پەندەکانی سلێمان 2

1 ڕۆڵە، ئەگەر قسەکانم وەربگریت، فەرمانەکانم لەلای خۆت هەڵبگریت،

Filho meu, se aceitares as minhas palavras, e esconderes contigo os meus mandamentos,

2 هەتا گوێ بدەیتە دانایی و دڵت بدەیتە تێگەیشتن،

Para fazeres atento à sabedoria o teu ouvido, e inclinares o teu coração ao entendimento,

3 ئەگەر بانگی پەیبردن بکەیت و دەنگ بۆ تێگەیشتن هەڵبڕیت،

E se clamares por entendimento, e por inteligência alçares a tua voz,

4 ئەگەر وەک زیو داوات کرد و وەک خشڵی شاردراوە بەدوایدا گەڕایت،

Se como a prata a buscares e como a tesouros escondidos a esquadrinhares,

5 ئەوسا لە واتای لەخواترسی دەگەیت و ناسینی خودا دەدۆزیتەوە،

Então entenderás o temor do Senhor, e acharás o conhecimento de Deus.

6 چونکە یەزدان دانایی دەبەخشێت، زانیاری و تێگەیشتنیش لە دەمی ئەوە.

Porque o Senhor é o que dá a sabedoria: da sua boca é que sai o conhecimento e o entendimento.

7 دانایی تەواو بۆ سەرڕاستەکان هەڵدەگرێت و قەڵغانە بۆ ئەوانەی ڕێگای تەواوەتی دەگرنەبەر،

Ele reserva a verdadeira sabedoria para os retos: escudo é para os que caminham na sinceridade.

8 بۆ چاودێری ڕێچکەی دادپەروەری و پاراستنی ڕێگای خۆشەویستانی.

Para que guardem as veredas do juízo: e ele o caminho dos seus santos conservará.

9 ئینجا ڕاستودروستی و دادپەروەری و ڕاستەڕێیی تێدەگەیت، هەموو ڕێڕەوێکی چاک،

Então entenderás justiça, e juízo, e equidades, e todas as boas veredas,

10 لەبەر ئەوەی دانایی دێتە ناو دڵتەوە و زانیاریش دەبێتە خۆشی دەروونت،

Quando a sabedoria entrar no teu coração, e o conhecimento for suave à tua alma.

11 سەلیقە دەتپارێزێت و تێگەیشتن چاودێریت دەکات.

O bom siso te guardará e a inteligência te conservará;

12 دانایی لە ڕێگای خراپەکاران ڕزگارت دەکات، لەو کەسانەی قسەی خوار دەکەن،

Para te fazer escapar do mau caminho, e do homem que fala coisas perversas.

13 ئەوانەی ڕێچکەی ڕاستیان بەرداوە تاکو بە ڕێگای تاریکیدا بڕۆن،

Dos que deixam as veredas da retidão, para andarem pelos caminhos das trevas.

14 ئەوانەی دڵخۆشن بە خراپەکردن، دڵشاد دەبن بە خواروخێچیێتی خراپە،

Que se alegram de mal fazer, e folgam com as perversidades dos maus.

15 ئەوانەی ڕێچکەکانیان چەوتن، گەوجن لە ڕێڕەویان.

Cujas veredas são tortuosas e que se desviam nas suas carreiras,

16 هەروەها دانایی لە ژنی بەدڕەوشت ڕزگارت دەکات، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس،

Para te fazer escapar da mulher estranha, e da estrangeira que lisongeia com suas palavras.

17 ئەوەی وازی لە مێردی گەنجییەتی هێناوە و پەیمانەکەی لەبەردەم خودای لەبیر کردووە.

Que deixa o guia da sua mocidade e se esquece do concerto do seu Deus.

18 بێگومان ماڵەکەی بەرەو خوارەوە دەچێت بۆ مردن و ڕێڕەوەکانی بەرەو دنیای مردووانە.

Porque a sua casa se inclina para a morte, e as suas veredas para os defuntos.

19 هەموو ئەوانەی بچنە لای ناگەڕێنەوە و ناگەنە ڕێچکەی ژیان.

Todos os que entrarem a ela não tornarão a sair, e não atinarão com as veredas da vida.

20 کەواتە بە ڕێگای پیاوچاکاندا بڕۆ و ڕێچکەی ڕاستودروستان بپارێزە،

Para andares pelo caminho dos bons, e guardares as veredas dos justos.

21 چونکە سەرڕاستان لە خاکەکە نیشتەجێ دەبن و تەواوەکان تێیدا دەمێننەوە،

Porque os retos habitarão a terra, e os sinceros permanecerão nela.

22 بەڵام خراپەکاران لە خاکەکە دەبڕێنەوە و ناپاکانیش تێیدا ڕیشەکێش دەکرێن.

Mas os ímpios serão arrancados da terra, e os aleivosos serão dela exterminados.