< پەندەکانی سلێمان 31 >
قسەی لەموئێلی پاشا، ئەو سروشەی کە دایکی فێری کرد: | 1 |
Lemuels, en Konges, Ord; et varslende Ord, hvormed hans Moder underviste ham.
گوێ بگرە ڕۆڵە! گوێ بگرە، ڕۆڵەی هەناوم! گوێ بگرە ڕۆڵە، ڕۆڵەی نەزرەکانم! | 2 |
Hvad? min Søn! og hvad? mit Livs Søn! og hvad? mine Løfters Søn!
هێزت مەدە ژنان، ڕێگاکانیشت مەدە ژنانی لەناوبەری پاشایان. | 3 |
Giv ikke Kvinderne din Kraft, og giv dig ikke ind paa en Vej, der ødelægger Konger.
ئەی لەموئێل، بۆ پاشایان نییە، بۆ پاشایان نییە شەراب بنۆشن، بۆ میرانیش نییە ئارەزووی ئارەق بکەن، | 4 |
Det bør ikke Konger, Lemuel! det bør ikke Konger at drikke Vin, ej heller Fyrster at drikke stærk Drik,
نەوەک بخۆنەوە و یاسا لەبیر بکەن، مافی ستەملێکراوان زەوت بکەن. | 5 |
at han ikke skal drikke og glemme det, som er Lov, og forvende alle elendige Folks Ret.
ئارەق بدە بەوەی لەناودەچێت، شەرابیش بەوانەی دەروونیان تاڵە. | 6 |
Giver stærk Drik til den, som er ved at omkomme, og Vin til den, som er beskelig bedrøvet i Sjælen,
با بخواتەوە و هەژارییەکەی لەبیر بکات، ئیتر ماندووبوونەکەی نایەتەوە یاد. | 7 |
at han maa drikke og glemme sin Armod og ikke mere komme sin Møje i Hu.
بەرگری لە مافی ئەو کەسانە بکە کە ناتوانن داوای مافەکانیان بکەن، بۆ مافی هەموو دەربەدەران. | 8 |
Oplad din Mund for den stumme til alle forladte Børns Ret.
دەمت بکەرەوە و بە ڕاستودروستی دادوەری بکە، پارێزگاری لە مافی کڵۆڵان و نەداران بکە. | 9 |
Oplad din Mund, døm Retfærdighed, og skaf den elendige og fattige Ret!
کێ ژنی خانەدانی دەست دەکەوێت؟ نرخی لە یاقووت گرانترە. | 10 |
Hvo finder en duelig Hustru? hun er langt mere værd end Perler.
مێردەکەی بە تەواوی پشتی پێ دەبەستێت و لە هیچی کەم نابێت. | 11 |
Hendes Mands Hjerte forlader sig paa hende, og Indtægt mangler ikke.
ژنەکە بە درێژایی ژیانی چاکە دێنێتە سەر ڕێی نەک خراپە. | 12 |
Hun gør ham godt og intet ondt i alle sit Livs Dage.
خوری و کەتان هەڵدەبژێرێت، بە دوو دەستی پەرۆشەوە ئیش دەکات. | 13 |
Hun søger efter Uld og Hør og arbejder gerne med sine Hænder.
وەک کەشتی بازرگان وایە، خۆراکی خۆی لە دوورەوە دەهێنێت. | 14 |
Hun er ligesom en Købmands Skibe, hun lader sit Brød komme langvejs fra.
هێشتا شەوە لە خەو هەڵدەستێت، خواردن بۆ ماڵەوە ئامادە دەکات و ئەرک بۆ کارەکەرەکان دیاری دەکات. | 15 |
Og hun staar op, medens det endnu er Nat, og giver sit Hus Mad og sine Piger deres bestemte Arbejde.
لە کێڵگەیەک ورد دەبێتەوە و دەیکڕێت، بە قازانجی دەستی ڕەزەمێوێک دەچێنێت. | 16 |
Hun tænker paa Agerland og faar det; af sine Hænders Frugt planter hun en Vingaard.
ناوقەدی توند دەبەستێت و بازووی لێ هەڵدەکات. | 17 |
Hun omgjorder sine Lænder med Kraft og gør sine Arme stærke.
دەبینێت بازرگانییەکەی چاکە، بە شەو چرای ناکوژێتەوە. | 18 |
Hun skønner, at hendes Handel er god; hendes Lampe slukkes ikke om Natten.
خوری بە بازوویەوە دەئاڵێنێت و تەشی لەناو لەپیدایە. | 19 |
Hun udstrækker sine Hænder til Rokken, og hendes Hænder tage fat paa Tenen.
دەستەکانی بۆ کڵۆڵ دەکاتەوە و دەست درێژ دەکات بۆ نەداران. | 20 |
Hun udbreder sin Haand til den elendige og udstrækker sine Hænder til den fattige.
ترسی ماڵەکەی نییە لە بەفر، چونکە هەموو ماڵەکەی بەرگی ئاڵیان لەبەردایە. | 21 |
Hun frygter ikke for sit Hus, naar der er Sne; thi hele hendes Hus er klædt i karmesinrødt Tøj.
چەرچەف بۆ نوێنەکەی دروستدەکات، کەتانی ناسک و ڕیسی ئەرخەوانی لەبەر دەکات. | 22 |
Hun gør sig Tæpper; fint Linned og Purpur er hendes Klædning.
مێردی لە دەروازەکانی شاردا ناسراوە، لەوێ لەگەڵ پیرانی شارەکە دادەنیشێت. | 23 |
Hendes Mand er navnkundig i Portene, naar han sidder sammen med de ældste i Landet.
ژنەکە کراسی کەتان دروستدەکات و دەیفرۆشێت، پشتێن بۆ بازرگانان دابین دەکات. | 24 |
Hun gør kosteligt Linklæde og sælger det og bringer Købmanden Bælter til Salgs.
هێز و ڕێز بەرگی ئەون، پێدەکەنێت بۆ ڕۆژانی ئایندە. | 25 |
Kraft og Herlighed er hendes Klædebon, og hun ler ad den kommende Tid.
دەمی بە دانایی دەکاتەوە و فێرکردنەکانی میهرەبانی لەسەر زمانییەتی. | 26 |
Hun oplader sin Mund med Visdom, og Kærligheds Lov er paa hendes Tunge.
چاودێری هاتوچۆی ماڵومنداڵەکەی دەکات، نانی تەمبەڵی ناخوات. | 27 |
Hun ser efter, hvorledes det gaar til i hendes Hus, og æder ikke Ladheds Brød.
منداڵەکانی هەڵدەستن و خۆزگەی پێ دەخوازن، مێردەکەشی ستایشی دەکات: | 28 |
Hendes Sønner staa op og prise hende; hendes Husbond roser hende ogsaa:
«زۆر ژن خانەدان بوونە، بەڵام تۆ لە سەرووی هەموویانی.» | 29 |
„Mange Døtre forhverve Formue; men du staar over dem alle sammen‟.
شۆخ و شەنگی فریودەرە و جوانی پووچە، بەڵام ئەو ئافرەتەی لە یەزدان بترسێت، ستایش دەکرێت. | 30 |
Yndighed er Bedrag, og Skønhed er Forfængelighed; men en Kvinde, som frygter Herren, hun skal roses.
ڕەنجی شانی خۆی پێ بدەن و با کردەوەکانی لەبەر دەروازەکانی شاردا ستایشی بکەن. | 31 |
Giver hende af hendes Hænders Frugt, og hendes Gerninger skulle prise hende i Portene.