پەندەکانی سلێمان 27

1 شانازی بە سبەینێ مەکە، چونکە نازانی ڕۆژ چی لێ دەکەوێتەوە.

Ros dig ikke af Dagen i Morgen, du ved jo ikke, hvad Dag kan bringe.

2 با نامۆ ستایشت بکات نەک دەمی خۆت، بێگانە نەک لێوەکانت.

Lad en anden rose dig, ikke din Mund, en fremmed, ikke dine egne Læber.

3 بەرد قورسە و لم بە سەنگە، بەڵام تووڕەیی گێل لە هەردووکیان قورسترە.

Sten er tung, og Sand vejer til, men tung fremfor begge er Dårers Galde.

4 هەڵچوون توندوتیژە و تووڕەیی لێشاوە، بەڵام کێ لەبەردەم ئیرەیی خۆ ڕادەگرێت؟

Vrede er grum, og Harme skummer, men Skinsyge, hvo kan stå for den?

5 سەرزەنشتی ئاشکرا لە خۆشەویستی شاردراوە باشترە.

Hellere åbenlys Revselse end Kærlighed, der skjules.

6 برینی دۆست دڵسۆزییە، بەڵام ماچی دوژمن بە فێڵە.

Vennehånds Hug er ærligt mente, Avindsmands Kys er mange.

7 کەسی تێر پێ لە هەنگوین دەنێت، بەڵام بۆ برسی هەموو تاڵێتییەک شیرینە.

Den mætte vrager Honning, alt beskt er sødt for den sultne.

8 وەک چۆلەکەی وێڵبوو لە هێلانەکەی، ئاوایە مرۆڤی وێڵ لە هەواری خۆی.

Som Fugl, der må fly fra sin Rede, er Mand, der må fly fra sit Hjem:

9 بۆن و بخورد دڵ خۆش دەکەن، شیرینی برادەریش لە پەرۆشی ڕاوێژە.

Olie og Røgelse fryder Sindet, men Sjælen sønderslides af Kummer.

10 واز لە برادەرەکانی خۆت و باوکت مەهێنە، لە ڕۆژی لێقەومانت مەچووە ماڵی برات، دراوسێی نزیک لە برای دوور باشترە.

Slip ikke din Ven og din Faders Ven, gå ej til din Broders Hus på din Ulykkes Dag. Bedre er Nabo ved Hånden end Broder i det fjerne.

11 ڕۆڵە، دانا بە و دڵم خۆش بکە، بۆ ئەوەی وەڵامی ئەوانە بدەمەوە کە لۆمەم دەکەن.

Vær viis, min Søn, og glæd mit Hjerte, at jeg kan svare den, der smæder mig.

12 ژیر خراپە دەبینێت و خۆی دەشارێتەوە، بەڵام ساویلکە مل پێوەدەنێت و سزا دەدرێ.

Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder,

13 ئەگەر کەسێک بووە کەفیلی نامۆیەک کەواکەی لێ وەربگرە، لەبەر بێگانەکە بارمتەی لێ وەربگرە.

Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!

14 ئەوەی بە دەنگی بەرز داوای بەرەکەت بۆ دراوسێکەی بکات لە بەیانی زوودا، بە نەفرەت بۆی ئەژمارد دەکرێت.

Den, som årle højlydt velsigner sin Næste, han får det regnet for Banden.

15 دڵۆپەکردنی بەردەوام لە ڕۆژی باران، هەروەک ئافرەتی شەڕانییە.

Ustandseligt Tagdryp en Regnvejrsdag og trættekær Kvinde ligner hinanden;

16 ئەوەی دەستەمۆی بکات، با دەستەمۆ دەکات، بە دەستی ڕاستی زەیت دەگرێت.

den, som vil skjule hende, skjuler Vind, og hans højre griber i Olie.

17 ئاسن بە ئاسن تیژ دەکرێت و مرۆڤیش ڕووی برادەرەکەی تیژ دەکات.

Jern skærpes med Jern, det ene Menneske skærper det andet.

18 ئەوەی چاودێری دار هەنجیرێک بکات بەرەکەی دەخوات، ئەوەی گەورەکەی خۆی بپارێزێت ڕێزی دەگیرێت.

Røgter man et Figentræ, spiser man dets Frugt; den, der vogter sin Herre, æres.

19 وەک لە ئاودا وێنەدانەوەی ڕوو دەبینرێت، ئاواش دڵی مرۆڤ وێنەی مرۆڤەکە دەداتەوە.

Som i Vandspejlet Ansigt møder Ansigt, slår Menneskehjerte Menneske i Møde.

20 جیهانی مردووان و لەناوچوون تێر نابن، هەروەها چاوی مرۆڤیش تێر نابێت. (Sheol h7585)

Dødsrige og Afgrund kan ikke mættes, ej heller kan Menneskens Øjne mættes. (Sheol h7585)

21 بۆتە بۆ زیوە و کوورە بۆ زێڕ، مرۆڤیش بە دەمی ستایشکەرەکەی تاقی دەکرێتەوە.

Digel til Sølv og Ovn til Guld, efter sit Ry bedømmes en Mand.

22 هەرچەندە گێل لەناو هاون بکوتی، لەگەڵ دانەوێڵە بە دەسکە هاون، گێلایەتییەکەی لێی جیا نابێتەوە.

Om du knuste en Dåre i Morter med Støder midt imellem Gryn, hans Dårskab veg dog ej fra ham.

23 باش حاڵی مێگەلەکانت بزانە، دڵت هەر لەلای ڕانە مەڕەکانت بێت،

Mærk dig, hvorledes dit Småkvæg ser ud, hav Omhu for dine Hjorde;

24 چونکە دەوڵەمەندی هەتاسەر نییە، تاجیش نەوە بە نەوە بەردەوام نابێت.

thi Velstand varer ej evigt, Rigdom ikke fra Slægt til Slægt;

25 کاتێک کا نامێنێت و گیا دەردەکەوێت، گیاوگۆڵی شاخان کۆدەکرێنەوە،

er Sommergræsset svundet, Grønt spiret frem, og sankes Bjergenes Urter,

26 بەرخەکان بۆ جلوبەرگ و گیسکەکانیش بۆ نرخی کێڵگە.

da har du Lam til at give dig Klæder og Bukke til at købe en Mark,

27 بەپێی پێویست شیری بزنیشت دەبێت کە بەشی خواردنی خۆت و خێزانەکەت و بژێوی کەنیزەکانت دەکات.

Gedemælk til Mad for dig og dit Hus, til Livets Ophold for dine Piger.