< پەندەکانی سلێمان 18 >
کەسی دوورەپەرێز دوای ئارەزووی خۆی کەوتووە، بە ڕووی هەموو داناییەکی تەواودا دەتەقێتەوە. | 1 |
Va tras sus propios deseos el que se separa (del amigo); todo su empeño consiste en pleitear.
گێل خۆشی لە تێگەیشتن نابینێت، بەڵکو بە پەخشکردنی ئەوەی لە دڵیدایە. | 2 |
Al necio no le gusta ser sensato, se deja llevar por los gustos de su corazón.
بە هاتنی خراپەکار سووکایەتیش دێت، لەگەڵ شەرمەزاریش ڕیسوایی. | 3 |
Con la impiedad llega también la ignominia, y con la ignominia la deshonra.
قسەی دەمی مرۆڤ ئاوێکی قووڵە، بەڵام سەرچاوەی دانایی کانیاوێکی هەڵقوڵاوە. | 4 |
Aguas profundas son las palabras de la boca del hombre, torrente caudaloso la fuente de la sabiduría.
نە لایەنگری خراپەکار باشە، نە بێبەشکردنی ڕاستودروست لە دادپەروەری. | 5 |
No está bien tener miramientos con el malvado, para torcer el derecho contra un justo.
لێوەکانی کەسی گێل دەیهێننە ناو ناکۆکییەوە، دەمی بانگی لێدان دەکات. | 6 |
Los labios del necio se meten en contiendas, y su boca provoca litigios.
دەمی گێل دەبێتە هۆی لەناوچوونی، لێوەکانیشی تەڵەن بۆ گیانی. | 7 |
La boca del necio es su ruina, y sus labios son un lazo para su alma.
قسەکانی دەمشڕ وەک پارووی بەتامە، شۆڕ دەبێتەوە ناو ورگ. | 8 |
Las palabras del chismoso son como dulces bocados, penetran hasta lo más hondo de las entrañas.
ئەوەی سست بێت لە کارەکەی برای وەستای وێرانکردنە. | 9 |
Quien es remiso en sus labores, hermano es del que disipa sus bienes.
ناوی یەزدان قوللەیەکی بەهێزە، کەسی ڕاستودروست بۆ ئەوێ ڕادەکات و پەناگیر دەبێت. | 10 |
Ciudadela fuerte es el nombre de Yahvé, en ella se refugia el justo y está seguro.
سامانی دەوڵەمەند شاری قەڵابەندیەتی، وەک شوورایەکی بڵندە بە خەیاڵی ئەو. | 11 |
Las riquezas son para el rico una ciudad fuerte, en su fantasía le parecen una alta muralla.
پێش شکستهێنان دڵی مرۆڤ بەفیزە، بەڵام پێش ڕێزلێنان بێفیزە. | 12 |
Antes de la caída se engríe el corazón humano, y a la gloria precede la humillación.
ئەوەی وەڵامی شتێک بداتەوە پێش بیستنی دەبێتە مایەی گێلایەتی و شەرمەزاری بۆی. | 13 |
Quien responde antes de escuchar, muestra su insensatez y confusión.
ڕۆحی مرۆڤ بەرگەی نەخۆشی دەگرێت، بەڵام ڕۆحی تێکشکاو کێ بەرگەی دەگرێت؟ | 14 |
El espíritu sostiene al hombre en la flaqueza pero al espíritu abatido ¿quién lo sostendrá?
دڵی پیاوی تێگەیشتوو زانیاری وەردەگرێت، گوێی دانایانیش داوای زانینی لێ دەکات. | 15 |
El corazón prudente adquiere sabiduría, y el oído de los sabios busca doctrina.
دیاری مرۆڤ ڕێگای خۆش دەکات و بەرەو ئامادەبوونی گەورە پیاوانی دەبات. | 16 |
Los presentes allanan al hombre el camino, y lo llevan a la presencia de los magnates.
ئەوەی یەکەم جار سکاڵا بکات لەوە دەچێت ڕاست بێت، هەتا نزیکەکەی دێت و لێی دەکۆڵێتەوە. | 17 |
Inocente parece el que primero expone su causa, pero viene su adversario y lo examina.
تیروپشک ناکۆکی دەبڕێنێتەوە و بەهێزەکان لە یەکتر جیا دەکاتەوە. | 18 |
La suerte pone fin a las contiendas, y decide entre los poderosos.
خراپە دەرهەق بە برا، ئاشتکردنەوەی لە شاری قەڵابەند سەختترە، ناکۆکیش وەک شمشیرەی دەروازەی قەڵایە. | 19 |
Un hermano ofendido (resiste) más que una fortaleza, y sus querellas son como los cerrojos de una ciudadela.
لە بەروبوومی دەمی مرۆڤ سکی تێردەبێت، لە دروێنەی لێوەکانی خۆی تێر دەخوات. | 20 |
De los frutos de su boca sacia el hombre su vientre; se harta del producto de sus labios.
مردن و ژیان بە دەست زمانە، ئەوەی حەزی لێی بێت بەروبوومەکەی دەخوات. | 21 |
La muerte y la vida están en poder de la lengua; cual sea su uso, tales serán los frutos que se comen.
ئەوەی ژنێکی دەست بکەوێت خێرێکی دەست دەکەوێت، ڕەزامەندی یەزدانیش بەدەستدەهێنێت. | 22 |
El que halla una esposa halla cosa buena, es un favor que le viene de Yahvé.
هەژار بۆ بەزەیی دەپاڕێتەوە، بەڵام دەوڵەمەند بە ڕەقی وەڵام دەداتەوە. | 23 |
Habla el pobre suplicando, mas el rico responde con aspereza.
پیاو برادەری زۆر بێت خۆی گرفتار دەکات، بەڵام دۆستێک هەیە لە برا نزیکترە. | 24 |
Amigos hay que solo sirven para perdición, pero hay también amigos más adictos que un hermano.