< پەندەکانی سلێمان 17 >

باشترە پارووێکی وشک بە ئارامییەوە لە ماڵێکی پڕ لە خوانی ئامادەکراو، بە ناکۆکی. 1
Más vale un bocado de pan seco en paz, que una casa llena de carne de víctimas con discordia.
بەندەی وریا بەسەر کوڕی شەرمەزاردا زاڵ دەبێت و لەگەڵ برایانی میرات بەشدەکات. 2
Un siervo prudente se hace señor de un hijo desvergonzado, y repartirá la herencia en medio de los hermanos.
بۆتە بۆ زیوە و کوورە بۆ زێڕ، یەزدانیش دڵ تاقی دەکاتەوە. 3
El crisol prueba la plata, la hornaza el oro, mas los corazones los prueba Yahvé.
بەدکار گوێ لە لێوی خراپ دەگرێت، درۆزنیش گوێ دەداتە زمانی گرفتخواز. 4
El malvado está atento a labios que infaman; el mentiroso da oídos a la lengua maligna.
ئەوەی گاڵتە بە هەژار بکات سووکایەتی بە دروستکەرەکەی دەکات، ئەوەی بە بەڵا دڵی خۆشبێت بێ سزا دەرناچێت. 5
Quien escarnece al pobre insulta a su Hacedor; y el que se alegra del mal no quedará impune.
منداڵی منداڵ تاجی پیرانە، شانازی کوڕانیش دایک و باوکانن. 6
Corona de los ancianos son los hijos de los hijos, y gloria de los hijos, sus padres.
قسەی نەستەق لە گێل ناوەشێتەوە، لەوەش زیاتر قسەی درۆ لە میر. 7
Al necio no le esta bien el lenguaje sentencioso, ¡cuánto menos al príncipe una lengua mentirosa!
بەرتیل بەردی گرانبەهایە لەبەرچاوی خاوەنەکەی، ڕوو لە هەر لایەک بکات سەردەکەوێت. 8
Piedra preciosa es la dádiva a los ojos del que la recibe, a cualquier parte que se vuelva tiene éxito.
ئەوەی تاوان دادەپۆشێت پەرە بە خۆشەویستی دەدات، بەڵام ئەوەی باسی بابەتەکە بکاتەوە دۆستی نزیک لە یەکتر جیا دەکاتەوە. 9
Quien cubre una falta, conquista amistad; quien la propala, desune a los amigos.
سەرزەنشتکردنێک بۆ تێگەیشتوو قووڵترە لە سەد جار دارکاریکردن بۆ گێل. 10
Da más resultado la reprensión en un sensato, que cien azotes en un necio.
کەسی خراپ تەنها داواکاری یاخی بوونە، لەبەر ئەوە نێردراوێکی دڵڕەقی بۆ دەنێردرێت. 11
El malo no busca más que revueltas; pero le será enviado un cruel mensaje.
باشترە تووشی دەڵەورچێکی سک سووتاو بیت، نەک گێلێک لە گێلایەتییەکەی خۆی. 12
Mejor es dar con una osa que perdió sus cachorros, que con un loco en su locura.
ئەوەی پاداشتی چاکە بە خراپە بداتەوە، خراپە ماڵی بەرنادات. 13
Quien devuelve mal por bien, no verá su casa libre de desventura.
دەستپێکردنی ناکۆکی وەک تەقینی بەنداوە، جا پێش ئەوەی ناکۆکییەکە بتەقێتەوە وازی لێبهێنە. 14
Comenzar un pleito es dar suelta a las aguas; retírate antes que recrudezca la querella.
بێتاوانکردنی خراپەکار و تاوانبارکردنی ڕاستودروست، هەردووک قێزەونن لەلای یەزدان. 15
Quien absuelve a un reo, y quien condena a un justo, ambos son abominables ante Yahvé.
بۆچی پارە بکەوێتە دەست پیاوی گێل؟ کە ئارەزووی نییە بۆ کڕینی دانایی! 16
¿De qué sirve en manos del insensato la plata? ¿Podrá acaso comprar sabiduría, ya que no posee entendimiento?
برادەر هەموو کاتێک خۆشەویستی خۆی دەردەبڕێت، براش بۆ تەنگانە لەدایک دەبێت. 17
Un amigo ama en todo tiempo, es un hermano nacido para tiempos adversos.
کەسی تێنەگەیشتوو تەوقە دەکات و بە تەواوی دەبێتە کەفیلی دراوسێکەی. 18
Hombre falto de juicio es quien estrecha la mano, y sale por fiador de otros.
ئەوەی حەز لە ناکۆکی بکات حەز لە گوناه دەکات، ئەوەی دەرگای خۆی بڵند بکات داوای شکان دەکات. 19
Quien busca riñas ama el pecado; el que alza su puerta marcha hacia la ruina.
ئەوەی دڵخراپ بێت چاکە نایەتە ڕێی، ئەوەی زمان خوار بێت تووشی خراپە دەبێت. 20
El corazón perverso no halla dicha, y la lengua dolosa se acarrea calamidad.
ئەوەی گێلی ببێت تووشی خەفەت دەبێت، باوکی ڕۆڵەی دەبەنگیش دڵخۆشی نابینێت. 21
Quien engendra a un necio para pesar suyo será; no tendrá alegría el que lo engendró.
دڵی شادمان تەندروستی دەبەخشێت، بەڵام ڕۆحی تێکشکاو ئێسک وشک دەکات. 22
El corazón alegre es una excelente medicina; mas un espíritu abatido reseca los huesos.
بەدکار بە نهێنی بەرتیل وەردەگرێت تاکو ڕێچکەی دادپەروەری خوار بکاتەوە. 23
El impío acepta regalos ocultamente, para torcer los caminos de la justicia.
کەسی تێگەیشتوو چاوی لەسەر داناییە، بەڵام گێل چاودەبڕێتە ئەوپەڕی زەوی. 24
Ante el rostro del sensato está la sabiduría, pero los ojos del necio vagan hasta el cabo del mundo.
کوڕی گێل خەمە بۆ باوکی و تاڵییە بۆ ئەو دایکەی لێی بووە. 25
El hijo necio es la aflicción de su padre, y la amargura de la que le dio a luz.
پێبژاردن بە کەسی ڕاستودروست باش نییە، هەروەها دارکاریکردنی کەسی خانەدان لەبەر دەستپاکی. 26
No es bueno castigar al justo, ni condenar a príncipes por su rectitud.
ئەوەی قسەی خۆی ڕاگرێت خاوەن زانیارییە، ئەوەی ڕۆح ئارام بێت پیاوی تێگەیشتنە. 27
Ahorra sus palabras quien posee la sabiduría, y es de ánimo reservado el que tiene inteligencia.
تەنانەت گێلیش کە بێدەنگ بێت بە دانا دادەنرێت، ئەوەی لێویشی لێک نەکاتەوە بە تێگەیشتوو. 28
Aun el necio, si calla, es reputado por sabio, y por inteligente, si cierra sus labios.

< پەندەکانی سلێمان 17 >