پەندەکانی سلێمان 23

1 کە دانیشتی لەگەڵ فەرمانڕەوایەک نان بخۆیت، باش وردبەرەوە لەوەی لەپێشتە،

Naar du sidder til Bords hos en Hersker, da agt vel paa, hvad der staar for dit Ansigt,

2 چەقۆیەکیش لەناو گەرووت دابنێ، ئەگەر تۆ نەوسنی.

og at du sætter en Kniv paa din Strube, hvis du har Begærlighed.

3 ئارەزووی خواردنە خۆشەکانی مەکە، چونکە ئەم نانە بە مەبەستی هەڵخەڵەتاندنە.

Fat ikke Lyst til hans Livretter, da det er bedragerisk Mad.

4 خۆت ماندوو مەکە بۆ ئەوەی دەوڵەمەند بیت، بە تێگەیشتنەوە وازی لێ بهێنە.

Anstreng dig ikke for at blive rig, brug ej din Forstand dertil!

5 چاو لە دەوڵەمەندی دەبڕیت و نییە، چونکە بێگومان باڵ دەگرێت، وەک هەڵۆ بەرەو ئاسمان دەفڕێت.

Skulde du lade dine Øjne flyve efter det, da det ikke er der? thi det skal gøre sig Vinger som en Ørn, der flyver imod Himmelen.

6 نانی کەسی بەرچاوتەنگ مەخۆ، ئارەزووی خواردنە خۆشەکانی مەکە.

Æd ikke Brød hos den, der har et ondt Øje, og hav ikke Lyst til hans Livretter!

7 لەبەر ئەوەی جۆرە کەسێکە هەردەم بیری لەلای تێچوونەکانە، پێت دەڵێت: «بخۆ و بنۆشە.» بەڵام دڵی لەگەڵت نییە.

Thi ligesom han tænker i sit Hjerte, saa er han; han siger til dig: Æd og drik; men hans Hjerte er ikke med dig.

8 ئەو پارووەی خواردووتە دەیڕشێنیتەوە و قسە شیرینەکانت بە با دەدەیت.

Din Mundfuld, som du har spist, skal du udspy og have spildt dine liflige Ord.

9 قسە بۆ گێل مەکە، چونکە گاڵتەی بە دانایی قسەکانت دێت.

Tal ikke for Daarens Øren; thi han foragter din Tales Klogskab.

10 سنوورە کۆنەکان مەگوازەوە، هەروەها مەچووە ناو کێڵگەی هەتیوان،

Flyt ikke det gamle Landemærke, og kom ikke paa de faderløses Agre!

11 چونکە ئەوەی دەیانپارێزێت بە توانایە، ئەو بەرگری لە کێشەکەیان دەکات لە دژی تۆ.

Thi deres Løser er stærk; han skal udføre deres Sag imod dig.

12 دڵت ئاراستەی فێربوون بکە و گوێشت بەرەو قسەی زانیاری.

Vend dit Hjerte til Undervisning og dine Øren til Kundskabs Ord!

13 ڕێگری لە تەمبێکردنی منداڵ مەکە، ئەگەر بە گۆچان لێی بدەیت نامرێت.

Vægre dig ikke ved at tugte den unge; thi slaar du ham med Riset, dør han ikke deraf.

14 تۆ بە گۆچان لێی بدەیت، گیانی لە مردن دەرباز دەبێت. (Sheol h7585)

Du skal slaa ham med Riset og fri hans Sjæl fra Dødsriget. (Sheol h7585)

15 ڕۆڵە، ئەگەر دڵت دانایە، منیش دڵم خۆش دەبێت.

Min Søn! dersom dit Hjerte er viist, skal ogsaa mit Hjerte glæde sig,

16 ناخم شادمان دەبێت، کە لێوەکانت ڕاستییەکان دەڵێن.

og mine Nyrer skulle fryde sig, naar dine Læber tale Retvished.

17 دڵت ئیرەیی بە گوناهباران نەبات، بەڵکو بە درێژایی ڕۆژ بە پەرۆش بە بۆ لەخواترسی.

Lad dit Hjerte ikke være misundeligt imod Syndere, men bliv hver Dag i Herrens Frygt!

18 بێگومان دواڕۆژت دەبێت، ئومێدی تۆ نابڕێت.

Thi kommer der en Eftertid, saa vil din Forhaabning ikke tilintetgøres.

19 ڕۆڵە، تۆ گوێ بگرە و دانا بە، دڵت بەرەو ڕێگای ڕاستی ئاراستە بکە.

