناوم! گوێ بگرە ڕۆڵە، ڕۆڵەی نەزرەکانم! | 2 |
"Ah! mon fils! Ah! enfant de mes entrailles! Ah! fils que j’ai appelé de mes vœux!
هێزت مەدە ژنان، ڕێگاکانیشت مەدە ژنانی لەناوبەری پاشایان. | 3 |
Ne prodigue paso ta vigueur aux femmes, ne livre pas tes destinées à celles qui perdent les rois.
ئەی لەموئێل، بۆ پاشایان نییە، بۆ پاشایان نییە شەراب بنۆشن، بۆ میرانیش نییە ئارەزووی ئارەق بکەن، | 4 |
Ce n’est pas aux rois, ô Lemouel, ce n’est pas aux rois qu’il sied de boire du vin, ni aux princes de s’adonner aux liqueurs fortes;
نەوەک بخۆنەوە و یاسا لەبیر بکەن، مافی ستەملێکراوان زەوت بکەن. | 5 |
de peur qu’en buvant, ils n’oublient les lois et ne méconnaissent le droit de toutes les victimes de la misère.
ئارەق بدە بەوەی لەناودەچێت، شەرابیش بەوانەی دەروونیان تاڵە. | 6 |
Donnez des liqueurs fortes aux malheureux, du vin à ceux qui ont l’amertume au cœur.
با بخواتەوە و هەژارییەکەی لەبیر بکات، ئیتر ماندووبوونەکەی نایەتەوە یاد. | 7 |
Qu’ils boivent, et qu’ils oublient leur misère; qu’ils perdent le souvenir de leur chagrin!
بەرگری لە مافی ئەو کەسانە بکە کە ناتوانن داوای مافەکانیان بکەن، بۆ مافی هەموو دەربەدەران. | 8 |
Ouvre la bouche en faveur du muet, pour la défense de tous les vaincus du sort.
دەمت بکەرەوە و بە ڕاستودروستی دادوەری بکە، پارێزگاری لە مافی کڵۆڵان و نەداران بکە. | 9 |
Ouvre la bouche pour juger avec équité et faire droit au pauvre et à l’indigent.
کێ ژنی خانەدانی دەست دەکەوێت؟ نرخی لە یاقووت گرانترە. | 10 |
Heureux qui a rencontré une femme vaillante! Elle est infiniment plus précieuse que les perles.
مێردەکەی بە تەواوی پشتی پێ دەبەستێت و لە هیچی کەم نابێت. | 11 |
En elle le cœur de son époux a toute confiance; aussi les ressources ne lui font-elles pas défaut.
ژنەکە بە درێژایی ژیانی چاکە دێنێتە سەر ڕێی نەک خراپە. | 12 |
Tous les jours de sa vie, elle travaille à son bonheur: jamais elle ne lui cause de peine.
خوری و کەتان هەڵدەبژێرێت، بە دوو دەستی پەرۆشەوە ئیش دەکات. | 13 |
Elle se procure de la laine et du lin et accomplit sa besogne d’une main diligente.
وەک کەشتی بازرگان وایە، خۆراکی خۆی لە دوورەوە دەهێنێت. | 14 |
Pareille aux vaisseaux marchands, elle amène de loin ses provisions.
هێشتا شەوە لە خەو هەڵدەستێت، خواردن بۆ ماڵەوە ئامادە دەکات و ئەرک بۆ کارەکەرەکان دیاری دەکات. | 15 |
Il fait encore nuit qu’elle est déjà debout, distribuant des vivres à sa maison, des rations à ses servantes.
لە کێڵگەیەک ورد دەبێتەوە و دەیکڕێت، بە قازانجی دەستی ڕەزەمێوێک دەچێنێت. | 16 |
Elle jette son dévolu sur un champ et l’acquiert; avec le produit de son travail elle plante un vignoble.
ناوقەدی توند دەبەستێت و بازووی لێ هەڵدەکات. | 17 |
Elle ceint de force ses reins et arme ses bras de vigueur.
دەبینێت بازرگانییەکەی چاکە، بە شەو چرای ناکوژێتەوە. | 18 |
Elle s’assure que ses affaires sont prospères; sa lampe ne s’éteint pas la nuit.
خوری بە بازوویەوە دەئاڵێنێت و تەشی لەناو لەپیدایە. | 19 |
Ses mains saisissent le rouet, ses doigts manient le fuseau.
دەستەکانی بۆ کڵۆڵ دەکاتەوە و دەست درێژ دەکات بۆ نەداران. | 20 |
Elle ouvre sa main au pauvre et tend le bras au nécessiteux.
ترسی ماڵەکەی نییە لە بەفر، چونکە هەموو ماڵەکەی بەرگی ئاڵیان لەبەردایە. | 21 |
Elle ne redoute point la neige pour sa maison, car tous ses gens sont couverts de riches étoffes.
چەرچەف بۆ نوێنەکەی دروستدەکات، کەتانی ناسک و ڕیسی ئەرخەوانی لەبەر دەکات. | 22 |
Elle se brode des tapis. Lin fin et pourpre forment ses vêtements.
مێردی لە دەروازەکانی شاردا ناسراوە، لەوێ لەگەڵ پیرانی شارەکە دادەنیشێت. | 23 |
Son époux est considéré aux Portes, quand il siège avec les anciens du pays.
ژنەکە کراسی کەتان دروستدەکات و دەیفرۆشێت، پشتێن بۆ بازرگانان دابین دەکات. | 24 |
Elle confectionne des tissus, qu’elle vend, et des ceintures, qu’elle cède au marchand.
هێز و ڕێز بەرگی ئەون، پێدەکەنێت بۆ ڕۆژانی ئایندە. | 25 |
Parée de force et de dignité, elle pense en souriant à l’avenir.
دەمی بە دانایی دەکاتەوە و فێرکردنەکانی میهرەبانی لەسەر زمانییەتی. | 26 |
Elle ouvre la bouche avec sagesse, et des leçons empreintes de bonté sont sur ses lèvres.
چاودێری هاتوچۆی ماڵومنداڵەکەی دەکات، نانی تەمبەڵی ناخوات. | 27 |
Elle dirige avec vigilance la marche de sa maison, et jamais ne mange le pain de l’oisiveté.
منداڵەکانی هەڵدەستن و خۆزگەی پێ دەخوازن، مێردەکەشی ستایشی دەکات: | 28 |
Ses fils se lèvent pour la proclamer heureuse, son époux pour faire son éloge:
«زۆر ژن خانەدان بوونە، بەڵام تۆ لە سەرووی هەموویانی.» | 29 |
"Bien des femmes se sont montrées vaillantestu leur es supérieure à toutes!"
شۆخ و شەنگی فریودەرە و جوانی پووچە، بەڵام ئەو ئافرەتەی لە یەزدان بترسێت، ستایش دەکرێت. | 30 |
Mensonge que la grâce! Vanité que la beauté! La femme qui craint l’Eternel est seule digne de louanges.
ڕەنجی شانی خۆی پێ بدەن و با کردەوەکانی لەبەر دەروازەکانی شاردا ستایشی بکەن. | 31 |
Rendez-lui hommage pour le fruit de ses mains, et qu’aux Portes ses œuvres disent son éloge!