< پەندەکانی سلێمان 26 >

وەک بەفر لە هاوین و باران لە کاتی دروێنەدا، ئاواش ڕێزلێنان لە گێل ناوەشێتەوە. 1
Como la nieve en el verano, y la lluvia en la segada, así conviene al insensato la honra.
وەک چۆلەکەی فڕیو و پەڕەسێلکەی باڵگرتوو، ئاواشە نەفرەت بەبێ هۆ نایێت. 2
Como el gorrión andar vagabundo, y como la golondrina volar, así la maldición sin causa nunca vendrá.
قامچی بۆ ئەسپ و لغاو بۆ گوێدرێژە، کوتەکیش بۆ پشتی گێلەکانە. 3
El azote para el caballo, y el cabestro para el asno, y la vara para el cuerpo del insensato.
وەڵامی گێل مەدەوە بەپێی گێلایەتییەکەی، نەوەک تۆش وەک ئەوت لێ بێت. 4
Nunca respondas al insensato conforme a su fatuidad, porque no seas como él también tú.
وەڵامی گێل بدەوە بەپێی گێلایەتییەکەی، نەوەک لەبەرچاوی خۆی ببێت بە دانا. 5
Responde al insensato conforme a su fatuidad, porque no se estime sabio en su opinión.
وەک بڕینەوەی قاچەکانی خۆیەتی و نۆشینی ستەمە، ئەوەی بە دەستی گێل پەیام بنێرێت. 6
El que corta los pies, beberá el daño; y el que envía algo por la mano del insensato.
وەک شۆڕبوونەوەی قاچەکانی گۆجە، پەند لە دەمی گێلەکان. 7
Alzád las piernas del cojo: así es el proverbio en la boca del insensato.
وەک گرێدانی بەرد بە بەردەقانییەوە، ئەوەی ڕێز لە گێل دەگرێت. 8
Como quien liga la piedra en la honda, así es el que da honra al insensato.
وەک دڕکە لە دەستی سەرخۆش، پەند لە دەمی گێلەکان. 9
Espinas hincadas en mano de embriagado: tal es el proverbio en la boca de los insensatos.
وەک تیرهاوێژێکە کوێرانە لە خەڵک بگرێت، بەکرێگری گێل و ڕێبوار. 10
El Grande cria todas las cosas; y al insensato da la paga, y a los transgresores da el salario.
وەک سەگ بگەڕێتەوە سەر ڕشانەوەکەی، گێلیش گێلایەتییەکەی دووبارەی دەکاتەوە. 11
Como perro que vuelve a su vómito: así el insensato que segunda su fatuidad.
کەست بینیوە لەبەرچاوی خۆی دانا بێت؟ گێل لەو زیاتر ئومێدی پێ دەکرێت. 12
¿Has visto hombre sabio en su opinión? más esperanza hay del insensato que de él.
تەمبەڵ دەڵێت: «شێر لەسەر ڕێگایە، نەڕەشێر لەنێو گۆڕەپانەکانە.» 13
Dice el perezoso: El león está en el camino: el león está en las calles.
دەرگا لەسەر ڕێزە دەسووڕێتەوە، تەمبەڵیش لەناو نوێنەکەی. 14
Las puertas se revuelven en su quicio, y el perezoso en su cama.
تەمبەڵ دەست دەخاتە ناو قاپ، زەحمەتە بۆی بیباتە ناو دەمی. 15
Esconde el perezoso su mano en el seno: cánsase de tornarla a su boca.
تەمبەڵ لەبەرچاوی خۆی داناترە لە حەوت کەس کە وەڵامی ژیرانە دەدەنەوە. 16
Más sabio es el perezoso en su opinión, que siete que le den consejo.
وەک گرتنی سەگێکە بە گوێیەکانی ئەوەی ڕێبوارە و خۆی دەخاتە ناو ناکۆکییەکەوە کە هی ئەو نییە. 17
El que pasando se enoja en el pleito ajeno, es como el que toma al perro por las orejas.
وەک شێتێک پشکۆ و تیری مەرگ بهاوێژێت، 18
Como el que enloquece, y echa llamas, y saetas, y muerte,
ئاوایە ئەوەی فێڵ لە دراوسێکەی بکات و بڵێت: «تەنها گاڵتەم کرد!» 19
Tal es el hombre que daña a su amigo, y dice: Cierto, burlaba.
دار نەبێت ئاگر دەکوژێتەوە، دەمشڕ نەبێت دووبەرەکی نامێنێت. 20
Sin leña, el fuego se apagará; y donde no hubiere chismoso, cesará la contienda.
خەڵووز بۆ پشکۆ و دار بۆ ئاگرە، پیاوی شەڕانگێزیش بۆ ورووژاندنی ناکۆکییە. 21
El carbón para brasas; y la leña para el fuego; y el hombre rencilloso para encender contienda.
قسەکانی دەمشڕ وەک پارووی بەتامە، شۆڕ دەبێتەوە ناو ورگ. 22
Las palabras del chismoso parecen blandas: mas ellas entran hasta lo secreto del vientre.
وەک گۆزەی گڵینی داپۆشراوە بە خڵتی زیو قسەی شیرین لە دڵێکی خراپەوە. 23
Plata de escorias echada sobre tiesto son los labios encendidos, y el corazón malo.
قین لە دڵ بە لێوەکانی خۆی دەشارێتەوە، بەڵام لە ناخیدا فڕوفێڵ دادەنێتەوە. 24
Otro parece en los labios el que aborrece: mas en su interior pone engaño:
ئەگەر قسەی شیرینی کرد باوەڕی پێ مەکە، چونکە حەوت شتی قێزەون لە دڵیدایە. 25
Cuando hablare amigablemente, no le creas; porque siete abominaciones están en su corazón.
هەرچەندە بە فێڵ قینی خۆی بشارێتەوە، خراپەی لەناو کۆمەڵدا ئاشکرا دەبێت. 26
Encúbrese el odio en el desierto: mas su malicia será descubierta en la congregación.
ئەوەی چاڵێک هەڵکەنێت خۆی تێی دەکەوێت، ئەوەی بەردێک گلۆر بکاتەوە بەرەو خۆی دەگەڕێتەوە. 27
El que cavare sima, en ella caerá; y el que revuelve la piedra, a él volverá.
زمانی درۆ ڕقی لەوانە دەبێتەوە کە برینداریان دەکات، زمانی لووسیش وێرانکاری دەکات. 28
La falsa lengua al que atormenta aborrece; y la boca lisonjera hace resbaladero.

< پەندەکانی سلێمان 26 >