< پەندەکانی سلێمان 31 >
قسەی لەموئێلی پاشا، ئەو سروشەی کە دایکی فێری کرد: | 1 |
Kong Lemuel af Massas Ord; som hans Moder tugtede ham med.
گوێ بگرە ڕۆڵە! گوێ بگرە، ڕۆڵەی هەناوم! گوێ بگرە ڕۆڵە، ڕۆڵەی نەزرەکانم! | 2 |
Hvad, Lemuel, min Søn, min førstefødte, hvad skal jeg sige dig, hvad, mit Moderlivs Søn, hvad, mine Løfters Søn?
هێزت مەدە ژنان، ڕێگاکانیشت مەدە ژنانی لەناوبەری پاشایان. | 3 |
Giv ikke din Kraft til Kvinder, din Kærlighed til dem, der ødelægger Konger.
ئەی لەموئێل، بۆ پاشایان نییە، بۆ پاشایان نییە شەراب بنۆشن، بۆ میرانیش نییە ئارەزووی ئارەق بکەن، | 4 |
Det klæder ej Konger, Lemuel, det klæder ej Konger at drikke Vin eller Fyrster at kræve stærke Drikke,
نەوەک بخۆنەوە و یاسا لەبیر بکەن، مافی ستەملێکراوان زەوت بکەن. | 5 |
at de ikke skal drikke og glemme Vedtægt og bøje Retten for alle arme.
ئارەق بدە بەوەی لەناودەچێت، شەرابیش بەوانەی دەروونیان تاڵە. | 6 |
Giv den segnende stærke Drikke, og giv den mismodige Vin;
با بخواتەوە و هەژارییەکەی لەبیر بکات، ئیتر ماندووبوونەکەی نایەتەوە یاد. | 7 |
lad ham drikke og glemme sin Fattigdom, ej mer ihukomme sin Møje.
بەرگری لە مافی ئەو کەسانە بکە کە ناتوانن داوای مافەکانیان بکەن، بۆ مافی هەموو دەربەدەران. | 8 |
Luk Munden op for den stumme, for alle lidendes Sag;
دەمت بکەرەوە و بە ڕاستودروستی دادوەری بکە، پارێزگاری لە مافی کڵۆڵان و نەداران بکە. | 9 |
luk Munden op og døm retfærdigt, skaf den arme og fattige Ret!
کێ ژنی خانەدانی دەست دەکەوێت؟ نرخی لە یاقووت گرانترە. | 10 |
Hvo finder en duelig Hustru? Hendes Værd står langt over Perlers.
مێردەکەی بە تەواوی پشتی پێ دەبەستێت و لە هیچی کەم نابێت. | 11 |
Hendes Husbonds Hjerte stoler på hende, på Vinding skorter det ikke.
ژنەکە بە درێژایی ژیانی چاکە دێنێتە سەر ڕێی نەک خراپە. | 12 |
Hun gør ham godt og intet ondt alle sine Levedage.
خوری و کەتان هەڵدەبژێرێت، بە دوو دەستی پەرۆشەوە ئیش دەکات. | 13 |
Hun sørger for Uld og Hør, hun bruger sine Hænder med Lyst.
وەک کەشتی بازرگان وایە، خۆراکی خۆی لە دوورەوە دەهێنێت. | 14 |
Hun er som en Købmands Skibe, sin Føde henter hun langvejs fra.
هێشتا شەوە لە خەو هەڵدەستێت، خواردن بۆ ماڵەوە ئامادە دەکات و ئەرک بۆ کارەکەرەکان دیاری دەکات. | 15 |
Endnu før Dag står hun op og giver Huset Mad, sine Piger deres tilmålte Del.
لە کێڵگەیەک ورد دەبێتەوە و دەیکڕێت، بە قازانجی دەستی ڕەزەمێوێک دەچێنێت. | 16 |
Hun tænker på en Mark og får den, hun planter en Vingård, for hvad hun har tjent.
ناوقەدی توند دەبەستێت و بازووی لێ هەڵدەکات. | 17 |
Hun bælter sin Hofte med Kraft, lægger Styrke i sine Arme.
دەبینێت بازرگانییەکەی چاکە، بە شەو چرای ناکوژێتەوە. | 18 |
Hun skønner, hendes Husholdning lykkes, hendes Lampe går ikke ud om Natten.
خوری بە بازوویەوە دەئاڵێنێت و تەشی لەناو لەپیدایە. | 19 |
Hun rækker sine Hænder mod Rokken, Fingrene tager om Tenen.
دەستەکانی بۆ کڵۆڵ دەکاتەوە و دەست درێژ دەکات بۆ نەداران. | 20 |
Hun rækker sin Hånd til den arme, rækker Armene ud til den fattige.
ترسی ماڵەکەی نییە لە بەفر، چونکە هەموو ماڵەکەی بەرگی ئاڵیان لەبەردایە. | 21 |
Af Sne har hun intet at frygte for sit Hus, thi hele hendes Hus er klædt i Skarlagen.
چەرچەف بۆ نوێنەکەی دروستدەکات، کەتانی ناسک و ڕیسی ئەرخەوانی لەبەر دەکات. | 22 |
Tæpper laver hun sig, hun er klædt i Byssus og Purpur.
مێردی لە دەروازەکانی شاردا ناسراوە، لەوێ لەگەڵ پیرانی شارەکە دادەنیشێت. | 23 |
Hendes Husbond er kendt i Portene, når han sidder blandt Landets Ældste.
ژنەکە کراسی کەتان دروستدەکات و دەیفرۆشێت، پشتێن بۆ بازرگانان دابین دەکات. | 24 |
Hun væver Linned til Salg og sælger Bælter til Kræmmeren.
هێز و ڕێز بەرگی ئەون، پێدەکەنێت بۆ ڕۆژانی ئایندە. | 25 |
Klædt i Styrke og Hæder går hun Morgendagen i Møde med Smil.
دەمی بە دانایی دەکاتەوە و فێرکردنەکانی میهرەبانی لەسەر زمانییەتی. | 26 |
Hun åbner Munden med Visdom, med mild Vejledning på Tungen.
چاودێری هاتوچۆی ماڵومنداڵەکەی دەکات، نانی تەمبەڵی ناخوات. | 27 |
Hun våger over Husets Gænge og spiser ej Ladheds Brød.
منداڵەکانی هەڵدەستن و خۆزگەی پێ دەخوازن، مێردەکەشی ستایشی دەکات: | 28 |
Hendes Sønner står frem og giver hende Pris, hendes Husbond synger hendes Lov:
«زۆر ژن خانەدان بوونە، بەڵام تۆ لە سەرووی هەموویانی.» | 29 |
"Mange duelige Kvinder findes, men du står over dem alle!"
شۆخ و شەنگی فریودەرە و جوانی پووچە، بەڵام ئەو ئافرەتەی لە یەزدان بترسێت، ستایش دەکرێت. | 30 |
Ynde er Svig og Skønhed Skin; en Kvinde, som frygter HERREN, skal roses.
ڕەنجی شانی خۆی پێ بدەن و با کردەوەکانی لەبەر دەروازەکانی شاردا ستایشی بکەن. | 31 |
Lad hende få sine Hænders Frugt, hendes Gerninger synger hendes Lov i Portene.