پەندەکانی سلێمان 2

1 ڕۆڵە، ئەگەر قسەکانم وەربگریت، فەرمانەکانم لەلای خۆت هەڵبگریت،

Min Søn, når du tager imod mine ord og gemmer mine Pålæg hos dig,

2 هەتا گوێ بدەیتە دانایی و دڵت بدەیتە تێگەیشتن،

idet du låner Visdom Øre og bøjer dit Hjerte til Indsigt,

3 ئەگەر بانگی پەیبردن بکەیت و دەنگ بۆ تێگەیشتن هەڵبڕیت،

ja, kalder du på Forstanden og løfter din Røst efter Indsigt,

4 ئەگەر وەک زیو داوات کرد و وەک خشڵی شاردراوە بەدوایدا گەڕایت،

søger du den som Sølv og leder den op som Skatte,

5 ئەوسا لە واتای لەخواترسی دەگەیت و ناسینی خودا دەدۆزیتەوە،

da nemmer du HERRENs Frygt og vinder dig Kundskab om Gud.

6 چونکە یەزدان دانایی دەبەخشێت، زانیاری و تێگەیشتنیش لە دەمی ئەوە.

Thi HERREN, han giver Visdom, fra hans Mund kommer Kundskab og Indsigt.

7 دانایی تەواو بۆ سەرڕاستەکان هەڵدەگرێت و قەڵغانە بۆ ئەوانەی ڕێگای تەواوەتی دەگرنەبەر،

Til retsindige gemmer han Lykke, han er Skjold for alle med lydefri Vandel,

8 بۆ چاودێری ڕێچکەی دادپەروەری و پاراستنی ڕێگای خۆشەویستانی.

idet han værner Rettens Stier og vogter sine frommes Vej.

9 ئینجا ڕاستودروستی و دادپەروەری و ڕاستەڕێیی تێدەگەیت، هەموو ڕێڕەوێکی چاک،

Da nemmer du Retfærd, Ret og Retsind, hvert et Spor, som er godt.

10 لەبەر ئەوەی دانایی دێتە ناو دڵتەوە و زانیاریش دەبێتە خۆشی دەروونت،

Thi Visdom kommer i dit Hjerte, og Kundskab er liflig for din Sjæl;

11 سەلیقە دەتپارێزێت و تێگەیشتن چاودێریت دەکات.

Kløgt skal våge over dig, Indsigt være din Vogter -

12 دانایی لە ڕێگای خراپەکاران ڕزگارت دەکات، لەو کەسانەی قسەی خوار دەکەن،

idet den frier dig fra den ondes Vej, fra Folk, hvis Ord kun er vrange, -

13 ئەوانەی ڕێچکەی ڕاستیان بەرداوە تاکو بە ڕێگای تاریکیدا بڕۆن،

som går fra de lige Stier for at vandre på Mørkets Veje.

14 ئەوانەی دڵخۆشن بە خراپەکردن، دڵشاد دەبن بە خواروخێچیێتی خراپە،

som glæder sig ved at gøre ondt og jubler over vrangt og ondt,

15 ئەوانەی ڕێچکەکانیان چەوتن، گەوجن لە ڕێڕەویان.

de, som går krogede Stier og følger bugtede Spor -

16 هەروەها دانایی لە ژنی بەدڕەوشت ڕزگارت دەکات، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس،

idet den frier dig fra Andenmands Hustru, fra fremmed Kvinde med sleske Ord,

17 ئەوەی وازی لە مێردی گەنجییەتی هێناوە و پەیمانەکەی لەبەردەم خودای لەبیر کردووە.

der sviger sin Ungdoms Ven og glemmer sin Guds Pagt;

18 بێگومان ماڵەکەی بەرەو خوارەوە دەچێت بۆ مردن و ڕێڕەوەکانی بەرەو دنیای مردووانە.

thi en Grav til Døden er hendes Hus, til Skyggerne fører hendes Spor;

19 هەموو ئەوانەی بچنە لای ناگەڕێنەوە و ناگەنە ڕێچکەی ژیان.

tilbage vender ingen, som går ind til hende, de når ej Livets Stier

20 کەواتە بە ڕێگای پیاوچاکاندا بڕۆ و ڕێچکەی ڕاستودروستان بپارێزە،

at du må vandre de godes Vej og holde dig til de retfærdiges Stier;

21 چونکە سەرڕاستان لە خاکەکە نیشتەجێ دەبن و تەواوەکان تێیدا دەمێننەوە،

thi retsindige skal bo i Landet, lydefri levnes deri,

22 بەڵام خراپەکاران لە خاکەکە دەبڕێنەوە و ناپاکانیش تێیدا ڕیشەکێش دەکرێن.

men gudløse ryddes af Landet, troløse rykkes derfra.