پەندەکانی سلێمان 23

1 کە دانیشتی لەگەڵ فەرمانڕەوایەک نان بخۆیت، باش وردبەرەوە لەوەی لەپێشتە،

Naar du sidder til Bords hos en Stormand, mærk dig da nøje, hvem du har for dig,

2 چەقۆیەکیش لەناو گەرووت دابنێ، ئەگەر تۆ نەوسنی.

og sæt dig en Kniv paa Struben, i Fald du er alt for sulten.

3 ئارەزووی خواردنە خۆشەکانی مەکە، چونکە ئەم نانە بە مەبەستی هەڵخەڵەتاندنە.

Attraa ikke hans lækre Retter, thi det er svigefuld Kost.

4 خۆت ماندوو مەکە بۆ ئەوەی دەوڵەمەند بیت، بە تێگەیشتنەوە وازی لێ بهێنە.

Slid dig ikke op for at vinde dig Rigdom, brug ej din Forstand dertil!

5 چاو لە دەوڵەمەندی دەبڕیت و نییە، چونکە بێگومان باڵ دەگرێت، وەک هەڵۆ بەرەو ئاسمان دەفڕێت.

Skal dit Blik flyve efter den uden at finde den? Visselig gør den sig Vinger som Ørnen, der flyver mod Himlen.

6 نانی کەسی بەرچاوتەنگ مەخۆ، ئارەزووی خواردنە خۆشەکانی مەکە.

Spis ej den misundeliges Brød, attraa ikke hans lækre Retter;

7 لەبەر ئەوەی جۆرە کەسێکە هەردەم بیری لەلای تێچوونەکانە، پێت دەڵێت: «بخۆ و بنۆشە.» بەڵام دڵی لەگەڵت نییە.

thi han sidder med karrige Tanker; han siger til dig: »Spis og drik!« men hans Hjerte er ikke med dig.

8 ئەو پارووەی خواردووتە دەیڕشێنیتەوە و قسە شیرینەکانت بە با دەدەیت.

Den Bid, du har spist, maa du udspy, du spilder dine fagre Ord.

9 قسە بۆ گێل مەکە، چونکە گاڵتەی بە دانایی قسەکانت دێت.

Tal ikke for Taabens Ører, thi din kloge Tale agter han ringe.

10 سنوورە کۆنەکان مەگوازەوە، هەروەها مەچووە ناو کێڵگەی هەتیوان،

Flyt ej ældgamle Skel, kom ikke paa faderløses Mark;

11 چونکە ئەوەی دەیانپارێزێت بە توانایە، ئەو بەرگری لە کێشەکەیان دەکات لە دژی تۆ.

thi deres Løser er stærk, han fører deres Sag imod dig.

12 دڵت ئاراستەی فێربوون بکە و گوێشت بەرەو قسەی زانیاری.

Vend dit Hjerte til Tugt, dit Øre til Kundskabs Ord.

13 ڕێگری لە تەمبێکردنی منداڵ مەکە، ئەگەر بە گۆچان لێی بدەیت نامرێت.

Spar ej Drengen for Tugt; naar du slaar ham med Riset, undgaar han Døden;

14 تۆ بە گۆچان لێی بدەیت، گیانی لە مردن دەرباز دەبێت. (Sheol h7585)

du slaar ham vel med Riset, men redder hans Liv fra Dødsriget. (Sheol h7585)

15 ڕۆڵە، ئەگەر دڵت دانایە، منیش دڵم خۆش دەبێت.

Min Søn, er dit Hjerte viist, saa glæder mit Hjerte sig ogsaa,

16 ناخم شادمان دەبێت، کە لێوەکانت ڕاستییەکان دەڵێن.

og mine Nyrer jubler, naar dine Læber taler, hvad ret er!

17 دڵت ئیرەیی بە گوناهباران نەبات، بەڵکو بە درێژایی ڕۆژ بە پەرۆش بە بۆ لەخواترسی.

Dit Hjerte være ikke skinsygt paa Syndere, men stadig ivrigt i HERRENS Frygt;

18 بێگومان دواڕۆژت دەبێت، ئومێدی تۆ نابڕێت.

en Fremtid har du visselig da, dit Haab bliver ikke til intet.

19 ڕۆڵە، تۆ گوێ بگرە و دانا بە، دڵت بەرەو ڕێگای ڕاستی ئاراستە بکە.

