< پەندەکانی سلێمان 17 >

باشترە پارووێکی وشک بە ئارامییەوە لە ماڵێکی پڕ لە خوانی ئامادەکراو، بە ناکۆکی. 1
Mejor es un bocado seco, y en paz, que la casa de contienda llena de sacrificios de fiesta.
بەندەی وریا بەسەر کوڕی شەرمەزاردا زاڵ دەبێت و لەگەڵ برایانی میرات بەشدەکات. 2
El siervo prudente se enseñoreará del hijo que deshonra, y entre los hermanos compartirá la herencia.
بۆتە بۆ زیوە و کوورە بۆ زێڕ، یەزدانیش دڵ تاقی دەکاتەوە. 3
El crisol para la plata, y la hornaza para el oro; mas el SEÑOR prueba los corazones.
بەدکار گوێ لە لێوی خراپ دەگرێت، درۆزنیش گوێ دەداتە زمانی گرفتخواز. 4
El malo está atento al labio inicuo; y el mentiroso escucha a la lengua maldiciente.
ئەوەی گاڵتە بە هەژار بکات سووکایەتی بە دروستکەرەکەی دەکات، ئەوەی بە بەڵا دڵی خۆشبێت بێ سزا دەرناچێت. 5
El que escarnece al pobre, afrenta a su Hacedor; y el que se alegra en la calamidad ajena, no quedará sin castigo.
منداڵی منداڵ تاجی پیرانە، شانازی کوڕانیش دایک و باوکانن. 6
Corona de los viejos son los hijos de los hijos; y la honra de los hijos, sus padres.
قسەی نەستەق لە گێل ناوەشێتەوە، لەوەش زیاتر قسەی درۆ لە میر. 7
No conviene al loco la altilocuencia; ¡cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!
بەرتیل بەردی گرانبەهایە لەبەرچاوی خاوەنەکەی، ڕوو لە هەر لایەک بکات سەردەکەوێت. 8
Piedra preciosa es el cohecho en ojos de sus dueños; a donde quiera que se vuelve, da prosperidad.
ئەوەی تاوان دادەپۆشێت پەرە بە خۆشەویستی دەدات، بەڵام ئەوەی باسی بابەتەکە بکاتەوە دۆستی نزیک لە یەکتر جیا دەکاتەوە. 9
El que cubre la prevaricación, busca el amor; mas el que reitera el asunto, aparta los amigos.
سەرزەنشتکردنێک بۆ تێگەیشتوو قووڵترە لە سەد جار دارکاریکردن بۆ گێل. 10
Aprovecha la reprensión en el entendido, más que cien azotes en el loco.
کەسی خراپ تەنها داواکاری یاخی بوونە، لەبەر ئەوە نێردراوێکی دڵڕەقی بۆ دەنێردرێت. 11
El rebelde no busca sino mal; y mensajero cruel será enviado contra él.
باشترە تووشی دەڵەورچێکی سک سووتاو بیت، نەک گێلێک لە گێلایەتییەکەی خۆی. 12
Mejor es que se encuentre un hombre con una osa a la cual han robado sus cachorros, que con un loco en su locura.
ئەوەی پاداشتی چاکە بە خراپە بداتەوە، خراپە ماڵی بەرنادات. 13
El que da mal por bien, no se apartará el mal de su casa.
دەستپێکردنی ناکۆکی وەک تەقینی بەنداوە، جا پێش ئەوەی ناکۆکییەکە بتەقێتەوە وازی لێبهێنە. 14
Soltar las aguas ( hablar precipitadamente ) es el principio de la contienda; pues, antes que se revuelva el pleito, déjalo.
بێتاوانکردنی خراپەکار و تاوانبارکردنی ڕاستودروست، هەردووک قێزەونن لەلای یەزدان. 15
El que justifica al impío, y el que condena al justo, ambos por igual son abominación al SEÑOR.
بۆچی پارە بکەوێتە دەست پیاوی گێل؟ کە ئارەزووی نییە بۆ کڕینی دانایی! 16
¿De qué sirve el precio en la mano del loco para comprar sabiduría, no teniendo corazón para entender?
برادەر هەموو کاتێک خۆشەویستی خۆی دەردەبڕێت، براش بۆ تەنگانە لەدایک دەبێت. 17
En todo tiempo ama el amigo; mas el hermano para la angustia es nacido.
کەسی تێنەگەیشتوو تەوقە دەکات و بە تەواوی دەبێتە کەفیلی دراوسێکەی. 18
El hombre falto de entendimiento toca la mano, fiando a otro delante de su amigo.
ئەوەی حەز لە ناکۆکی بکات حەز لە گوناه دەکات، ئەوەی دەرگای خۆی بڵند بکات داوای شکان دەکات. 19
La prevaricación ama el que ama pleito; y el que alza su portada, quebrantamiento busca.
ئەوەی دڵخراپ بێت چاکە نایەتە ڕێی، ئەوەی زمان خوار بێت تووشی خراپە دەبێت. 20
El perverso de corazón nunca hallará bien; y el que revuelve con su lengua, caerá en mal.
ئەوەی گێلی ببێت تووشی خەفەت دەبێت، باوکی ڕۆڵەی دەبەنگیش دڵخۆشی نابینێت. 21
El que engendra al loco, para su tristeza lo engendra; y el padre del loco no se alegrará.
دڵی شادمان تەندروستی دەبەخشێت، بەڵام ڕۆحی تێکشکاو ئێسک وشک دەکات. 22
El corazón alegre hará bien como una medicina; mas el espíritu triste seca los huesos.
بەدکار بە نهێنی بەرتیل وەردەگرێت تاکو ڕێچکەی دادپەروەری خوار بکاتەوە. 23
El impío toma dádiva en secreto para pervertir las veredas del derecho.
کەسی تێگەیشتوو چاوی لەسەر داناییە، بەڵام گێل چاودەبڕێتە ئەوپەڕی زەوی. 24
En el rostro del entendido aparece la sabiduría; mas los ojos del loco manifiestan su locura hasta el cabo de la tierra.
کوڕی گێل خەمە بۆ باوکی و تاڵییە بۆ ئەو دایکەی لێی بووە. 25
El hijo loco es enojo a su padre, y amargura a la que lo engendró.
پێبژاردن بە کەسی ڕاستودروست باش نییە، هەروەها دارکاریکردنی کەسی خانەدان لەبەر دەستپاکی. 26
Ciertamente no es bueno condenar al justo, ni herir a los príncipes por hacer lo recto.
ئەوەی قسەی خۆی ڕاگرێت خاوەن زانیارییە، ئەوەی ڕۆح ئارام بێت پیاوی تێگەیشتنە. 27
El que detiene sus palabras tiene sabiduría; y de espíritu valioso es el hombre entendido.
تەنانەت گێلیش کە بێدەنگ بێت بە دانا دادەنرێت، ئەوەی لێویشی لێک نەکاتەوە بە تێگەیشتوو. 28
Aun el loco cuando calla, es contado por sabio; el que cierra sus labios es entendido.

< پەندەکانی سلێمان 17 >