< پەندەکانی سلێمان 29 >

ئەوەی زۆر سەرزەنشت بکرێت و هەر کەللەڕەق بێت، لەناکاو تێکدەشکێت و چارەسەریشی نابێت. 1
L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.
کاتێک ڕاستودروستان زۆر بن گەل دڵخۆش دەبێت، کە بەدکار فەرمانڕەوا بێت گەل دەناڵێنێت. 2
Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.
ئەوەی حەز لە دانایی بکات باوکی دڵخۆش دەکات، هاوڕێی لەشفرۆشانیش سامان بەفیڕۆ دەدات. 3
L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.
پاشا بە دادوەری وڵات ڕادەگرێت، بەڵام ئەوانەی بەدوای پارە بکەون وێرانی دەکەن. 4
Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.
ئەو کەسەی لەگەڵ دراوسێکەی زمانلووسی بکات داو لەبەرپێی دەنێتەوە. 5
L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.
لە گوناهی پیاوخراپ تەڵە هەیە، بەڵام کەسی ڕاستودروست گۆرانی دەڵێت و دڵخۆش دەبێت. 6
Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.
کەسی ڕاستودروست گرنگی بە مافی هەژار دەدات، بەڵام بەدکار ئەو گرنگییە تێناگات. 7
Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.
گاڵتەجاڕان شار دەخەنە ئاژاوەوە، بەڵام دانایان تووڕەیی کپ دەکەنەوە. 8
I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.
ئەگەر پیاوێکی دانا گێلێک بداتە دادگا، گێلەکە تووڕە بێت یان گاڵتەی پێ بێت ئاشتی نابێت. 9
Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.
خوێنڕێژان ڕقیان لە کەسی دروست دەبێتەوە، بەڵام سەرڕاستان ژیانی دەپارێزن. 10
Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.
گێل هەرچی تووڕەیی لە دڵدایە دەریدەبڕێت، بەڵام دانا خۆی دەگرێت. 11
Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.
ئەگەر فەرمانڕەوایەک گوێ لە قسەی درۆ بگرێت، هەموو خزمەتکارەکانی دەبنە بەدکار. 12
Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.
هەژار لەگەڵ زۆردار لەمەدا لە یەکتری دەچن: یەزدان ڕووناکی بە چاوی هەردووکیان دەدات. 13
Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.
ئەگەر پاشایەک بە ڕاستی دادوەری هەژاران بکات، تەختەکەی هەتاهەتایە دەچەسپێت. 14
Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.
داری تەمبێکردن دانایی دەبەخشێت، بەڵام منداڵ جڵەوی بەربدرێت دایکی خۆی شەرمەزار دەکات. 15
La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.
کاتێک بەدکاران گەشە دەکەن گوناه زۆر دەبێت، بەڵام ڕاستودروستان کەوتنیان دەبینن. 16
Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.
کوڕەکەت تەمبێ بکە دەتحەسێنێتەوە، چێژ دەداتە گیانت. 17
Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.
بەبێ سروش گەل بەڕەڵا دەبێت، بەڵام ئەوەی تەورات پەیڕەو بکات خۆزگەی پێ دەخوازرێت. 18
Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!
خزمەتکار تەنها بە قسە تەمبێ نابێت، هەرچەندە تێدەگات، بەڵام گوێی ناداتێ. 19
Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.
ئەو کەسەت بینیوە بە پەلەیە لە قسەکانی؟ گێل لەو زیاتر ئومێدی پێ دەکرێت. 20
Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.
ئەوەی خزمەتکارەکەی لە منداڵییەوە بە ناز ڕابگرێت، لە کۆتاییدا لێی هەڵدەگەڕێتەوە. 21
Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.
کەسی تووڕە ناکۆکی دەوروژێنێت، کەسی هەڵچووش گوناهی زۆرە. 22
L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.
لووتبەرزی مرۆڤ خۆی نزم دەکاتەوە، بەڵام بێفیز ڕێزدار دەبێت. 23
L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.
هاوبەشی دز ڕقی لە خۆی دەبێتەوە، سوێند دەخوات و دانی پێدا نانێت. 24
Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.
ترسی مرۆڤ تەڵە دەنێتەوە، بەڵام ئەوەی پشت بە یەزدان ببەستێت پەناگیر دەبێت. 25
La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.
زۆر کەس داوای ڕەزامەندی فەرمانڕەوایان دەکەن، بەڵام مرۆڤ لەلایەن یەزدانەوە دادپەروەری بەدەستدەهێنێت. 26
Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.
قێزی ڕاستودروستان لە کەسی ناڕەوایە، قێزی بەدکاریش لەوەیە کە ڕێگای ڕاستە. 27
L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.

< پەندەکانی سلێمان 29 >