پەندەکانی سلێمان 17
| باشترە پارووێکی وشک بە ئارامییەوە لە ماڵێکی پڕ لە خوانی ئامادەکراو، بە ناکۆکی. | 1 |
E’ meglio un tozzo di pan secco con la pace, che una casa piena di carni con la discordia.
| بەندەی وریا بەسەر کوڕی شەرمەزاردا زاڵ دەبێت و لەگەڵ برایانی میرات بەشدەکات. | 2 |
Il servo sagace dominerà sul figlio che fa onta, e avrà parte all’eredità insieme coi fratelli.
| بۆتە بۆ زیوە و کوورە بۆ زێڕ، یەزدانیش دڵ تاقی دەکاتەوە. | 3 |
La coppella è per l’argento e il fornello per l’oro, ma chi prova i cuori è l’Eterno.
| بەدکار گوێ لە لێوی خراپ دەگرێت، درۆزنیش گوێ دەداتە زمانی گرفتخواز. | 4 |
Il malvagio dà ascolto alle labbra inique, e il bugiardo dà retta alla cattiva lingua.
| ئەوەی گاڵتە بە هەژار بکات سووکایەتی بە دروستکەرەکەی دەکات، ئەوەی بە بەڵا دڵی خۆشبێت بێ سزا دەرناچێت. | 5 |
Chi beffa il povero oltraggia Colui che l’ha fatto; chi si rallegra dell’altrui sventura non rimarrà impunito.
| منداڵی منداڵ تاجی پیرانە، شانازی کوڕانیش دایک و باوکانن. | 6 |
I figliuoli de’ figliuoli son la corona de’ vecchi, e i padri son la gloria dei loro figliuoli.
| قسەی نەستەق لە گێل ناوەشێتەوە، لەوەش زیاتر قسەی درۆ لە میر. | 7 |
Un parlar solenne non s’addice all’uomo da nulla; quanto meno s’addicono ad un principe labbra bugiarde!
| بەرتیل بەردی گرانبەهایە لەبەرچاوی خاوەنەکەی، ڕوو لە هەر لایەک بکات سەردەکەوێت. | 8 |
Il regalo è una pietra preziosa agli occhi di chi lo possiede; dovunque si volga, egli riesce.
| ئەوەی تاوان دادەپۆشێت پەرە بە خۆشەویستی دەدات، بەڵام ئەوەی باسی بابەتەکە بکاتەوە دۆستی نزیک لە یەکتر جیا دەکاتەوە. | 9 |
Chi copre i falli si procura amore, ma chi sempre vi torna su, disunisce gli amici migliori.
| سەرزەنشتکردنێک بۆ تێگەیشتوو قووڵترە لە سەد جار دارکاریکردن بۆ گێل. | 10 |
Un rimprovero fa più impressione all’uomo intelligente, che cento percosse allo stolto.
| کەسی خراپ تەنها داواکاری یاخی بوونە، لەبەر ئەوە نێردراوێکی دڵڕەقی بۆ دەنێردرێت. | 11 |
Il malvagio non cerca che ribellione, ma un messaggero crudele gli sarà mandato contro.
| باشترە تووشی دەڵەورچێکی سک سووتاو بیت، نەک گێلێک لە گێلایەتییەکەی خۆی. | 12 |
Meglio imbattersi in un’orsa derubata dei suoi piccini, che in un insensato nella sua follia.
| ئەوەی پاداشتی چاکە بە خراپە بداتەوە، خراپە ماڵی بەرنادات. | 13 |
Il male non si dipartirà dalla casa di chi rende il male per il bene.
| دەستپێکردنی ناکۆکی وەک تەقینی بەنداوە، جا پێش ئەوەی ناکۆکییەکە بتەقێتەوە وازی لێبهێنە. | 14 |
Cominciare una contesa è dar la stura all’acqua; perciò ritirati prima che la lite s’inasprisca.
| بێتاوانکردنی خراپەکار و تاوانبارکردنی ڕاستودروست، هەردووک قێزەونن لەلای یەزدان. | 15 |
Chi assolve il reo e chi condanna il giusto sono ambedue in abominio all’Eterno.
| بۆچی پارە بکەوێتە دەست پیاوی گێل؟ کە ئارەزووی نییە بۆ کڕینی دانایی! | 16 |
A che serve il danaro in mano allo stolto? ad acquistar saviezza?… Ma se non ha senno!
| برادەر هەموو کاتێک خۆشەویستی خۆی دەردەبڕێت، براش بۆ تەنگانە لەدایک دەبێت. | 17 |
L’amico ama in ogni tempo; è nato per essere un fratello nella distretta.
| کەسی تێنەگەیشتوو تەوقە دەکات و بە تەواوی دەبێتە کەفیلی دراوسێکەی. | 18 |
L’uomo privo di senno dà la mano e fa sicurtà per altri davanti al suo prossimo.
| ئەوەی حەز لە ناکۆکی بکات حەز لە گوناه دەکات، ئەوەی دەرگای خۆی بڵند بکات داوای شکان دەکات. | 19 |
Chi ama le liti ama il peccato; chi alza troppo la sua porta, cerca la rovina.
| ئەوەی دڵخراپ بێت چاکە نایەتە ڕێی، ئەوەی زمان خوار بێت تووشی خراپە دەبێت. | 20 |
Chi ha il cuor falso non trova bene, e chi ha la lingua perversa cade nella sciagura.
| ئەوەی گێلی ببێت تووشی خەفەت دەبێت، باوکی ڕۆڵەی دەبەنگیش دڵخۆشی نابینێت. | 21 |
Chi genera uno stolto ne avrà cordoglio, e il padre dell’uomo da nulla non avrà gioia.
| دڵی شادمان تەندروستی دەبەخشێت، بەڵام ڕۆحی تێکشکاو ئێسک وشک دەکات. | 22 |
Un cuore allegro è un buon rimedio, ma uno spirito abbattuto secca l’ossa.
| بەدکار بە نهێنی بەرتیل وەردەگرێت تاکو ڕێچکەی دادپەروەری خوار بکاتەوە. | 23 |
L’empio accetta regali di sottomano per pervertire le vie della giustizia.
| کەسی تێگەیشتوو چاوی لەسەر داناییە، بەڵام گێل چاودەبڕێتە ئەوپەڕی زەوی. | 24 |
La sapienza sta dinanzi a chi ha intelligenza, ma gli occhi dello stolto vagano agli estremi confini della terra.
| کوڕی گێل خەمە بۆ باوکی و تاڵییە بۆ ئەو دایکەی لێی بووە. | 25 |
Il figliuolo stolto è il cordoglio del padre e l’amarezza di colei che l’ha partorito.
| پێبژاردن بە کەسی ڕاستودروست باش نییە، هەروەها دارکاریکردنی کەسی خانەدان لەبەر دەستپاکی. | 26 |
Non è bene condannare il giusto, foss’anche ad un’ammenda, né colpire i principi per la loro probità.
| ئەوەی قسەی خۆی ڕاگرێت خاوەن زانیارییە، ئەوەی ڕۆح ئارام بێت پیاوی تێگەیشتنە. | 27 |
Chi modera le sue parole possiede la scienza, e chi ha lo spirito calmo è un uomo prudente.
| تەنانەت گێلیش کە بێدەنگ بێت بە دانا دادەنرێت، ئەوەی لێویشی لێک نەکاتەوە بە تێگەیشتوو. | 28 |
Anche lo stolto, quando tace, passa per savio; chi tien chiuse le labbra è uomo intelligente.
