پەندەکانی سلێمان 26

1 وەک بەفر لە هاوین و باران لە کاتی دروێنەدا، ئاواش ڕێزلێنان لە گێل ناوەشێتەوە.

Som sne om sommeren og som regn i høsttiden, slik høver ære for en dåre.

2 وەک چۆلەکەی فڕیو و پەڕەسێلکەی باڵگرتوو، ئاواشە نەفرەت بەبێ هۆ نایێت.

Som spurven i fart, som svalen i flukt, slik er det med en uforskyldt forbannelse - den rammer ikke.

3 قامچی بۆ ئەسپ و لغاو بۆ گوێدرێژە، کوتەکیش بۆ پشتی گێلەکانە.

Svepe for hesten, tømme for asenet, og kjepp for dårers rygg!

4 وەڵامی گێل مەدەوە بەپێی گێلایەتییەکەی، نەوەک تۆش وەک ئەوت لێ بێت.

Svar ikke dåren efter hans dårskap, forat du ikke selv skal bli ham lik!

5 وەڵامی گێل بدەوە بەپێی گێلایەتییەکەی، نەوەک لەبەرچاوی خۆی ببێت بە دانا.

Svar dåren efter hans dårskap, forat han ikke skal bli vis i egne øine!

6 وەک بڕینەوەی قاچەکانی خۆیەتی و نۆشینی ستەمە، ئەوەی بە دەستی گێل پەیام بنێرێت.

Den som sender bud med en dåre, han hugger føttene av sig, han må tåle slem medfart.

7 وەک شۆڕبوونەوەی قاچەکانی گۆجە، پەند لە دەمی گێلەکان.

Visne henger benene på den lamme og likeså ordsprog i munnen på dårer.

8 وەک گرێدانی بەرد بە بەردەقانییەوە، ئەوەی ڕێز لە گێل دەگرێت.

Lik den som legger sten i slyngen, er den som gir en dåre ære.

9 وەک دڕکە لە دەستی سەرخۆش، پەند لە دەمی گێلەکان.

Som en torn i en drukken manns hånd, slik er et ordsprog i dårers munn.

10 وەک تیرهاوێژێکە کوێرانە لە خەڵک بگرێت، بەکرێگری گێل و ڕێبوار.

En mester får alt i stand, men den som leier en dåre, er lik den som leier en som går forbi.

11 وەک سەگ بگەڕێتەوە سەر ڕشانەوەکەی، گێلیش گێلایەتییەکەی دووبارەی دەکاتەوە.

Lik hunden som vender tilbake til sitt eget spy, er en dåre som kommer igjen med sin dårskap.

12 کەست بینیوە لەبەرچاوی خۆی دانا بێت؟ گێل لەو زیاتر ئومێدی پێ دەکرێت.

Ser du en mann som er vis i egne øine - det er mere håp for dåren enn for ham.

13 تەمبەڵ دەڵێت: «شێر لەسەر ڕێگایە، نەڕەشێر لەنێو گۆڕەپانەکانە.»

Den late sier: Det er en løve på veien, en løve i gatene.

14 دەرگا لەسەر ڕێزە دەسووڕێتەوە، تەمبەڵیش لەناو نوێنەکەی.

Døren dreier sig på sitt hengsel, og den late snur sig på sitt leie.

15 تەمبەڵ دەست دەخاتە ناو قاپ، زەحمەتە بۆی بیباتە ناو دەمی.

Den late stikker sin hånd fatet; han gider ikke føre den tilbake til sin munn.

16 تەمبەڵ لەبەرچاوی خۆی داناترە لە حەوت کەس کە وەڵامی ژیرانە دەدەنەوە.

Den late er visere i egne øine enn syv som svarer med forstand.

17 وەک گرتنی سەگێکە بە گوێیەکانی ئەوەی ڕێبوارە و خۆی دەخاتە ناو ناکۆکییەکەوە کە هی ئەو نییە.

Lik den som tar fatt i øret på en hund som løper forbi, er den som lar sig egge til vrede over en trette som ikke kommer ham ved.

18 وەک شێتێک پشکۆ و تیری مەرگ بهاوێژێت،

Lik en gal mann som kaster ut brandpiler og skyter og dreper,

19 ئاوایە ئەوەی فێڵ لە دراوسێکەی بکات و بڵێت: «تەنها گاڵتەم کرد!»

er en mann som har sveket sin venn og så sier: Jeg spøker jo bare!

20 دار نەبێت ئاگر دەکوژێتەوە، دەمشڕ نەبێت دووبەرەکی نامێنێت.

Når det er forbi med veden, slukner ilden, og når det ingen øretuter er, stilles trette.

21 خەڵووز بۆ پشکۆ و دار بۆ ئاگرە، پیاوی شەڕانگێزیش بۆ ورووژاندنی ناکۆکییە.

Som kull blir til glør, og som ved nærer ild, slik voldes kiv av en trettekjær mann.

22 قسەکانی دەمشڕ وەک پارووی بەتامە، شۆڕ دەبێتەوە ناو ورگ.

En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.

23 وەک گۆزەی گڵینی داپۆشراوە بە خڵتی زیو قسەی شیرین لە دڵێکی خراپەوە.

Lik et lerkar som er overdratt med bly-glette, er brennende leber sammen med et ondt hjerte.

24 قین لە دڵ بە لێوەکانی خۆی دەشارێتەوە، بەڵام لە ناخیدا فڕوفێڵ دادەنێتەوە.

Med sine leber skaper den hatefulle sig til, men i sitt indre gjemmer han svik.

25 ئەگەر قسەی شیرینی کرد باوەڕی پێ مەکە، چونکە حەوت شتی قێزەون لە دڵیدایە.

Når han gjør sin røst blid, så tro ham ikke! For der er syv vederstyggeligheter i hans hjerte.

26 هەرچەندە بە فێڵ قینی خۆی بشارێتەوە، خراپەی لەناو کۆمەڵدا ئاشکرا دەبێت.

Den hatefulle skjuler sig i svik, men hans ondskap blir åpenbar i forsamlingen.

27 ئەوەی چاڵێک هەڵکەنێت خۆی تێی دەکەوێت، ئەوەی بەردێک گلۆر بکاتەوە بەرەو خۆی دەگەڕێتەوە.

Den som graver en grav, skal falle i den, og den som velter en sten op, på ham skal den rulle tilbake.

28 زمانی درۆ ڕقی لەوانە دەبێتەوە کە برینداریان دەکات، زمانی لووسیش وێرانکاری دەکات.

En løgnaktig tunge hater dem som den har knust, og en falsk munn volder fall.