< پەندەکانی سلێمان 17 >

باشترە پارووێکی وشک بە ئارامییەوە لە ماڵێکی پڕ لە خوانی ئامادەکراو، بە ناکۆکی. 1
Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
بەندەی وریا بەسەر کوڕی شەرمەزاردا زاڵ دەبێت و لەگەڵ برایانی میرات بەشدەکات. 2
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
بۆتە بۆ زیوە و کوورە بۆ زێڕ، یەزدانیش دڵ تاقی دەکاتەوە. 3
Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
بەدکار گوێ لە لێوی خراپ دەگرێت، درۆزنیش گوێ دەداتە زمانی گرفتخواز. 4
Malus obedit linguæ iniquæ: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
ئەوەی گاڵتە بە هەژار بکات سووکایەتی بە دروستکەرەکەی دەکات، ئەوەی بە بەڵا دڵی خۆشبێت بێ سزا دەرناچێت. 5
Qui despicit pauperem, exprobrat Factori eius: et qui ruina lætatur alterius, non erit impunitus.
منداڵی منداڵ تاجی پیرانە، شانازی کوڕانیش دایک و باوکانن. 6
Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
قسەی نەستەق لە گێل ناوەشێتەوە، لەوەش زیاتر قسەی درۆ لە میر. 7
Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
بەرتیل بەردی گرانبەهایە لەبەرچاوی خاوەنەکەی، ڕوو لە هەر لایەک بکات سەردەکەوێت. 8
Gemma gratissima, expectatio præstolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
ئەوەی تاوان دادەپۆشێت پەرە بە خۆشەویستی دەدات، بەڵام ئەوەی باسی بابەتەکە بکاتەوە دۆستی نزیک لە یەکتر جیا دەکاتەوە. 9
Qui celat delictum, quærit amicitias: qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
سەرزەنشتکردنێک بۆ تێگەیشتوو قووڵترە لە سەد جار دارکاریکردن بۆ گێل. 10
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
کەسی خراپ تەنها داواکاری یاخی بوونە، لەبەر ئەوە نێردراوێکی دڵڕەقی بۆ دەنێردرێت. 11
Semper iurgia quærit malus: Angelus autem crudelis mittetur contra eum.
باشترە تووشی دەڵەورچێکی سک سووتاو بیت، نەک گێلێک لە گێلایەتییەکەی خۆی. 12
Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
ئەوەی پاداشتی چاکە بە خراپە بداتەوە، خراپە ماڵی بەرنادات. 13
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
دەستپێکردنی ناکۆکی وەک تەقینی بەنداوە، جا پێش ئەوەی ناکۆکییەکە بتەقێتەوە وازی لێبهێنە. 14
Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
بێتاوانکردنی خراپەکار و تاوانبارکردنی ڕاستودروست، هەردووک قێزەونن لەلای یەزدان. 15
Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
بۆچی پارە بکەوێتە دەست پیاوی گێل؟ کە ئارەزووی نییە بۆ کڕینی دانایی! 16
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quærit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
برادەر هەموو کاتێک خۆشەویستی خۆی دەردەبڕێت، براش بۆ تەنگانە لەدایک دەبێت. 17
Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
کەسی تێنەگەیشتوو تەوقە دەکات و بە تەواوی دەبێتە کەفیلی دراوسێکەی. 18
Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
ئەوەی حەز لە ناکۆکی بکات حەز لە گوناه دەکات، ئەوەی دەرگای خۆی بڵند بکات داوای شکان دەکات. 19
Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat ostium, quærit ruinam.
ئەوەی دڵخراپ بێت چاکە نایەتە ڕێی، ئەوەی زمان خوار بێت تووشی خراپە دەبێت. 20
Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
ئەوەی گێلی ببێت تووشی خەفەت دەبێت، باوکی ڕۆڵەی دەبەنگیش دڵخۆشی نابینێت. 21
Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo lætabitur.
دڵی شادمان تەندروستی دەبەخشێت، بەڵام ڕۆحی تێکشکاو ئێسک وشک دەکات. 22
Animus gaudens ætatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
بەدکار بە نهێنی بەرتیل وەردەگرێت تاکو ڕێچکەی دادپەروەری خوار بکاتەوە. 23
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
کەسی تێگەیشتوو چاوی لەسەر داناییە، بەڵام گێل چاودەبڕێتە ئەوپەڕی زەوی. 24
In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terræ.
کوڕی گێل خەمە بۆ باوکی و تاڵییە بۆ ئەو دایکەی لێی بووە. 25
Ira patris, filius stultus: et dolor matris quæ genuit eum.
پێبژاردن بە کەسی ڕاستودروست باش نییە، هەروەها دارکاریکردنی کەسی خانەدان لەبەر دەستپاکی. 26
Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
ئەوەی قسەی خۆی ڕاگرێت خاوەن زانیارییە، ئەوەی ڕۆح ئارام بێت پیاوی تێگەیشتنە. 27
Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
تەنانەت گێلیش کە بێدەنگ بێت بە دانا دادەنرێت، ئەوەی لێویشی لێک نەکاتەوە بە تێگەیشتوو. 28
Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.

< پەندەکانی سلێمان 17 >