< پەندەکانی سلێمان 29 >
ئەوەی زۆر سەرزەنشت بکرێت و هەر کەللەڕەق بێت، لەناکاو تێکدەشکێت و چارەسەریشی نابێت. | 1 |
L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.
کاتێک ڕاستودروستان زۆر بن گەل دڵخۆش دەبێت، کە بەدکار فەرمانڕەوا بێت گەل دەناڵێنێت. | 2 |
Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.
ئەوەی حەز لە دانایی بکات باوکی دڵخۆش دەکات، هاوڕێی لەشفرۆشانیش سامان بەفیڕۆ دەدات. | 3 |
L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.
پاشا بە دادوەری وڵات ڕادەگرێت، بەڵام ئەوانەی بەدوای پارە بکەون وێرانی دەکەن. | 4 |
Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.
ئەو کەسەی لەگەڵ دراوسێکەی زمانلووسی بکات داو لەبەرپێی دەنێتەوە. | 5 |
L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.
لە گوناهی پیاوخراپ تەڵە هەیە، بەڵام کەسی ڕاستودروست گۆرانی دەڵێت و دڵخۆش دەبێت. | 6 |
Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.
کەسی ڕاستودروست گرنگی بە مافی هەژار دەدات، بەڵام بەدکار ئەو گرنگییە تێناگات. | 7 |
Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.
گاڵتەجاڕان شار دەخەنە ئاژاوەوە، بەڵام دانایان تووڕەیی کپ دەکەنەوە. | 8 |
I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.
ئەگەر پیاوێکی دانا گێلێک بداتە دادگا، گێلەکە تووڕە بێت یان گاڵتەی پێ بێت ئاشتی نابێت. | 9 |
Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.
خوێنڕێژان ڕقیان لە کەسی دروست دەبێتەوە، بەڵام سەرڕاستان ژیانی دەپارێزن. | 10 |
Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.
گێل هەرچی تووڕەیی لە دڵدایە دەریدەبڕێت، بەڵام دانا خۆی دەگرێت. | 11 |
Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.
ئەگەر فەرمانڕەوایەک گوێ لە قسەی درۆ بگرێت، هەموو خزمەتکارەکانی دەبنە بەدکار. | 12 |
Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.
هەژار لەگەڵ زۆردار لەمەدا لە یەکتری دەچن: یەزدان ڕووناکی بە چاوی هەردووکیان دەدات. | 13 |
Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.
ئەگەر پاشایەک بە ڕاستی دادوەری هەژاران بکات، تەختەکەی هەتاهەتایە دەچەسپێت. | 14 |
Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.
داری تەمبێکردن دانایی دەبەخشێت، بەڵام منداڵ جڵەوی بەربدرێت دایکی خۆی شەرمەزار دەکات. | 15 |
La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.
کاتێک بەدکاران گەشە دەکەن گوناه زۆر دەبێت، بەڵام ڕاستودروستان کەوتنیان دەبینن. | 16 |
Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.
کوڕەکەت تەمبێ بکە دەتحەسێنێتەوە، چێژ دەداتە گیانت. | 17 |
Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.
بەبێ سروش گەل بەڕەڵا دەبێت، بەڵام ئەوەی تەورات پەیڕەو بکات خۆزگەی پێ دەخوازرێت. | 18 |
Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!
خزمەتکار تەنها بە قسە تەمبێ نابێت، هەرچەندە تێدەگات، بەڵام گوێی ناداتێ. | 19 |
Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.
ئەو کەسەت بینیوە بە پەلەیە لە قسەکانی؟ گێل لەو زیاتر ئومێدی پێ دەکرێت. | 20 |
Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.
ئەوەی خزمەتکارەکەی لە منداڵییەوە بە ناز ڕابگرێت، لە کۆتاییدا لێی هەڵدەگەڕێتەوە. | 21 |
Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.
کەسی تووڕە ناکۆکی دەوروژێنێت، کەسی هەڵچووش گوناهی زۆرە. | 22 |
L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.
لووتبەرزی مرۆڤ خۆی نزم دەکاتەوە، بەڵام بێفیز ڕێزدار دەبێت. | 23 |
L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.
هاوبەشی دز ڕقی لە خۆی دەبێتەوە، سوێند دەخوات و دانی پێدا نانێت. | 24 |
Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.
ترسی مرۆڤ تەڵە دەنێتەوە، بەڵام ئەوەی پشت بە یەزدان ببەستێت پەناگیر دەبێت. | 25 |
La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.
زۆر کەس داوای ڕەزامەندی فەرمانڕەوایان دەکەن، بەڵام مرۆڤ لەلایەن یەزدانەوە دادپەروەری بەدەستدەهێنێت. | 26 |
Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.
قێزی ڕاستودروستان لە کەسی ناڕەوایە، قێزی بەدکاریش لەوەیە کە ڕێگای ڕاستە. | 27 |
L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.