< پەندەکانی سلێمان 17 >
باشترە پارووێکی وشک بە ئارامییەوە لە ماڵێکی پڕ لە خوانی ئامادەکراو، بە ناکۆکی. | 1 |
Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
بەندەی وریا بەسەر کوڕی شەرمەزاردا زاڵ دەبێت و لەگەڵ برایانی میرات بەشدەکات. | 2 |
Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.
بۆتە بۆ زیوە و کوورە بۆ زێڕ، یەزدانیش دڵ تاقی دەکاتەوە. | 3 |
Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
بەدکار گوێ لە لێوی خراپ دەگرێت، درۆزنیش گوێ دەداتە زمانی گرفتخواز. | 4 |
Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
ئەوەی گاڵتە بە هەژار بکات سووکایەتی بە دروستکەرەکەی دەکات، ئەوەی بە بەڵا دڵی خۆشبێت بێ سزا دەرناچێت. | 5 |
Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
منداڵی منداڵ تاجی پیرانە، شانازی کوڕانیش دایک و باوکانن. | 6 |
De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
قسەی نەستەق لە گێل ناوەشێتەوە، لەوەش زیاتر قسەی درۆ لە میر. | 7 |
Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.
بەرتیل بەردی گرانبەهایە لەبەرچاوی خاوەنەکەی، ڕوو لە هەر لایەک بکات سەردەکەوێت. | 8 |
Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
ئەوەی تاوان دادەپۆشێت پەرە بە خۆشەویستی دەدات، بەڵام ئەوەی باسی بابەتەکە بکاتەوە دۆستی نزیک لە یەکتر جیا دەکاتەوە. | 9 |
Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
سەرزەنشتکردنێک بۆ تێگەیشتوو قووڵترە لە سەد جار دارکاریکردن بۆ گێل. | 10 |
Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.
کەسی خراپ تەنها داواکاری یاخی بوونە، لەبەر ئەوە نێردراوێکی دڵڕەقی بۆ دەنێردرێت. | 11 |
Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.
باشترە تووشی دەڵەورچێکی سک سووتاو بیت، نەک گێلێک لە گێلایەتییەکەی خۆی. | 12 |
Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.
ئەوەی پاداشتی چاکە بە خراپە بداتەوە، خراپە ماڵی بەرنادات. | 13 |
Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
دەستپێکردنی ناکۆکی وەک تەقینی بەنداوە، جا پێش ئەوەی ناکۆکییەکە بتەقێتەوە وازی لێبهێنە. | 14 |
At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
بێتاوانکردنی خراپەکار و تاوانبارکردنی ڕاستودروست، هەردووک قێزەونن لەلای یەزدان. | 15 |
At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
بۆچی پارە بکەوێتە دەست پیاوی گێل؟ کە ئارەزووی نییە بۆ کڕینی دانایی! | 16 |
Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?
برادەر هەموو کاتێک خۆشەویستی خۆی دەردەبڕێت، براش بۆ تەنگانە لەدایک دەبێت. | 17 |
Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
کەسی تێنەگەیشتوو تەوقە دەکات و بە تەواوی دەبێتە کەفیلی دراوسێکەی. | 18 |
Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.
ئەوەی حەز لە ناکۆکی بکات حەز لە گوناه دەکات، ئەوەی دەرگای خۆی بڵند بکات داوای شکان دەکات. | 19 |
Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.
ئەوەی دڵخراپ بێت چاکە نایەتە ڕێی، ئەوەی زمان خوار بێت تووشی خراپە دەبێت. | 20 |
Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.
ئەوەی گێلی ببێت تووشی خەفەت دەبێت، باوکی ڕۆڵەی دەبەنگیش دڵخۆشی نابینێت. | 21 |
Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.
دڵی شادمان تەندروستی دەبەخشێت، بەڵام ڕۆحی تێکشکاو ئێسک وشک دەکات. | 22 |
Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.
بەدکار بە نهێنی بەرتیل وەردەگرێت تاکو ڕێچکەی دادپەروەری خوار بکاتەوە. | 23 |
Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
کەسی تێگەیشتوو چاوی لەسەر داناییە، بەڵام گێل چاودەبڕێتە ئەوپەڕی زەوی. | 24 |
Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.
کوڕی گێل خەمە بۆ باوکی و تاڵییە بۆ ئەو دایکەی لێی بووە. | 25 |
Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
پێبژاردن بە کەسی ڕاستودروست باش نییە، هەروەها دارکاریکردنی کەسی خانەدان لەبەر دەستپاکی. | 26 |
At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.
ئەوەی قسەی خۆی ڕاگرێت خاوەن زانیارییە، ئەوەی ڕۆح ئارام بێت پیاوی تێگەیشتنە. | 27 |
Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
تەنانەت گێلیش کە بێدەنگ بێت بە دانا دادەنرێت، ئەوەی لێویشی لێک نەکاتەوە بە تێگەیشتوو. | 28 |
Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.