پەندەکانی سلێمان 27
| شانازی بە سبەینێ مەکە، چونکە نازانی ڕۆژ چی لێ دەکەوێتەوە. | 1 |
Ros dig ikke af den Dag i Morgen; thi du ved ikke, hvad Dagen vil føde.
| با نامۆ ستایشت بکات نەک دەمی خۆت، بێگانە نەک لێوەکانت. | 2 |
Lad en fremmed rose dig og ikke din egen Mund; en anden og ikke dine egne Læber!
| بەرد قورسە و لم بە سەنگە، بەڵام تووڕەیی گێل لە هەردووکیان قورسترە. | 3 |
Stenen er svar, og Sandet er tungt; men Daarens Fortørnelse er svarere end begge.
| هەڵچوون توندوتیژە و تووڕەیی لێشاوە، بەڵام کێ لەبەردەم ئیرەیی خۆ ڕادەگرێت؟ | 4 |
Hidsighed er grum, og Vrede strømmer over; men hvo kan staa for Skinsyge?
| سەرزەنشتی ئاشکرا لە خۆشەویستی شاردراوە باشترە. | 5 |
Aabenbar Irettesættelse er bedre end skjult Kærlighed.
| برینی دۆست دڵسۆزییە، بەڵام ماچی دوژمن بە فێڵە. | 6 |
Saar af en Elsker ere vel mente, men den hadefuldes Kys ere rigelige.
| کەسی تێر پێ لە هەنگوین دەنێت، بەڵام بۆ برسی هەموو تاڵێتییەک شیرینە. | 7 |
En mæt Sjæl vrager Honningkage; men alt besk er sødt for en hungrig Sjæl.
| وەک چۆلەکەی وێڵبوو لە هێلانەکەی، ئاوایە مرۆڤی وێڵ لە هەواری خۆی. | 8 |
Ligesom en Spurv, der flagrer om borte fra sin Rede, saa er en Mand, der vanker omkring borte fra sit Sted.
| بۆن و بخورد دڵ خۆش دەکەن، شیرینی برادەریش لە پەرۆشی ڕاوێژە. | 9 |
Olie og Røgelse glæde Hjertet, og en Vens Sødhed glæder, naar den kommer fra hans Sjæls Raad.
| واز لە برادەرەکانی خۆت و باوکت مەهێنە، لە ڕۆژی لێقەومانت مەچووە ماڵی برات، دراوسێی نزیک لە برای دوور باشترە. | 10 |
Forlad ikke din Ven og din Faders Ven, og gak ikke i din Broders Hus paa din Nøds Dag; bedre er en Nabo nær hos end en Broder langt borte.
| ڕۆڵە، دانا بە و دڵم خۆش بکە، بۆ ئەوەی وەڵامی ئەوانە بدەمەوە کە لۆمەم دەکەن. | 11 |
Vær viis, min Søn! og glæd mit Hjerte, paa det jeg kan svare den, som forhaaner mig.
| ژیر خراپە دەبینێت و خۆی دەشارێتەوە، بەڵام ساویلکە مل پێوەدەنێت و سزا دەدرێ. | 12 |
Den kloge saa Ulykken og skjulte sig; men de uerfarne gik frem og maatte bøde.
| ئەگەر کەسێک بووە کەفیلی نامۆیەک کەواکەی لێ وەربگرە، لەبەر بێگانەکە بارمتەی لێ وەربگرە. | 13 |
Naar en gaar i Borgen for en fremmed, tag saa hans Klæder, og tag Pant af ham for den fremmede Kvindes Skyld.
| ئەوەی بە دەنگی بەرز داوای بەرەکەت بۆ دراوسێکەی بکات لە بەیانی زوودا، بە نەفرەت بۆی ئەژمارد دەکرێت. | 14 |
Hvo som velsigner sin Næste med høj Røst aarle om Morgenen, ham skal det regnes for en Forbandelse.
| دڵۆپەکردنی بەردەوام لە ڕۆژی باران، هەروەک ئافرەتی شەڕانییە. | 15 |
Et vedholdende Tagdryp paa en Regndag og en trættekær Kvinde ligne hinanden.
| ئەوەی دەستەمۆی بکات، با دەستەمۆ دەکات، بە دەستی ڕاستی زەیت دەگرێت. | 16 |
Hver som søger at skjule hende, skjuler Vind, og hans højre Haand griber i Olie.
| ئاسن بە ئاسن تیژ دەکرێت و مرۆڤیش ڕووی برادەرەکەی تیژ دەکات. | 17 |
Jern skærpes ved Jern, og en Mand skærpes over for hans Næstes Ansigt.
| ئەوەی چاودێری دار هەنجیرێک بکات بەرەکەی دەخوات، ئەوەی گەورەکەی خۆی بپارێزێت ڕێزی دەگیرێت. | 18 |
Hvo, som bevarer et Figentræ, skal æde Frugt deraf, og hvo der tager Vare paa sin Herre, skal æres.
| وەک لە ئاودا وێنەدانەوەی ڕوو دەبینرێت، ئاواش دڵی مرۆڤ وێنەی مرۆڤەکە دەداتەوە. | 19 |
Ligesom i Vandet Ansigt er imod Ansigt, saa er et Menneskes Hjerte imod et Menneske.
| جیهانی مردووان و لەناوچوون تێر نابن، هەروەها چاوی مرۆڤیش تێر نابێت. (Sheol h7585) | 20 |
Dødsriget og Afgrunden kunne ikke mættes, saa kunne og Menneskens Øjne ikke mættes. (Sheol h7585)
| بۆتە بۆ زیوە و کوورە بۆ زێڕ، مرۆڤیش بە دەمی ستایشکەرەکەی تاقی دەکرێتەوە. | 21 |
Diglen er til Sølvet og Ovnen til Guldet, og en Mand prøves efter, hvad han roser.
| هەرچەندە گێل لەناو هاون بکوتی، لەگەڵ دانەوێڵە بە دەسکە هاون، گێلایەتییەکەی لێی جیا نابێتەوە. | 22 |
Dersom du vilde støde en Daare i Morteren med Støderen midt iblandt Gryn, skal hans Daarskab dog ikke vige fra ham.
| باش حاڵی مێگەلەکانت بزانە، دڵت هەر لەلای ڕانە مەڕەکانت بێت، | 23 |
Du skal grant kende dine Faars Udseende; sæt din Hu til Hjordene!
| چونکە دەوڵەمەندی هەتاسەر نییە، تاجیش نەوە بە نەوە بەردەوام نابێت. | 24 |
Thi Gods er ikke evindelig, og mon en Krone varer. Ira Slægt til Slægt?
| کاتێک کا نامێنێت و گیا دەردەکەوێت، گیاوگۆڵی شاخان کۆدەکرێنەوە، | 25 |
Naar Høet er bortført, saa lader Græsset sig se igen, og Urterne paa Bjergene sankes.
| بەرخەکان بۆ جلوبەرگ و گیسکەکانیش بۆ نرخی کێڵگە. | 26 |
Lammene ere til dine Klæder, og Bukke ere en Ager værd.
| بەپێی پێویست شیری بزنیشت دەبێت کە بەشی خواردنی خۆت و خێزانەکەت و بژێوی کەنیزەکانت دەکات. | 27 |
Og du har Gedemælk nok til Føde for dig, til Føde for dit Hus, og Livs Ophold til dine Piger.