Hør, min Søn, og bliv viis, lad dit Hjerte gaa den lige Vej.

20 لەوانە مەبە کە شەراب زۆر دەخۆنەوە، یان ئەوانەی گۆشت زۆر دەخۆن،

Hør ikke til dem, der svælger i Vin, eller dem, der fraadser i Kød;

21 چونکە مەیخۆر و زۆر خۆر هەژار دەبن، ئەوەی زۆر بخەوێت پینەوپەڕۆ لەبەر دەکات.

thi Dranker og Fraadser forarmes, Søvn giver lasede Klæder.

22 گوێ لە باوکت بگرە کە تۆی خستووەتەوە، دایکت کە پیر بوو گاڵتەی پێ مەکە.

Hør din Fader, som avlede dig, ringeagt ikke din gamle Moder!

23 ڕاستی بکڕە و مەیفرۆشە، هەروەها دانایی و تەمبێکردن و تێگەیشتن.

Køb Sandhed og sælg den ikke, Visdom, Tugt og Forstand.

24 باوکی کەسی ڕاستودروست زۆر دڵخۆش دەبێت، ئەوەی کوڕێکی دانای ببێت پێی شادمان دەبێت.

Den retfærdiges Fader jubler; har man avlet en Vismand, glædes man ved ham;

25 با دایک و باوکت شادمان بن، ئەوەی تۆی بووە دڵخۆش بێت.

din Fader og Moder glæde sig, hun, der fødte dig, juble!

26 ڕۆڵە، دڵی خۆتم بدەرێ، با چاوەکانت لەسەر ڕێگاکانم بێت،

Giv mig dit Hjerte, min Søn, og lad dine Øjne synes om mine Veje!

27 چونکە لەشفرۆش چاڵێکی قووڵە و ژنی داوێنپیس بیرێکی تەنگە.

Thi en bundløs Grav er Skøgen, den fremmede Kvinde, en snæver Brønd;

28 تەنانەت ئەویش وەک چەتە لە بۆسەدا دەبێت، ناپاک لەنێو خەڵک زۆر دەکات.

ja, som en Stimand ligger hun paa Lur og øger de troløses Tal blandt Mennesker.

29 واوەیلا بۆ کێیە؟ پەژارەیی بۆ کێیە؟ ناکۆکی بۆ کێیە؟ سکاڵاکردن بۆ کێیە؟ برینی بەخۆڕایی بۆ کێیە؟ چاو سووربوونەوە بۆ کێیە؟

Hvem har Ak, og hvem har Ve, hvem har Kiv, og hvem har Klage? Hvem har Saar uden Grund, hvem har sløve Øjne?

30 بۆ ئەوانەی بە دیار شەرابەوە لەنگەر دەگرن، ئەوانەی شەرابی تێکەڵاو تاقی دەکەنەوە.

De, som sidder sent over Vinen, som kommer for at smage den stærke Drik.

31 تەماشای شەراب مەکە بە ڕەنگی سووری، کە لەناو جام پڕشنگی داوە، بە سووکی دەچێتە خوارەوە!

Se ikke til Vinen, hvor rød den er, hvorledes den perler i Bægeret; den glider saa glat,

32 لە کۆتاییەکەی وەک مار دەتگەزێت و وەک توولەمار پێتەوەدەدات.

men bider til sidst som en Slange og spyr sin Gift som en Øgle;

33 چاوەکانت شتی نامۆ دەبینن و وڕێنەی سەیر و سەمەرە دەکەیت.

dine Øjne skuer de sælsomste Ting, og bagvendt taler dit Hjerte;

34 وەک یەکێک دەبیت لەناو دڵی دەریا پاڵکەوتبێت، یان وەک یەکێک بەسەر دارئاڵای کەشتییەوە پاڵکەوتبێت.

du har det, som laa du midt i Havet, som laa du oppe paa en Mastetop.

35 دەڵێی: «لێیان دام، ئازارم نەبوو! کوتامیان، نەمزانی! کەی بە هۆش خۆم دێمەوە، هەتا بەردەوام بم و بخۆمەوە؟»

»De slog mig, jeg følte ej Smerte, gav mig Hug, jeg mærked det ikke; naar engang jeg vaagner igen, saa søger jeg atter til Vinen!«