< پەندەکانی سلێمان 20 >

شەراب گاڵتەجاڕە و مەستی غەڵبەغەڵب دەکات، ئەوەی پێی وێڵ بێت دانا نییە. 1
Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
هەڵچوونی پاشا وەک نەڕەی شێرە، ئەوەی تووڕەیی بکات لە دژی گیانی خۆی تاوان دەکات. 2
Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
وازهێنان لە ناکۆکی ڕێزدارییە بۆ پیاو، بەڵام هەموو گێلێک هەڵیدەگیرسێنێت. 3
Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
لە زستاندا تەمبەڵ زەوی ناکێڵێت، بۆیە لە کاتی دروێنەدا داوای بەرهەم دەکات و دەستی ناکەوێت. 4
Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
پلان لە دڵی مرۆڤدا ئاوێکی قووڵە، بەڵام تێگەیشتوو دەریدەهێنێت. 5
Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
زۆر کەس بانگەشەی خۆشەویستی نەگۆڕ دەکەن، بەڵام کەسی جێگای متمانە کێ دەیدۆزێتەوە؟ 6
Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
کەسی ڕاستودروست بە ڕێگای تەواوی خۆیدا دەڕوات، دوای خۆی خۆزگە بە منداڵەکانی دەخوازرێت. 7
Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
پاشای دانیشتوو لەسەر تەختی دادوەری، بە چاوەکانی هەموو خراپەیەک شەن دەکات. 8
Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
کێیە دەڵێت: «دڵی خۆمم بێگەرد ڕاگرت، پاک بوومەوە لە گوناهم»؟ 9
Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
دوو کێش و دوو پێوانەی لاسەنگ، هەردووکیان قێزەونن لەلای یەزدان. 10
Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
تەنانەت منداڵیش بە کردارەکانی دەناسرێت، ئاخۆ کردەوەکەی پاک و ڕاستە. 11
Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
گوێ کە دەبیستێت و چاو کە دەبینێت، یەزدان دروستکەری هەردووکیانە. 12
Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
حەز لە خەو مەکە نەوەک هەژار بیت، چاوت کراوە بێت و تێر نان بە. 13
Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
کڕیار دەڵێت: «خراپە، خراپە!» بەڵام کە ڕۆیشت شانازی پێوە دەکات. 14
Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
زێڕ هەیە و یاقووت زۆرە، بەڵام لێوی زانیاری گەوهەرێکی بەهادارە. 15
Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
ئەگەر کەسێک بووە کەفیلی نامۆیەک کەواکەی لێ وەربگرە، بۆ بێگانەیەکیش بارمتەی لێ وەربگرە. 16
Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
بەتامە بۆ مرۆڤ نانی بە فێڵ، بەڵام دواتر دەمی پڕ دەبێت لە چەو. 17
Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
پلانەکان بە ئامۆژگاری دێنە دی، بە ڕاوێژ بجەنگە. 18
Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
دەمشڕ نهێنی ئاشکرا دەکات، بۆیە تێکەڵی چەنەباز مەبە. 19
Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
ئەوەی نەفرەت لە دایک و باوکی بکات، لەناو جەرگەی تاریکیدا چرای دەکوژرێتەوە. 20
Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
میراتێک لە سەرەتای ژیان و بە زوویی دەست بکەوێت لە کۆتاییدا بێ بەرەکەت دەبێت. 21
Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
مەڵێ: «خراپە بە خراپە دەدەمەوە.» چاوەڕێی یەزدان بکە ڕزگارت دەکات. 22
Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
یەزدان قێزی لە بەکارهێنانی دوو کێشی جیاواز دەبێتەوە، تەرازووی لاسەنگ باش نییە. 23
Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
هەنگاوەکانی مرۆڤ لە یەزدانەوەیە، ئیتر مرۆڤ چۆن لە ڕێگای خۆی تێدەگات؟ 24
Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
تەڵەیە بۆ مرۆڤ بە سەرەڕۆیی نەزرێک تەرخان بکات، ئینجا پاش نەزرەکە پرسوڕا بکات. 25
Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
پاشای دانا بەدکاران شەن دەکات، بە جەنجەڕ بەسەریاندا دێت. 26
Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
چرای یەزدان ڕۆحی مرۆڤ دەپشکنێت، هەروەها هەموو ناخی دەروونیش. 27
Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
خۆشەویستی نەگۆڕ و دڵسۆزی پاشا دەپارێزن، بە خۆشەویستی نەگۆڕ تەختی دەچەسپێت. 28
Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
شانازی لاوان هێزیانە، ڕیش سپیێتیش شکۆمەندی پیرانە. 29
Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
برینی لێدان خراپە پاک دەکاتەوە، لێدانی قامچیش ناخی دەروون. 30
Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.

< پەندەکانی سلێمان 20 >