< پەندەکانی سلێمان 17 >
باشترە پارووێکی وشک بە ئارامییەوە لە ماڵێکی پڕ لە خوانی ئامادەکراو، بە ناکۆکی. | 1 |
Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
بەندەی وریا بەسەر کوڕی شەرمەزاردا زاڵ دەبێت و لەگەڵ برایانی میرات بەشدەکات. | 2 |
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
بۆتە بۆ زیوە و کوورە بۆ زێڕ، یەزدانیش دڵ تاقی دەکاتەوە. | 3 |
Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
بەدکار گوێ لە لێوی خراپ دەگرێت، درۆزنیش گوێ دەداتە زمانی گرفتخواز. | 4 |
Malus obedit linguæ iniquæ: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
ئەوەی گاڵتە بە هەژار بکات سووکایەتی بە دروستکەرەکەی دەکات، ئەوەی بە بەڵا دڵی خۆشبێت بێ سزا دەرناچێت. | 5 |
Qui despicit pauperem, exprobrat Factori eius: et qui ruina lætatur alterius, non erit impunitus.
منداڵی منداڵ تاجی پیرانە، شانازی کوڕانیش دایک و باوکانن. | 6 |
Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
قسەی نەستەق لە گێل ناوەشێتەوە، لەوەش زیاتر قسەی درۆ لە میر. | 7 |
Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
بەرتیل بەردی گرانبەهایە لەبەرچاوی خاوەنەکەی، ڕوو لە هەر لایەک بکات سەردەکەوێت. | 8 |
Gemma gratissima, expectatio præstolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
ئەوەی تاوان دادەپۆشێت پەرە بە خۆشەویستی دەدات، بەڵام ئەوەی باسی بابەتەکە بکاتەوە دۆستی نزیک لە یەکتر جیا دەکاتەوە. | 9 |
Qui celat delictum, quærit amicitias: qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
سەرزەنشتکردنێک بۆ تێگەیشتوو قووڵترە لە سەد جار دارکاریکردن بۆ گێل. | 10 |
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
کەسی خراپ تەنها داواکاری یاخی بوونە، لەبەر ئەوە نێردراوێکی دڵڕەقی بۆ دەنێردرێت. | 11 |
Semper iurgia quærit malus: Angelus autem crudelis mittetur contra eum.
باشترە تووشی دەڵەورچێکی سک سووتاو بیت، نەک گێلێک لە گێلایەتییەکەی خۆی. | 12 |
Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
ئەوەی پاداشتی چاکە بە خراپە بداتەوە، خراپە ماڵی بەرنادات. | 13 |
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
دەستپێکردنی ناکۆکی وەک تەقینی بەنداوە، جا پێش ئەوەی ناکۆکییەکە بتەقێتەوە وازی لێبهێنە. | 14 |
Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
بێتاوانکردنی خراپەکار و تاوانبارکردنی ڕاستودروست، هەردووک قێزەونن لەلای یەزدان. | 15 |
Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
بۆچی پارە بکەوێتە دەست پیاوی گێل؟ کە ئارەزووی نییە بۆ کڕینی دانایی! | 16 |
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quærit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
برادەر هەموو کاتێک خۆشەویستی خۆی دەردەبڕێت، براش بۆ تەنگانە لەدایک دەبێت. | 17 |
Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
کەسی تێنەگەیشتوو تەوقە دەکات و بە تەواوی دەبێتە کەفیلی دراوسێکەی. | 18 |
Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
ئەوەی حەز لە ناکۆکی بکات حەز لە گوناه دەکات، ئەوەی دەرگای خۆی بڵند بکات داوای شکان دەکات. | 19 |
Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat ostium, quærit ruinam.
ئەوەی دڵخراپ بێت چاکە نایەتە ڕێی، ئەوەی زمان خوار بێت تووشی خراپە دەبێت. | 20 |
Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
ئەوەی گێلی ببێت تووشی خەفەت دەبێت، باوکی ڕۆڵەی دەبەنگیش دڵخۆشی نابینێت. | 21 |
Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo lætabitur.
دڵی شادمان تەندروستی دەبەخشێت، بەڵام ڕۆحی تێکشکاو ئێسک وشک دەکات. | 22 |
Animus gaudens ætatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
بەدکار بە نهێنی بەرتیل وەردەگرێت تاکو ڕێچکەی دادپەروەری خوار بکاتەوە. | 23 |
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
کەسی تێگەیشتوو چاوی لەسەر داناییە، بەڵام گێل چاودەبڕێتە ئەوپەڕی زەوی. | 24 |
In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terræ.
کوڕی گێل خەمە بۆ باوکی و تاڵییە بۆ ئەو دایکەی لێی بووە. | 25 |
Ira patris, filius stultus: et dolor matris quæ genuit eum.
پێبژاردن بە کەسی ڕاستودروست باش نییە، هەروەها دارکاریکردنی کەسی خانەدان لەبەر دەستپاکی. | 26 |
Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
ئەوەی قسەی خۆی ڕاگرێت خاوەن زانیارییە، ئەوەی ڕۆح ئارام بێت پیاوی تێگەیشتنە. | 27 |
Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
تەنانەت گێلیش کە بێدەنگ بێت بە دانا دادەنرێت، ئەوەی لێویشی لێک نەکاتەوە بە تێگەیشتوو. | 28 |
Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.