Hør du, min Søn! og bliv viis, og lad dit Hjerte gaa lige frem ad Vejen.

20 لەوانە مەبە کە شەراب زۆر دەخۆنەوە، یان ئەوانەی گۆشت زۆر دەخۆن،

Vær ikke iblandt Vindrankere, iblandt dem, som fraadse i Kød.

21 چونکە مەیخۆر و زۆر خۆر هەژار دەبن، ئەوەی زۆر بخەوێت پینەوپەڕۆ لەبەر دەکات.

Thi en Dranker og Fraadser skal blive fattig; og Søvn klæder en i Pjalter.

22 گوێ لە باوکت بگرە کە تۆی خستووەتەوە، دایکت کە پیر بوو گاڵتەی پێ مەکە.

Adlyd din Fader, som avlede dig, og foragt ikke din Moder, naar hun bliver gammel.

23 ڕاستی بکڕە و مەیفرۆشە، هەروەها دانایی و تەمبێکردن و تێگەیشتن.

Køb Sandhed, og sælg den ej, saa og Visdom, Lærdom og Forstand.

24 باوکی کەسی ڕاستودروست زۆر دڵخۆش دەبێت، ئەوەی کوڕێکی دانای ببێت پێی شادمان دەبێت.

Den retfærdiges Fader skal fryde sig; den, som avler en viis, skal glædes ved ham.

25 با دایک و باوکت شادمان بن، ئەوەی تۆی بووە دڵخۆش بێت.

Lad din Fader og din Moder glædes, og lad hende, som fødte dig, fryde sig!

26 ڕۆڵە، دڵی خۆتم بدەرێ، با چاوەکانت لەسەر ڕێگاکانم بێت،

Min Søn! giv mig dit Hjerte, og lad dine Øjne have Behag i mine Veje.

27 چونکە لەشفرۆش چاڵێکی قووڵە و ژنی داوێنپیس بیرێکی تەنگە.

Thi Skøgen er en dyb Grav og den fremmede Kvinde en snæver Brønd.

28 تەنانەت ئەویش وەک چەتە لە بۆسەدا دەبێت، ناپاک لەنێو خەڵک زۆر دەکات.

Hun ligger paa Lur som efter Rov og formerer Tallet paa de troløse iblandt Menneskene.

29 واوەیلا بۆ کێیە؟ پەژارەیی بۆ کێیە؟ ناکۆکی بۆ کێیە؟ سکاڵاکردن بۆ کێیە؟ برینی بەخۆڕایی بۆ کێیە؟ چاو سووربوونەوە بۆ کێیە؟

Hvo har Ak? hvo har Ve? hvo har Trætter? hvo har Bekymring? hvo har Saar uden Skel? hvo har røde Øjne?

30 بۆ ئەوانەی بە دیار شەرابەوە لەنگەر دەگرن، ئەوانەی شەرابی تێکەڵاو تاقی دەکەنەوە.

De, som sidde længe ved Vinen, de, som gaa ind at prøve den stærke Drik.

31 تەماشای شەراب مەکە بە ڕەنگی سووری، کە لەناو جام پڕشنگی داوە، بە سووکی دەچێتە خوارەوە!

Se ikke til Vinen, hvor den er rød, hvor den perler i Bægeret; glat gaar den ned.

32 لە کۆتاییەکەی وەک مار دەتگەزێت و وەک توولەمار پێتەوەدەدات.

Til sidst skal den bide som en Slange og stikke som en Basilisk;

33 چاوەکانت شتی نامۆ دەبینن و وڕێنەی سەیر و سەمەرە دەکەیت.

dine Øjne ville se efter fremmede Kvinder, og dit Hjerte vil tale forvendte Ting;

34 وەک یەکێک دەبیت لەناو دڵی دەریا پاڵکەوتبێت، یان وەک یەکێک بەسەر دارئاڵای کەشتییەوە پاڵکەوتبێت.

og du vil blive som den, der sover midt paa Havet, og som den, der sover paa Toppen af Masten:

35 دەڵێی: «لێیان دام، ئازارم نەبوو! کوتامیان، نەمزانی! کەی بە هۆش خۆم دێمەوە، هەتا بەردەوام بم و بخۆمەوە؟»

„De sloge mig, det smertede mig ikke; de stødte mig, jeg fornam det ikke; naar skal jeg opvaagne? jeg vil søge den endnu engang.”